ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
ΞΕΒΟΛΕΜΑ...
Εξεγέρθηκαν οι φαρμακοποιοί απαιτώντας από το κράτος να τους εξασφαλίσει τα προνόμια. Δεν ήταν μόνο το πληθυσμιακό και το κατώτατο ποσοστό κέρδους που ήταν σίγουρα λεφτά. Δεν ήταν μόνο το ωράριο. Ηταν και η δυνατότητα να οικειοποιούνται την άδεια που τους έδωσε το κράτος και να την μεταπουλούν όπου θέλουν με το αζημίωτο, η συντριπτική πλειοψηφία την κληροδοτούσε στα παιδιά της την κρατική περιουσία!
Εξεγέρθηκαν οι δικηγόροι προς το παρόν της επαρχίας για την εντοπιότητα, να μην έχει δηλαδή δικηγόρος από άλλον νομό το δικαίωμα να παρίσταται σε δικαστήριο της πόλης τους. Επίσης για τα γραμμάτια προείσπραξης (ελάχιστες αμοιβές - σίγουρα λεφτά υπό την προστασία του κράτους).
Εξεγέρθηκαν οι γιατροί που διαδηλώνουν κι ολοφύρονται για τα δήθεν 600 ευρώ που καθορίζει ως αμοιβή το μνημόνιο. Αλλά υπάρχουν και άλλα που δεν τα παραδέχονται: το δικαίωμα σε πολλαπλές συμβάσεις με διαφορετικά ταμεία, το μονοπώλιο των ασφαλισμένων τους, την ανεξέλεγκτη συνταγογράφηση, κλπ...
Εξεγέρθηκαν οι εργαζόμενοι στις Αθηναικές στικές συγκοινωνίες. Να μείνουν τα πάντα ως έχουν, να πριμοδοτούμε όλοι την χρεωκοπημένη λειτουργία τους, το βασικό αίτημα τους. Ακριβώς ότι θένε και οι λοιποί βολεμένοι των ΔΕΚΟ.
Τα χειρότερα κομματόσκυλα που ξημεροβραδιάζονταν στα γραφεία των πολιτικών, που έγλυφαν και συναλλάσσονταν, αυτοί που δεν είχαν αντικειμενικά προσόντα για να βγουν στην αγορά, αυτοί είναι που διορίστηκαν με μοναδικό κριτήριο το ρουσφέτι και τον κολλητό στις ΔΕΚΟ. Άραξαν εκεί για να δουλεύουν λιγότερο και να πληρώνονται περισσότερο χωρίς να τους κουνάει κανείς, οχυρωμένοι πίσω από την κομματική τους σχέση και την παντοδύναμη συντεχνία τους.
Και οι εξεγέρσεις συνεχίζονται: Ζεσταίνουν τα τρακτέρ οι αγρότες υποκινούμενοι για τους φετινούς τους "αγώνες". Πάλι και μόνο για επιδοτήσεις, που σε λίγο το 2013, τελειώσουν και θα γίνει το σώσε που θα ξεβολευτούν για τα καλά και για πάντα.
Θα πούνε ότι δεν το ξέραν, αν και ήταν γνωστό τοις πάσι. Χρόνια τώρα απόλαυσαν επιδοτήσεις, μόλυναν με φυτοφάρμακα την γη των πατεράδων τους, σε καιρούς που η οικολογική γεωργία φέρνει κέρδη και ανοίγει επιχειρηματικούς ορίζοντες, αλλά θέλει δουλειά η έρμη...
Κι αργότερα ποιος ξέρει με ποιούς άλλους θα επαναληφθεί...
Όλοι εναντίον των νέων νομοσχεδίων του κράτους. Και δυστυχώς ανάμεσα σε συνδικαλιστές και κυβέρνηση συνθλιβόμαστε εμείς οι απλοί πολίτες, μια και κάθε απεργία πρώτα έχει τον αντίκτυπό της πάνω μας. Φυσικά κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι ιερό και κατοχυρωμένο, το δικαίωμα της απεργίας. Εξάλλου είναι κι ο μόνος αποτελεσματικός και έσχατος τρόπος για να διεκδικήσεις το δίκαιό σου ή να διατηρήσεις όσα κέρδισες από προηγούμενους αγώνες. Κανείς όμως δεν επικροτεί την κατάχρηση αυτού του δικαιώματος, ιδίως από βολεμένες συντεχνίες, όταν όπως τώρα γίνονται μεγάλες προσπάθειες να διορθωθούν απαράδεκτες καταστάσεις, που επικρατούσαν και επικρατούν ακόμη.
Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μπει μια τάξη επιτέλους σ' αυτόν τον τόπο...
Σκέφτομαι ότι αυτή η κρίση θα είναι η απαρχή για μια ίσως δικαιότερη χώρα, στη οποία κομματόσκυλα και λαμόγια δεν θα ζουν εις βάρος μου...
Τη στιγμή που όλοι επιθυμούμε να ισχύσουν επιτέλους ισονομία, δικαιοσύνη, αξιοκρατία και ευνομία σε μια κατά συρροή διεφθαρμένη κοινωνία, ας συνειδητοποιήσουμε ότι και οι άλλοι, οι απλοί πολίτες έχουν δικαιώματα και μερτικό στην επιβίωση. Πώς όμως θα επέλθει η εξισορρόπηση των κοινωνικών αδικιών αν και η σημερινή κυβέρνηση που τολμά να κάνει αλλαγές, θα κάνει πίσω μπροστά στις συντεχνίες των βολεμένων που, με το παραμικρό εξεγείρονται...
Σήμερα που φτάσαμε στη χρεοκοπία, διαμαρτύρονται γιατί ξεβολεύονται, καθώς έπαιρναν μισθούς ή αμοιβές που ούτε δούλευαν ούτε άξιζαν ποτέ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου