ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Ο ξεχωριστός σεισμός των 8,9 Ρίχτερ, συγκρίσιμος με αυτόν της Σουμάτρας των 9,3 Ρίχτερ το 2004, δείχνει το πόσο ανήμπορος και ανεπαρκής είναι ο άνθρωπος μπροστά στις ανεξέλεγκτες δυνάμεις της Φύσης...

Η απομυθοποίηση του Εγκέλαδου, του μυθικού αρχηγού των Γιγάντων, γιου της Γης και του Ουρανού, που τον καταδίκασε η Αθηνά να βρίσκεται στα έγκατα της μάνας του φυλακισμένος και ο οποίος στην προσπάθειά του να ελευθερωθεί προκαλεί σεισμούς.

Είναι εντέλει ο άνθρωπος και αστείος, αφού παρά τους κομπασμούς του κυριαρχεί με τις αποφάσεις του στον κόσμο, αδυνατώντας στο να προβλέψει που και πότε θα γίνει ένας σεισμός και ποια η έντασή του, για να αποτρέψει καταστροφές οικισμών, οικοσυστημάτων και έμβιων όντων.

Στην πιο προετοιμασμένη και οργανωμένη χώρα, πάνω στο θέμα των σεισμών, την Ιαπωνία, τα 8,9 Ρίχτερ δείχνουν την απόλυτη κυριαρχία της Φύσεως και την αδυναμία των ανθρώπων να την υποτάξουν αποτελεσματικά. Είμαστε έρμαια των ιδιοτροπιών της.

Ο μεγάλος σεισμός με επίκεντρο θαλάσσια περιοχή, το τσουνάμι που ακολουθεί, μια ακολουθία εκτώνωσης ενός φυσικού φαινομένου, δείχνουν πόσο αδύναμος είναι ο άνθρωπος.

Ένα γεωλογικό συμβάν από θαμμένες στα έγκατα της γης δυνάμεις ηλικίας εκατομμυρίων ετών ζητάει εκτόνωση, με τον μεγάλο σεισμό κι ακολουθούν παρενέργειες από την θάλασσα που διαταράχτηκε η ηρεμία της βίαια. Επιπλέον συνέπειες από την πυρηνική ενέργεια, αποτέλεσμα της σύγχρονης ανθρώπινης προόδου, επαυξάνουν την αρχική φυσική καταστροφή.

Το τίμημα της ανάπτυξης. Η φύση εσωτερική και εξωτερική μας υπενθυμίζει αδιαλλείπτως ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Τουλάχιστον στο πνευματικό και τεχνολογικό επίπεδο που βρισκόμαστε.

Πρόκειται για τη φοβερότερη φυσική καταστροφή την οποία μόνοι οι Ιάπωνες μπορούσαν ν' αντιμετωπίσουν με τις λιγότερες απώλειες, λόγω της συνεχούς εκπαιδεύσεώς τους και της σεισμογένειας της χώρας τους. Λες και ήταν προπονημένοι από καιρό για το πώς θα αντιμετωπίσουν την ανίκητη φύση, σε μια μάχη που ήξεραν από πριν ότι είναι χαμένη. Με σχεδόν ανέκφραστα πρόσωπα χωρίς ουρλιαχτά και πανικό, με ένα κινητό βιντεοσκοπούσαν ή φωτογράφιζαν στιγμές που δεν ξέρω αν έχει ξαναζήσει η σύγχρονη ανθρωπότητα.

Ομως η θάλασσα δεν είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμη, αφού μετά από έναν τέτοιο σεισμό δημιουργείται το παλιρροϊκό κύμα το γνωστό τσουνάμι, που φθάνει μέχρι και 20 μέτρα ύψος και προχωρεί στις παράκτιες περιοχές σε βάθος εκατοντάδων μέτρων, καταστρέφοντας ό,τι βρεθεί εκτεθειμένο στη στεριά.
Οι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Ασίας παλαιότερα για ν' αποφύγουν τέτοιους κινδύνους κατοικούσαν στην ενδοχώρα, αφήνοντας να ευδοκιμούν στις ακτές ριζοφόρα δάση, πού εμπόδιζαν τη δύναμη των κυμάτων. Οταν ο εκσυγχρονισμός αποψίλωσε τις ακτές για να χτίσει ξενοδοχεία και ξερίζωσε τις κοραλλιογενείς περιοχές για να εκθρέψει καραβίδες και γαρίδες προς εξυπηρέτηση της τουριστικής ζήτησης, τότε και η Φύση δεν μπορεί παρά να εκδικηθεί...

Όσο κι αν εξελιχθεί η τεχνολογία ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να ελέγξει τις ιδιοτροπίες του πλανήτη με τις θεομηνίες, τις επιδημίες και τους ολέθρους. Θεωρίες περί της αποτροπής των καταστροφών υπάρχουν πολυάριθμες. Ομως μόνο πολύ ανεπτυγμένες οικονομικώς χώρες και από έλλογους ανθρώπους μπορούν να εφαρμόσουν προοπτικές ελέγχου μεθόδων καταστροφής.

Η Φύση διδάσκει την ανθρωπότητα. Δίνει η ίδια την τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση των δικών της επεμβάσεων. Παρά ταύτα κανείς δεν μπορεί να προφυλαχθεί με ασφάλεια...