ΑΝΕΡΓΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ...

Αν ήσουν άνεργος χωρίς ιδιαίτερα προσόντα (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, δεν είναι όλοι κάτοχοι πτυχίων και λοιπών χαρτιών επιστημοσύνης) και ζούσες σε επαρχία σαν γιος αγρότη, θα καθόσουν όλη μέρα στο καφενείο και δεν θα πήγαινες στη γη να δουλέψεις;

Μόνο και μόνο επειδή ο τοπικός βουλευτής σου "έχει τάξει"από παλιά, τότε που που μπορούσε κι εσύ είσαι φτιαγμένος για άλλα και περιμένεις, μα η άτιμη κενωνία σε έκανε να μένεις στο χωριό ελπίζοντας πως οι κομματικοί στρατοί πάντα βολεύονται...

Στο χωριό που ζούνε οι συγγενείς μου δίνουν 35 ευρώ + φαγητό για 6 - 7:30 ώρες δουλειάς στις ελιές κάθε χειμώνα που τις μαζεύουν. Και δεν μπορεί να δουλέψει υπερωρία κανείς με τα ίδια λεφτά παραπάνω γιατί η συγκομιδή δεν γίνεται νύχτα, ούτε "υπό κακές καιρικές συνθήκες" αφού δεν μαζεύονται όταν βρέχει ή το καλοκαίρι με τους καύσωνες. Πολλές φορές, όταν έχει πάχνη ή έχει βρέξει τη νύχτα περιμένουνε να βγει ο ήλιος, γιατί αλλιώς γίνονται μούσκεμα.

Κάθε χρόνο οι δικοί μου και οι άλλοι κάτοικοι δεν βρίσκουν Έλληνες να δουλέψουν ούτε για 2 μήνες που διαρκεί το λιομάζεμα. Ανθρώπους κάτοικους από την περιοχή ψάχνουν πρώτα για εργατικά χέρια και δεν βρίσκουν, παρά μόνο Αλβανούς, Πακιστανούς, ακόμη κι αραπάδες Αφρικανούς τελευταία.

Τους ταΐζουν ότι τρώμε κι εμείς, μαζί τους τρώνε και τους πληρώνουν αμέσως μετρητά. 100 ευρώ μεροκάματο για μια οικογένεια Αλβανών, πατέρας, μάνα, μεγάλος γιός και τα άλλα 2 μικρά να πηγαίνουν κανονικά στο σχολείο...

Το ίδιο συμβαίνει και τον (ίδιο σχεδόν) καιρό των πορτοκαλιών, των σταφυλιών, των κηπευτικών, των πεπονιών και καρπουζών. Των ροδάκινων, των φράουλων και του καπνού αλλού...

Είναι γεγονός πως για χιλιάδες ανθρώπους στην περιφέρεια υπάρχουν διαδοχικές εποχιακές δουλειές, από τις οποίες θα μπορούσαν να βγάλουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και δεν αξιώνουνε να πάνε.