Πόσο δημοκρατική είναι η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία;
Αν εξετάσουμε προσεκτικά το θέμα θα διαπιστώσουμε ότι, ενώ το Σύνταγμα δίδει την ευκαιρία σε όλους αδιακρίτως τους πολίτες να εκλέγουν και να εκλέγονται, δηλαδή να μπορούν να υποβάλλουν υποψηφιότητα σε εκλογές, παρά ταύτα καθολικό στην ουσία είναι μόνον το " εκλέγειν", που ακυρώνεται από τη πάντα παρούσα μεγάλη αποχή!
Διότι διά το 'εκλέγεσθαι" θα πρέπει να έχει ο υποψήφιος και τα απαιτούμενα κεφάλαια για την προβολή του. Όποιος δε έχει τα περισσότερα (κεφάλαια), μπορεί να χαριεντίζεται νυχθημερόν στα παράθυρα με την δήθεν ανεξάρτητη δημοσιογραφία των γνωστών γλυφτών πλούσιων αφεντικών και συνεπώς να κατακάθεται στο μυαλό του κάθε ψηφορόρου εν είδη γκεμπελικης προπαγάνδας, ενώς όποιος δεν έχει καθίσταται από χέρι καμμένος, έστω και αν είναι καλύτερος του επικεγμένου παραθυράκια...
Αυτός συνεπώς που δεν έχει, θα προσπαθήσει με διάφορους τρόπους να βρεί τα κεφάλαια, συνήθως πλησιάζοντας τον κάθε νομιζόμενο "μεγαλο-επιχειρηματία" από τον οποίο ασφαλώς και θα εξαρτάται δι όλην την υπόλοιπη πολιτική του ζωή αν υποκύψει στα θελήματα του..
Επομένως έτσι όπως λειτουργεί η σημερινή κεφαλαιοκρατική στην ουσία δημοκρατία, σε υποχρεώνει να ψηφίζεις - εκλέγεις κάποιον από μία πολύ περιορισμένη γκάμα αδιαφανών - κομματικών ή άλλων επιλογών, θα έλεγα από μία ελάχιστη μερίδα μελών της κοινωνίας που δείχνει πρόθυμη να συμμετάσχει σε τέτοιο στημένο παιχνίδι...
Ποσο δημοκρατικό είναι αυτό; Γιατί να έχει επιβληθεί αυτή η συγκεκριμένη δημοκρατία, η δημοκρατία του χρήματος, σε όλες τις πεπολιτισμένες χώρες;
Όμως η δημοκρατία δεν είναι κατά βάθος αυτό το πράμα!
Το πολιτικό σύστημα που είχαμε μεταπολιτευτικά, από τι ποιότητας ανθρώπους - κόμματα απαρτιζόταν, πόση ήταν η διαπλοκή του με τα ντόπια μεγαλοσυμφέροντα, εν τέλει με πόση υπευθυνότητα ασκούσε την εξουσία που του έδινε ο λαός;
Πού βρίσκονται κρυμμένοι σήμερα όλοι οι υπεύθυνοι πολιτικοί που διέπραξαν τα τεράσταια λάθη και οδηγηθήκαμε εδώ;
Ποιά ήταν και παραμένει δυστυχώς ακόμη, η κουλτούρα της κοινωνίας; Με ποια κριτήρια ανέβαζε και κατέβαζε από την εξουσία κόμματα και ανθρώπους; Λειτούργησε ή όχι ο ατομικισμός, ο ωχαδερφισμός, η αλλοτρίωση συνειδήσεων από πάνω προς τα κάτω που δεν διαχύθηκε σ΄όλη την κοινωνική βάση, τα ολέθρια αποτελέσματα των οποίων δεχόμαστε τώρα;
Και πως σήμερα έχει αλλάξει αυτή η κουλτούρα προς το καλύτερο; Η σταθερή άνοδος του φασισμού ως προτιμότερη εναλλακτική λύση, απαντά τρανταχτά στο πως σκέφτεται και επιλέγει η Ελλάδα της κρίσης.
Συμπερασματικά, ανάξιοι πολιτικοί επιβιώνουν φωνασκώντας και κοροϊδεύοντας τον κόσμο, σε ένα σύστημα που παρασύρει και αλλοτριώνει τις δημοκρατικές πεποιθήσεις
Που όμως δεν θα μπορέσει για πολύ ακόμη να συνάδει με τα συμφέροντα κάποιων σκοτεινών ολίγων, που βρίσκονται πίσω από κάθε ελεύθερη δήθεν επιλογή των πολιτών όσων τουλάχιστον κάνουν τον κόπο να πηγαίνουν να ψηφίζουν την συγκεκριμένη μέρα που τους επιτρέπουν...
