ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 24...

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, βγάζοντας μερικά λεφτά από την μια πιστωτική κάρτα για να πληρώνει την άλλη και τούμπαλιν, πέρασε αρκετό καιρό ο Κάκος...

Καμιά τράπεζα δεν παραπονέθηκε ποτέ, αφού οι λογαριασμοί πληρώνονταν στην ώρα τους και παρουσίαζαν και κίνηση, που καμιά φορά επιβραβεύονταν και με δώρα σαν bonus, όπως μια φορά το καινούριο κινητό του τηλέφωνο.

Και αύξηση του πιστωτικού ορίου, μερικές εκατοντάδες ευρώ δυο φορές τον χρόνο...

Αν και οι δουλειές που έκανε, μετά τον πρώτο τους καιρό δεν πήγαιναν καλά, δεν έφερναν έσοδα και αναγκάστηκε να τις εγκαταλείψει σταδιακά, αφού ήταν πια χάσιμο χρόνου να προσπαθεί να προσελκύσει νέους πελάτες σε εταιρείες που ήταν ξεπερασμένες και δεν ενδιέφεραν κανέναν. Άλλες ευκαιρίες είχαν πάρει την θέση τους στο διαδίκτυο τώρα, είχε σκάσει και η φούσκα των dot.com εταιρειών του '90, οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο ήταν επιφυλακτικοί...

Για τα εντελώς απαραίτητα καταναλωτικά αγαθά, είχε στην διάθεση του τις 2 του πιστωτικές κάρτες, που πάντα χρησιμοποιούσε με φειδώ, ξέροντας πως έπρεπε να πληρώνει τον λογαριασμό, ή τουλάχιστον να φαίνεται έτσι στο εκκαθαριστικό που του έστελνε η κάθε τράπεζα κάθε μήνα...

Εκτός όμως από τις τράπεζες, υπήρχαν κι άλλοι που ήθελαν ν' αποκτήσει πιστωτικές κάρτες, είτε για να πουλήσουν μέσω αυτών δικά τους προϊόντα, είτε έτσι...χωρίς αντάλλαγμα. Όπως η εταιρεία telemarketing που όταν του τηλεφώνησε κάποια από το τμήμα πωλήσεων κι έμαθε πως είχε κάρτα από μια συγκεκριμένη τράπεζα, του πρότεινε ν' αποκτήσει άλλες δυο διαφορετικές κάρτες της ίδιας τράπεζας, έτσι απλά και χωρίς να χρειαστεί ν' αγοράσει τίποτα. Όπως κι έγινε πράγματι, σε λίγο καιρό ο Κάκος παρέλαβε τις 2 καινούριες του κάρτες, που παρέμειναν αχρησιμοποίητες στην κατοχή του για πέντε μήνες, πριν αναγκαστεί από τις συνθήκες να αρχίσει να τις χρησιμοποιεί κι αυτές.

Έπρεπε κάτι να βρει να κάνει ως επάγγελμα, για να έχει κάποια έσοδα τώρα που οι online πωλήσεις δεν πήγαιναν καλά. Κάτι πάλι στο ίδιο πνεύμα της αυτοαπασχόλησης, μιας και ο Κάκος το είχε βάλει πείσμα να πετύχει μόνος του, αφού κανένα αφεντικό δεν τον έπαιρνε με μισθό, κάτι που επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ακόμη όταν ανταποκρίθηκε σε μια αγγελία που εμφανιζόταν συχνά κατά τακτά διαστήματα στις στήλες της τοπικής εφημερίδας, έστειλε τις πανεπιστημιακές του περγαμηνές υπόψιν τους και τον απέρριψαν πανηγυρικά ως "μη διαθέτοντας τα προσόντα που απαιτούμε".

Το έγκλημα του: ήταν πτυχιούχος κι εκείνοι θέλανε κάποιον απόφοιτο λυκείου με δίπλωμα οδήγησης μόνο, ως περιοδεύοντα πωλητή από βενζινάδικο σε βενζινάδικο ή συνεργεία αυτοκινήτων, να πλασάρει εισαγόμενα φτηνιάρικα προϊόντα καθαρισμού και σχετικά μπινελίκια, δεκάωρη και βάλε ανιαρή απασχόληση με παρεχόμενο αυτοκίνητο, που κανείς δεν άντεχε να κάνει για πολύ καιρό κι όλοι οι "προσοντούχοι" που επιλέγονταν τα παρατούσαν σε μερικές εβδομάδες...

Αυτό ήταν με μισθό + bonus με προυποθέσεις, μα υπήρχαν καλύτερες ευκαιρίες να δοκιμάσει κάποιος που είχε συνηθίσει πια την αυτοαπασχόληση και την ευελιξία που προσφέρει. Έτσι έκανε για άλλη μια φορά ο Κάκος...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...