ΔΩΣΕ ΚΑΤΙ...

Μέρα με τη μέρα η κοινωνία αποκτά όλο και περισσότερους που προσπαθούν να σε πείσουν για να τους δώσεις κάτι.

Είναι ο Πακιστανός σε κάθε φανάρι πια, ο ξεπεσμένος "καλλιτέχνης" με το ακορντεόν ή τη κιθάρα και το παιδί με τον δίσκο, ο απελπισμένος Έλληνας που σου δείχνει τις εξετάσεις αίματος του παιδιού του με την "ανίατη" αρρώστια, ο Μπαγκλαντέζος με τα 2 ζευγάρια παπούτσια όλα κι όλα ανά χείρας, οι ανάπηροι που παρατάσσονται εν σειρά στο κέντρο της πόλης, ο αλλοδαπός που αδιάκοπα πεινάει και "ντεν έκει ντουλειά", οι μόνιμοι παλιοί ζητιάνοι, οι νεόφερτοι τσιγγάνοι κάτω από τα παρκόμετρα, διάφοροι ηλικιωμένοι έξω από νοσοκομεία, αλκοολικοί και πρεζόνια στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνίας, ζητούν τον μερτικό τους.

Συμβαίνει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Είτε ζητιανεύουν είτε προσπαθούν να πουλήσουν οτιδήποτε (που συνήθως εισάγουν επιτήδειοι και μεταπωλούν σε τριτοκοσμικούς επίδοξους εμπόρους) μπορεί να τραβήξει την προσοχή κάποιου/ας.

Και δεν είναι μόνο οι λαθρομετανάστες σε αναζήτηση του "κατιτίς παραπάνω".

Η κρίση και η ανεργία θρέφουν την απελπισία. Νέοι άνεργοι ή μεσήλικες που δεν τα βγάζουν πέρα με μία δουλειά, προσπαθούν να τα βολέψουν όπως μπορούν.

Τα απογεύματα διαμερίσματα των Αμπελοκήπων και της Ομόνοιας στην πρωτεύουσα γεμίζουν από ανθρώπους που συμμετέχουν σε δίκτυα τηλεφωνικών πωλήσεων, πληρώνοντας οι ίδιοι το τηλεπικοινωνιακό κόστος. Αρκετοί δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται μέχρι να τους εξηγήσουν αναλυτικά. Συνήθως προσέρχονται στο πρώτο ραντεβού ακολουθώντας κάποιον που τους είπε ότι θα τους βάλει στη νέα τους δουλειά.

Άλλες ευέλικτες δουλειές δημιουργούνται με βάση τη δωρεάν εργασία και όχι τα κεφάλαια των κορόιδων. Κάπως έτσι στήνονται ολόκληρα δίκτυα πωλητών που εργάζονται δωρεάν από το τηλέφωνο, προσδοκώντας να εισπράξουν ποσοστά από τις πωλήσεις που αν σταθούνε τυχεροί "θα κάνουν". Και επειδή κανένας δεν αγοράζει ασφαλιστικά προϊόντα σήμερα, τα δάνεια και οι κάρτες τελείωσαν από καιρό, έμειναν οι τηλεπικοινωνίες με τις ανανεωμένες υπηρεσίες τους, τα φωτοβολταϊκά που πουλάνε σήμερα ως η καλύτερη επένδυση και μερικές λοιπές ευφάνταστες ιδέες του τηλεμάρκετινγκ.

Και είναι ακόμα στην αρχή.

Όλοι απελπισμένοι κυνηγοί του (ανύπαρκτου πια) οβολού μας. Που αν πλουτίσουμε μια μέρα ξαφνικά, μπορούμε να κάνουμε κάτι για δαύτους, αν είμαστε όλοι στα ίδια, ποιός θα κοιτάξει ποιόν;