Αν εξετάσουμε προσεκτικά το θέμα θα διαπιστώσουμε ότι, ενώ το Σύνταγμα δίδει την ευκαιρία σε όλους αδιακρίτως τους πολίτες να εκλέγουν και να εκλέγονται, δηλαδή να μπορούν να υποβάλλουν υποψηφιότητα σε εκλογές, παρά ταύτα καθολικό στην ουσία είναι μόνον το " εκλέγειν", που ακυρώνεται από τη πάντα παρούσα μεγάλη αποχή!
Διότι διά το 'εκλέγεσθαι" θα πρέπει να έχει ο υποψήφιος και τα απαιτούμενα κεφάλαια για την προβολή του. Όποιος δε έχει τα περισσότερα (κεφάλαια), μπορεί να χαριεντίζεται νυχθημερόν στα παράθυρα με την δήθεν ανεξάρτητη δημοσιογραφία των γνωστών γλυφτών πλούσιων αφεντικών και συνεπώς να κατακάθεται στο μυαλό του κάθε ψηφορόρου εν είδη γκεμπελικης προπαγάνδας, ενώς όποιος δεν έχει καθίσταται από χέρι καμμένος, έστω και αν είναι καλύτερος του επικεγμένου παραθυράκια...
Αυτός συνεπώς που δεν έχει, θα προσπαθήσει με διάφορους τρόπους να βρεί τα κεφάλαια, συνήθως πλησιάζοντας τον κάθε νομιζόμενο "μεγαλο-επιχειρηματία" από τον οποίο ασφαλώς και θα εξαρτάται δι όλην την υπόλοιπη πολιτική του ζωή αν υποκύψει στα θελήματα του..
Επομένως έτσι όπως λειτουργεί η σημερινή κεφαλαιοκρατική στην ουσία δημοκρατία, σε υποχρεώνει να ψηφίζεις - εκλέγεις κάποιον από μία πολύ περιορισμένη γκάμα αδιαφανών - κομματικών ή άλλων επιλογών, θα έλεγα από μία ελάχιστη μερίδα μελών της κοινωνίας που δείχνει πρόθυμη να συμμετάσχει σε τέτοιο στημένο παιχνίδι...
Ποσο δημοκρατικό είναι αυτό; Γιατί να έχει επιβληθεί αυτή η συγκεκριμένη δημοκρατία, η δημοκρατία του χρήματος, σε όλες τις πεπολιτισμένες χώρες;
Όμως η δημοκρατία δεν είναι κατά βάθος αυτό το πράμα!
Το πολιτικό σύστημα που είχαμε μεταπολιτευτικά, από τι ποιότητας ανθρώπους - κόμματα απαρτιζόταν, πόση ήταν η διαπλοκή του με τα ντόπια μεγαλοσυμφέροντα, εν τέλει με πόση υπευθυνότητα ασκούσε την εξουσία που του έδινε ο λαός;
Πού βρίσκονται κρυμμένοι σήμερα όλοι οι υπεύθυνοι πολιτικοί που διέπραξαν τα τεράσταια λάθη και οδηγηθήκαμε εδώ;
Ποιά ήταν και παραμένει δυστυχώς ακόμη, η κουλτούρα της κοινωνίας; Με ποια κριτήρια ανέβαζε και κατέβαζε από την εξουσία κόμματα και ανθρώπους; Λειτούργησε ή όχι ο ατομικισμός, ο ωχαδερφισμός, η αλλοτρίωση συνειδήσεων από πάνω προς τα κάτω που δεν διαχύθηκε σ΄όλη την κοινωνική βάση, τα ολέθρια αποτελέσματα των οποίων δεχόμαστε τώρα;
Και πως σήμερα έχει αλλάξει αυτή η κουλτούρα προς το καλύτερο; Η σταθερή άνοδος του φασισμού ως προτιμότερη εναλλακτική λύση, απαντά τρανταχτά στο πως σκέφτεται και επιλέγει η Ελλάδα της κρίσης.
Συμπερασματικά, ανάξιοι πολιτικοί επιβιώνουν φωνασκώντας και κοροϊδεύοντας τον κόσμο, σε ένα σύστημα που παρασύρει και αλλοτριώνει τις δημοκρατικές πεποιθήσεις
Που όμως δεν θα μπορέσει για πολύ ακόμη να συνάδει με τα συμφέροντα κάποιων σκοτεινών ολίγων, που βρίσκονται πίσω από κάθε ελεύθερη δήθεν επιλογή των πολιτών όσων τουλάχιστον κάνουν τον κόπο να πηγαίνουν να ψηφίζουν την συγκεκριμένη μέρα που τους επιτρέπουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου