ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 18...

Με αυτά τα έξοδα, είχε δημιουργηθεί ένα υπόλοιπο στην πιστωτική κάρτα του Κάκου. Πλήρωνε κανονικά κάθε μήνα, καταβάλλοντας τουλάχιστον τη ελάχιστη καταβολή που ζητούσε η τράπεζα κι ήταν όλοι ευχαριστημένοι...

Τότε ήταν που ήρθε και η πρώτη καλή επιταγή του, τα πρώτα $1.000 που είχε κερδίσει από την δραστηριότητα του στο internet...

Κατέφθασε με το απλό ταχυδρομείο, από τα κεντρικά γραφεία της μιας εταιρείας που συνεργαζόταν, στο σπίτι του, σ' ένα φάκελο με το όνομα του απέξω και μια ονομαστική διεθνή επιταγή μέσα, πληρωτέα σε οποιαδήποτε τράπεζα...

Στην πρώτη τράπεζα που την πήγε όμως, δεν του την εξαργύρωσαν. Έπεσε σε έναν μπουνταλά υπαλληλάκο που δεν έβλεπε τίποτε πέρα από τη μύτη του, δεν ήξερε τίποτα εκτός από ότι του μάθανε να κάνει όταν τον βάλανε στη θέση του, δεν είχε ξανακούσει το όνομα της εταιρείας που είχε εκδώσει την επιταγή και το σημαντικότερο έτρεμε στην ιδέα πως αν κάνει το παραμικρό λάθος κι έπαιρνε πρωτοβουλία που θα ζημίωνε τα αφεντικά του τραπεζίτες, θα τον έδιωχναν πάραυτα και ποτέ δεν θα ξανάβρισκε παρόμοια καρέκλα με έτοιμο μισθό κάθε μήνα, βλέπετε η τύχη μια φορά μόνο ευνοεί τους ανεπαρκείς, μεγάλη χάρη τους κάνει και δεν επαναλαμβάνεται...

Άντε τώρα να εξηγήσει ο Κάκος σε ένα τέτοιο ανθρωπάκι που δεν χαμπαριάζει γρι, τι έκανε για να κερδίσει τα λεφτά του, τι γνώσεις και ικανότητες απόκτησε σε λίγο χρόνο για ν' αντεπεξέλθει σε αυξημένες απαιτήσεις που ο υπαλληλάκος δεν θα φανταζόταν ποτέ, ποιοι ήταν αυτοί οι άγνωστοι που τον πλήρωναν χωρίς να τον έχουν δει από κοντά ποτέ ενώ άλλοι μικρομικροί "επιχειρηματίες" στον τόπο του δεν του έδιναν ούτε μεροκάματο, πως αργότερα θα έφερνε κι άλλες τέτοιες επιταγές και ίσως με μεγαλύτερα ποσά κι ήθελε ανάλογη εξυπηρέτηση κι όχι αβάσιμες υποψίες...

Τον παράτησε τον μπουνταλά με το στόμα ανοιχτό στο γκισέ του και πήγε σε άλλη τράπεζα παραπέρα, μεγαλύτερη αυτή.

Εκεί του εξαργύρωσαν χωρίς πολλές περιττές κουβέντες την διεθνή επιταγή του, με το αζημίωτο βέβαια, τον πλήρωσαν στην τρέχουσα τιμή αγοράς συναλλάγματος συμφέρουσα για δαύτους και κράτησαν και μια προμήθεια επιπλέον, για την ενέργεια τους αυτή...Και τον προέτρεψαν να φέρει κι άλλες τέτοιες αν είχε αργότερα, να πληρώνεται από κείνους.

Έφυγε από κει ο Κάκος με αρκετά δολάρια λιγότερα στην τσέπη του από όσα ανέγραφε πάνω η επιταγή του, με δεν τον ένοιαζε και πολύ...

Είχε τα πρώτα του επιτυχημένα αποτελέσματα, βεβαιώθηκε πως το σύστημα λειτουργούσε, μπορούσε να χαμηλώσει πολύ το υπόλοιπο της πιστωτικής του κάρτας τώρα για να την έχει εύκαιρη σε άλλη περίπτωση.

Πλήρωσε τον λογαριασμό του στο ΑΤΜ της τράπεζας του το συντομότερο, του έμεινε μόνο ένα μικρό υπόλοιπο. Στο τέλος του μήνα όταν έλαβε το εκκαθαριστικό της τράπεζας όπως συνήθως, βρήκε κι ένα δώρο: του είχανε αυξήσει το πιστωτικό όριο.

Όλοι τον αγαπάνε τον Κάκο όταν έχει λεφτά, ενώ αλλιώς γίνεται ο κακός της παρέας, της κοινωνίας, της τράπεζας...

Μα τώρα, έχοντας περισσότερα χρήματα στην διάθεση του, έστω κι επί πιστώσει, θα έκανε κάποια μικρή σπατάλη, ένα δώρο για τον εαυτό του...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...