ΑΜΝΗΣΙΑ...

Το τελευταίο χρονικό διάστημα βομβαρδιζόμαστε από διαφημιστικό σποτ εταιρείας εύρεσης τηλεφωνικών υπηρεσιών με πρωταγωνιστή τραγουδιστή-παρουσιαστή.

Το βασικό θέμα όλης αυτής της σειράς είναι ότι ο πρωταγωνιστής ξεχνάει οποιαδήποτε πληροφορία, ακόμα και το όνομα του πατέρα του, αλλά το μόνο που θυμάται είναι ο συγκεκριμένος αριθμός, ο οποίος τον σώζει από την αμνησία από την οποία πάσχει.

Μου είναι δύσκολο να καταλάβω πώς μια ασθένεια (γιατί η αμνησία είναι ασθένεια), μπορεί να χρησιμοποιηθεί με έναν τόσο αποτρόπαιο τρόπο για διαφημιστικούς λόγους.

Πώς η ιδιοκτήτρια επιχείρηση, η διαφημιστική της εταιρεία, η εταιρεία παραγωγής, επέλεξαν ένα βαρύτατο νόσημα για να προωθήσουν το προϊόν τους; Μήπως φαντάστηκαν ότι οι καταναλωτές βουλιαγμένοι από την οικονομική κρίση έχασαν κάθε αντανακλαστικό πνευματικής και ηθικής διαύγειας;  Πως δεν υπάρχει καμιά αξία πλέον, μετράει μόνο το να πουλήσουμε χρησιμοποιώντας οτιδήποτε;

Πως και δεν αντιδρούν το ΕΣΡ, ο ιατρικός κόσμος, οι συγγενείς και φίλοι  πασχόντων από αμνησία;
Θα καταργήσουμε κάθε δεοντολογία μέσα στον πανικό της κρίσης;

Μήπως μέσα από μια ατελείωτη σειρά ασθενειών (καρκίνος, καρδιακές παθήσεις, νευρολογικές, ψυχιατρικές κ.ά.) μπορούμε να αντλήσουμε νέα δημιουργικά ερεθίσματα για να διαφημίζουμε υπηρεσίες και προϊόντα;

Έλεος!