TRUMP TRIUMPHS...

Όταν θέλει ο λαός να εκφραστεί, το γράφει κανονικά το πληρωμένο - πουλημένο σύστημα που προωθούσε τη σαβουρόγρια...

Οι πολίτες αποστρέφονται πλέον το σύστημα και αντιδρούν.

Δεν λογάριασε τον πολύ λαό που δεν φαίνεται στα media η οικογένεια Κλίντον που θεωρούσε ότι είχε το κληρονομικό χάρισμα και από πίσω της το βολεμένο καταστημένο κι όλα τα συστημικά ΜΜΕ και τα γνωστά καραγκιοζιλίκια των ανέμελων καλλιτεχνών.

Έτσι έχασε πανηγυρικά κατά τα κράτος αυτή και όλο το βαθύ κράτος που τους σιγοντάρει από έναν έξυπνο άνθρωπο πετυχημένο και δισεκατομμυριούχο που τα φερέφωνα τους τρελό τον ανέβαζαν γραφικό τον κατεβάζανε.

Είναι ο μεγάλος νικητής ανεξαρτήτως από το αν είναι τάχα ρατσιστής, βρόμικος, σεξιστής, οπαδός της Κου Κλουξ Κλαν, βίαιος ή ...βιαστής, επικίνδυνος για την παγκόσμια ειρήνη, σύμφωνα με τους αυτοανακηρυχθέντες πεφωτισμένους, δήθεν προοδευτικούς & δημοκρατικούς, αντιρατσιστές και αντιλαϊκιστές. Όποιος δεν είναι λαθραίος, αράπης, τρομοκράτης ισλαμιστής, πούστης κι ανώμαλος "διαφορετικός", απλά δεν νοιάζεται, δηλαδή η πλειοψηφία του αφανούς λαού...

Επιτέλουν οι λαοί δείχνουν έχουν σιχαθεί την "πολιτική ορθότητα" όπου απαγορεύεται πλέον να λες με λόγια αυτό που βλέπουν τα μάτια σου κι επιβάλλεται με νόμους (;) να κάνεις τον μαλάκα εθελουσίως.

Αυτή η καθεστωτική εμμονή περιθωριοποίησης και τεχνητής απαξίωσης της συνείδησης μιας κοινωνίας και της εθνικής ταυτότητας, οπωσδήποτε συντελεί στην πρόθεση οι κοινωνίες να υπερβούν τον καθεστωτικό τρόπο της κυρίαρχης κρατικοδίαιτης νομενκλατούρας.

Γροθιά στο στομάχι και στην μούρη της παγκοσμιοποίησης και της πολιτικής ορθότητας!
Έστω και μέσω κάποιου σαν τον Trump, αφού αυτός ήταν διαθέσιμος και τόλμησε να εκτεθεί...

ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΙΑ...

Σ' ένα μέρος που στις αποφάσεις κυριαρχεί πάντα η άποψη των αντρών, θέλουν να βγάλουν κάποιον για πρόεδρο...

Στο καφενείο είναι μαζεμένοι οι άντρες και συζητούν πότε, πώς και πού θα γίνει η ψηφοφορία για την εκλογή του προέδρου, καθώς και ποιά άτομα θα συμμετέχουν σ' αυτήν...

Ρίχνει ένας μια ιδέα:

- Εγώ λέω να ψηφίσουμε εδώ και τώρα, όσοι είμαστε εδώ στο καφενείο.

- Εμείς μόνο; Και οι 2 - 3 που λείπουνε σήμερα; Οι γυναίκες μας, τα παιδιά, δεν θα ψηφίσουν;

- Στο σπίτι σου όταν αποφασίζεις για κάτι, ρωτάς τη γυναίκα και τα παιδιά σου εσύ; του αντιλέγει ο πρώτος...

- Όχι βέβαια, αποφασίζω κι ακολουθούνε αυτοί θέλουνε δε θέλουνε, εγώ είμαι ο αρχηγός της οικογένειας...

- Ε, λοιπόν, το ίδιο θα κάνουμε τώρα, να βγάλουμε μεταξύ έναν πρόεδρο...

- Και πού θα ψάχνουμε τέτοια ώρα κάλπη και ψηφοδέλτια; ρωτά ένας τρίτος...

- Δεν χρειάζονται σε μας, είμαστε όλοι άντρες κι έχουμε από ένα μοναδικό ψηφοδέλτιο μέσα στο παντελόνι μας, ξαναλέει ο πρώτος. Θα μαζευτούμε εδώ γύρω από το τραπέζι, θα τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε κι όποιος έχει την πιο μεγάλη, αυτός είναι ο καλύτερος άντρας του τόπου και αυτός θα εκλεγεί πρόεδρος αξιοκρατικά, τι τις θέλουμε τις πολλές διαδικασίες;

Συμφωνούν και οι υπόλοιποι και σε λίγο εκλέγεται πρόεδρος αυτός που είχε την μεγαλύτερη...

Χαρά αυτός που όλοι αναγνώρισαν την υπεροχή του, επιστρέφει στο σπίτι του αργά τη νύχτα, όπου κοιμάται η γυναίκα του. Δεν θέλει να την ξυπνήσει, μα μην μπορώντας να κοιμηθεί κι αυτός από την υπερένταση που του προκάλεσε η μεγάλη τιμή να εκπροσωπεί τον τόπο σαν ο καλύτερος, σφάζει μια κότα, την ψήνει στον φούρνο και μ' ένα μπουκάλι κρασί παρέα την τρώει μοναχός του, να γιορτάσει τη νίκη του...

Το πρωί που ξυπνά η γυναίκα του βλέπει τα κατάλοιπα του ξαφνικού γλεντιού του συζύγου της, ρωτά και μαθαίνει πως είναι τώρα πια ο πρόεδρος και το πως εκλέχτηκε χθες βράδυ στο καφενείο...

-Έτσι λοιπόν...και ήταν όλοι οι άντρες μαζεμένοι κι εσύ ο πιο προικισμένος ανάμεσα τους...

- Έτσι είναι γυναίκα, πολύ τυχερή είσαι που μ' έχεις εσύ...

- Ήταν και ο Πανάγος, ο γιός του παπά, εκεί μαζί σας;

- Μπα, δε νομίζω αυτός και άλλοι δυο λείπανε, μα είμασταν όλοι οι υπόλοιποι...

- Ε, τότε τζάμπα έσφαξες την κότα και πανηγύρισες, αποκρίνεται η γυναίκα, είναι άκυρη η ψηφοφορία!!

Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ...

Τα Χανιά θα επισκεφτεί επίσημα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κυριακή και Δευτέρα, για να τιμήσει με την παρουσία του την 95η επέτειο της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Θα παραστεί και σε παράλληλες εκδηλώσεις στις Βουκολιές και το Κολυμπάρι της επαρχίας Κισάμου.

Με την ευκαιρία της παρουσίας του εδώ, το ΣΔΕ Κισάμου ετοίμασε και παρουσίασε ένα μικρό video - αφιέρωμα στον Κάρολο Παπούλια:

και ένα ακόμη για την κόρη του, φωτογράφο Άννα Παπούλια:

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΙ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΜΠΑΜΑ Ή ΜΑΚ ΚΕΙΝ;

Ο Ομπάμα ή ο Μακ Κέιν νέος Αμερικάνος πρόεδρος;

Όποιος και να κερδίσει, για τη χώρα μας φαινομενικά δεν έχει σημασία.
Καμιά θεαματική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη χώρα μας, στα εθνικά μας θέματα...

Όμως πρέπει να αποδοκιμαστεί ο νεοσυντηριτισμός του Μπους και της θρησκόληπτης και ανεκδιήγητης παρέας του που σώρευσαν δεινά στον κόσμο με πολέμους και αιματηρές επεμβάσεις και με τον άκρατο και ασύδοτο νεοφιλελευθερισμό τους. Παράλληλα αγνόησαν την κοινωνική και οικονομική πολιτική, αποροφημένοι στην μάχη τους του καλού με το κακό όπως τα νόμιζαν αυτοί.

