Το παραμύθι με τους τάχα σκληρούς συνδικαλιστές του Δημοσίου που
τρομοκρατούν τις κυβερνήσεις με απεργίες και έντρομοι οι υπουργοί
ανοίγουν τα ταμεία και μοιράζουν λεφτά και διευκολύνσεις έφτασε στο
τέλος....
Μια κοροιδία ήταν μόνο για ψηφαλάκια και τους ψηφοφόρους τους...
Ουσιαστικά διοικούσαν και αποφάσιζαν οι ηγεσίες των συνδικαλιστών στα αντίστοιχα υπουργεία απο κοινού με το πολιτικό προσωπικό. Δεν κατάλαβαν ότι άλλαξαν οι συνθηκες, έπαιξαν το συνηθισμενο παιχνίδι ακόμη εν όψει των εκλογών στις οργανώσεις τους...
Οτι και αν συνέβη, γελοιοποίησαν κάθε έννοια απεργίας, αγώνα κλπ ειδικά με το τελευταίο της απεργίας συμπαράστασης απο την ΑΔΕΔΥ για συμπαράσταση στην άλλη παράλογη απεργία της ΟΛΜΕ στην οποία όμως δεν θα συμμετάσχουν οι ίδιοι που την ζήτησαν επειδή δεν τους αρέσει η ημέρα...
Ηταν μια βλακώδης και προδιαγεγραμμένη κοινωνική και ηθική κατακραυγή η απόφαση για απεργία στις εξετάσεις. Δεν κρεμάς τα παιδιά που υποτίθεται ότι ενδιαφέρεσαι για το μέλλον τους έτσι απότομα. Οταν κιόλας πολλοί καθηγητάδες προετοιμάζουν μήνες τώρα με ιδιαίτερα τους μαθητές για τις εξετάσεις που θέλουν να ακυρώσουν...
Αυτοί που στέκονται απέναντι στην κοινωνία παύουν να "επιτελούν λειτούργημα" και μετατρέπονται σε συντεχνία. Η Ελληνική κοινωνία έχει φτάσει να μετατραπεί σε ένα σύνολο συντεχνιών, που ασκούν προσοδο-θηρεία με κάθε τρόπο που τους βολεύει ενάντια σε όλους τους υπόλοιπους κατοίκους της χώρας..
Επί χρόνια οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για ψύλλου πήδημα και κυρίως για οικονομικά ή άλλα προνόμια και τέτοια στενά μη θεσμικά ζητήματα δοκίμαζαν τις αντοχές της κοινωνίας.
Σήμερα που τα κάνανε όπως έιναι τα πράματα και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν κίνδυνο για την ίδια τους την ύπαρξη, κανείς δεν τους ακολουθεί γιατί οι πολίτες νιώθουν πως τους έχουν κοροιδέψει πολλές φορές στο παρελθόν...
Όποιος αρνείται να αποδεχτεί την σκληρή αυτή πραγματικότητα απλά θα αργήσει να συνειδητοποιήσει ότι το παραμύθι που τρόμαζε τις κυβερνήσεις δεν είχε αληθινό δράκο. Ενας χάρτινος ήταν...
Όσοι ακόμη νομίζουν ότι ο πάλαι ποτέ χάρτινος δράκος θα νικήσει μέ τέτοιου είδους "αγώνες" χάνουν τον καιρό τους...
Μια κοροιδία ήταν μόνο για ψηφαλάκια και τους ψηφοφόρους τους...
Ουσιαστικά διοικούσαν και αποφάσιζαν οι ηγεσίες των συνδικαλιστών στα αντίστοιχα υπουργεία απο κοινού με το πολιτικό προσωπικό. Δεν κατάλαβαν ότι άλλαξαν οι συνθηκες, έπαιξαν το συνηθισμενο παιχνίδι ακόμη εν όψει των εκλογών στις οργανώσεις τους...
Οτι και αν συνέβη, γελοιοποίησαν κάθε έννοια απεργίας, αγώνα κλπ ειδικά με το τελευταίο της απεργίας συμπαράστασης απο την ΑΔΕΔΥ για συμπαράσταση στην άλλη παράλογη απεργία της ΟΛΜΕ στην οποία όμως δεν θα συμμετάσχουν οι ίδιοι που την ζήτησαν επειδή δεν τους αρέσει η ημέρα...
Ηταν μια βλακώδης και προδιαγεγραμμένη κοινωνική και ηθική κατακραυγή η απόφαση για απεργία στις εξετάσεις. Δεν κρεμάς τα παιδιά που υποτίθεται ότι ενδιαφέρεσαι για το μέλλον τους έτσι απότομα. Οταν κιόλας πολλοί καθηγητάδες προετοιμάζουν μήνες τώρα με ιδιαίτερα τους μαθητές για τις εξετάσεις που θέλουν να ακυρώσουν...
Αυτοί που στέκονται απέναντι στην κοινωνία παύουν να "επιτελούν λειτούργημα" και μετατρέπονται σε συντεχνία. Η Ελληνική κοινωνία έχει φτάσει να μετατραπεί σε ένα σύνολο συντεχνιών, που ασκούν προσοδο-θηρεία με κάθε τρόπο που τους βολεύει ενάντια σε όλους τους υπόλοιπους κατοίκους της χώρας..
Επί χρόνια οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για ψύλλου πήδημα και κυρίως για οικονομικά ή άλλα προνόμια και τέτοια στενά μη θεσμικά ζητήματα δοκίμαζαν τις αντοχές της κοινωνίας.
Σήμερα που τα κάνανε όπως έιναι τα πράματα και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν κίνδυνο για την ίδια τους την ύπαρξη, κανείς δεν τους ακολουθεί γιατί οι πολίτες νιώθουν πως τους έχουν κοροιδέψει πολλές φορές στο παρελθόν...
Όποιος αρνείται να αποδεχτεί την σκληρή αυτή πραγματικότητα απλά θα αργήσει να συνειδητοποιήσει ότι το παραμύθι που τρόμαζε τις κυβερνήσεις δεν είχε αληθινό δράκο. Ενας χάρτινος ήταν...
Όσοι ακόμη νομίζουν ότι ο πάλαι ποτέ χάρτινος δράκος θα νικήσει μέ τέτοιου είδους "αγώνες" χάνουν τον καιρό τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου