ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ...

Ακούγεται παντού: "Που πάμε; Τι θα γίνει στη χώρα;". Η πρώτη απάντηση είναι "πάμε κατά διαόλου και θα γίνει κόλαση". Είναι η κυρίαρχη αίσθηση των ημερών. Μια φοβική αντίληψη των πραγμάτων, σαρώνει τα πάντα- επηρεάζει ως και ψυχολογικά τους ανθρώπους.

Η ντόπια Ελλαδική ελίτ, αδηφάγος όπως πάντα και θεωρώντας την πατρίδα μας, απλώς ως την ιδιόκτητη εδαφική της βάση, ιδιοποιήθηκε (κατάκλεψε κοινώς) όλα τα δάνεια και τα προγράμματα στήριξης της ΕΕ.
Δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την δημιουργία μιάς παραγωγικής βάσης, η οποία θα επέτρεπε την εξόφληση των δανεικών στο μέλλον.

Και γιατί να ενδιαφερθή άλλωστε; Οι άνθρωποι αυτού του τόπου ποσώς την ενδιαφέρουν, μόνο ως προς την ιδιότητα του σκλάβου και παραγωγού πλούτου, ο οποίος μέσω ενός πολυδαίδαλου συστήματος που ελέγχει πλήρως καταλήγη στις τσέπες της.

Εξάλλου οι πολιτικοί (τους) εισπράττουν κατά κύριο λόγο την οργή του απλού κόσμου, που θάπρεπε να στρέφεται κατά των ντόπιων λαμόγιων που έφεραν την χώρα μας σε αυτή τη θέση.

Μερικοί πιστεύουν ενδόμυχα ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη βγάλουμε καθαρή , χωρίς να αλλάξουμε τίποτε στον καθημερινό βίο μας. Κάποιος θα μας δανείσει, κάποιος θα σπεύσει να μας βοηθήσει, κάποιος από μηχανής Θεός θα επέμβει. Η εν πάση περιπτώσει ότι κακό είναι να γίνει, θα γίνει στον διπλανό.

Πολύ σύντομα θα διαψευσθούν. Η εποχή των θαυμάτων έκλεισε. Από εδώ και πέρα το καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να το καταλάβουμε.

Αν το καταλάβουμε όλοι κι αλλάξουμε, θα αρχίσουν και τα αληθινά θαύματα:

Οι αγρότες θα καλλιεργούν τη γη τους με πραγματική φροντίδα και θα αναθέτουν σε σωστούς συνεταιριστές ή ακόμη και ιδιώτες marketers να τους βρουν αγορές.

Οι επαγγελματίες δεν θα περιμένουν να κάνουν απόσβεση κλέβοντας τον πελάτη και την εφορία.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα τιμούν τη δουλειά τους και δεν θα την έχουν για να ξεκουράζονται πριν τις τριήμερες αποδράσεις τους με τις ευκαιρία της επόμενης αργίας (τους).

Οι φοιτητές και οι καθηγητές τους θα δημιουργήσουν πραγματικά πανεπιστήμια γνώσης κι όχι άσυλα παραβατών.

Οι δάσκαλοι θα διδάσκουν στις σχολικές αίθουσες με το μισθό τους και όχι στα παιδικά και εφηβικά δωμάτια με μαύρο "ιδιαίτερο" χρήμα.

Οι επιχειρηματίες θα καταλάβουν ότι οι αρπαχές τελείωσαν και τα κέρδη δεν βγαίνουν με κόλπα.

Οι δημοσιογράφοι θα κάνουν ενημέρωση και όχι δημόσιες σχέσεις.

Οι πολιτικοί θα εκλέγονται με την αξία τους, όχι με την προπαγάνδα και το χορηγό τους.

Οι οικογένειες θα ξαναγίνουν οικογένειες, θα τρέφονται στην κουζίνα του σπιτιού τους και όχι στα ακριβά εστιατόρια, τις χασαποταβέρνες, τις πιτσαρίες, ή από "ντελίβερι" και σουβλατζίδικα.

Οι γονείς δεν θα ξοδεύουν άσκοπα και επιζήμια για τα παιδιά τους τα λεφτά που δύσκολα λένε πως βγάζουν. Οι ατομικοί και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί θα εξορθολογιστούν.

Οι καταναλωτές δεν θα αποκτούν αγαθά με λεφτά που δεν έχουν.

Η χωριάτικη πολυτέλεια, η μικροαστική ξιπασιά και η επιδειξιομανία των κατά λάθος εχόντων και των "δήθεν" θα περιοριστεί κατακόρυφα.

Όσο υπάρχουν πρόβατα που νομίζουν ότι με την ψήφο τους μπορούν να υποκαταστήσουν την αγωνιστική ανεπάρκειά τους στα σοβαρώς σημαίνοντα (δουλειά), σε συνδιασμό με συμμετοχή στις επαναστάσεις του καναπέ και της οκνηρίας (απεργία), θα έχουμε "ταξικούς" λύκους που θα λυμαίνονται την κληρονομική μας ιδιοκτησία, γιατί με τέτοια μυαλά προστιθέμενη αξία δεν μπορούμε να παράγουμε οι ίδιοι.

Ο καθένας θα υπάρχει με τα κυβικά του, με την αξία του, με τη δουλειά και όχι με τη μαγκιά, τα κόλπα και την μαϊμουδιά του...
Το θέμα είναι, αν εμείς, θα ξεσηκωθούμε να σαρώσουμε όλα τα λαμόγια που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση.

Μπορεί να είναι η ευκαιρία να ξαναγίνουμε κανονικοί άνθρωποι, συνειδητοί καταναλωτές, πραγματικοί εργαζόμενοι, αληθινοί πολίτες...