ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΕΧΘΡΟΙ...

Τελικά είναι "καλό πράγμα" να έχει κανείς εχθρούς!

Έτσι ισχυρίζεται ο Πλούταρχος στο υπέροχο δοκίμιό του «Περί ωφελιμότητας των εχθρών μας» . (Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος).

Οι εχθροί μας είναι οι άμισθοι σύμβουλοί μας, γιατί με τις πράξεις, τα λόγια και τη συμπεριφορά τους μας κάνουν να δούμε ξεκάθαρα που υστερούμε και να γίνουμε ακόμα καλύτεροι.

Οι φίλοι μας μας αγαπούν, μας νοιάζονται, μας τιμούν. Δυσκολεύονται όμως να δουν ξεκάθαρα τα τρωτά και τις ευαισθησίες μας.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους εχθρούς μας να γίνουν οι φάροι που μας υποδεικνύουν τις αλλαγές πλεύσης που χρειάζεται να κάνουμε ώστε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και να βγούμε ακόμα πιο μπροστά τους!

Φυσικά δεν μιλώ για τους όποιους δικαιολογημένους εχθρούς μας, αλλά μιλώ για εκείνη την αφελή κατηγορία των αδικαιολόγητων εχθρών που δορυφορικά κινούνται γύρω μας. Εκείνων που τους στραγγαλίζει η ανασφάλεια και η ζήλια και που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η αχαριστία και η φτήνια των συναισθημάτων.

Άλλωστε όσοι δεν έχουν, δεν ξέρουν και δεν μπορούν να κάνουν κάτι με τον εαυτό τους, μας χρειάζονται για το κάνουν σ΄εμάς.

Ας τους ευχαριστήσουμε λοιπόν για την ευκαιρία που μας δίνει η άγνοια τους, ώστε να γίνουμε δυνατότεροι, αποτελεσματικότεροι και καλύτεροι...