Απέτυχαν να οδηγήσουν τη χώρα τους και τον υπόλοιπο κόσμο που μετά τον ιδεολογικό τους θρίαμβο στον Ψυχρό πόλεμο τους έδωσε την "πλανηταρχία", στον 21ο αιώνα και τη νέα χιλιετία.

Ο (δικής τους έμπνευσης) νεοφιλελευθερισμός σώρευσε φτώχεια και στον λαό τους που παραμένει δέσμιος των τραπεζών που χρεωκόπησαν κι εσσαεί αγράμματος κι ακαλλιέργητος, παρά τα καλά πανεπιστήμια για λίγους που έχουν να τα πληρώσουν. Να χάσει ο Μπους που μολονότι ηλίθιος πίστευε πως είναι μεγαλοφυία, για να πάψουν να μας προκαλούν και οι ελληνομπαίχτες "μεσολαβητές"...

Θα περίμενα, όμως, από την πολιτική μας ηγεσία να είχε συνεγείρει τον ελληνισμό των ΗΠΑ σε μια δυναμική κινητοποίηση υπέρ εκείνου που θα δεσμευόταν ρητά, κατηγορηματικά και δημόσια για μια άλλη πολιτική συμπεριφορά απέναντι στα εθνικά μας θέματα με βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να εκτεθεί την επομένη που θα ήταν αναγκασμένος να γίνει ανακόλουθος.

Καιρός να αντιληφθούμε εμείς, οι αθεράπευτα ρομαντικοί και αφελείς Έλληνες ότι την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν τη χαράσσει ο εκάστοτε πρόεδρος, απλώς την εφαρμόζει.

Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ καταρτίζεται από επιτελεία του στρατιωτικοβιομηχανικού κατεστημένου με εθνικιστική σύνθεση διανθισμένου με στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών της χώρας αυτής. Χαράσσεται δε, σε μακροπρόθεσμη προοπτική τουλάχιστον εικοσαετίας, δυνάμενη φυσικά να αναπροσαρμόζεται κατά τις περιστάσεις.

Η πολιτική αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής για την παγκόσμια κυριαρχία, αλλά βέβαια κατά περιοχές: Καταρτίζεται, π.χ. μεσοπρόθεσμη εικοσαετής πολιτική για τη Μεσόγειο, ανάλογη για την Ασία, τη Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια, την Αφρική κ.λπ. Όλες αυτές οι πολιτικές είναι επεξεργασμένες, έτοιμες και απλά παραδίδονται στον εκάστοτε πρόεδρο να τις εφαρμόσει στο όνομα του δόγματος της ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ παγκόσμιας κυριαρχίας...

Γιατί εκεί δεν κυβερνούν οι ρομαντικοί. Εκεί κυριαρχεί ο ρεαλισμός, το εθνικό τους συμφέρον, ο ωμός υπολογισμός. Εκεί κυριαρχεί το δόγμα: Δημοκρατία για τον λαό τους και αυταρχισμός, βία, καταπίεση και εκμετάλλευση για τους άλλους λαούς. Μόνιμη επιδίωξη, η μεταφορά πλούτου από όλες τις χώρες του κόσμου στη δική τους χώρα, για τον δικό τους λαό. Εκεί κυριαρχεί ο εθνικισμός, η ιδεολογία επεκτατισμού ο οποίος ταυτόχρονα, αρνείται τον εθνισμό, την ιδεολογία αυτοσυνειδησίας κι αυτοπροσδιορισμού των λαών.

Το πρώτο που οφείλουμε και πρέπει άμεσα να κάνουμε είναι να πάψουμε να είμαστε αφελείς και ταυτόχρονα να αναπτύξουμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση, την οποία κινδυνεύουμε να χάσουμε και αν τη χάσουμε, αφοπλιστήκαμε ηθικά ως λαός και ως έθνος.

Ταυτόχρονα, να ασκήσουμε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον επιτέλους.

Να μην περιμένουμε τι μπορεί να κάνει ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος για μας, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε όλοι οι Έλληνες μαζί για την επιβίωση και τη σωτηρία του λαού και του έθνους.