Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παρέμβαση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παρέμβαση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

(Ν)ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ...

Λίγο πριν από το κλείσιμο της Βουλής και την κήρυξη της προεκλογικής περιόδου, οι εθνοπατέρες μας ξαναθυμήθηκαν τον παλιό εαυτό και τις πρακτικές τους.

Ετσι, υπουργοί του ΠΑΣΟΚ σε απόλυτη συμφωνία με τους συναδέλφους τους, τους προερχόμενους από τη ΝΔ, επιχειρούν αυτές τις μέρες να περάσουν τροπολογίες (ντροπολογίες, όπως τις λέει ο λαός) σε νομοθετήματα με τα οποία δεν υπάρχει καμιά συνάφεια.

Το να μιλήσει κανείς για καταστρατήγηση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής, είναι ψιλά πράγματα! Εδώ κατάργησαν θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος που αφορούν σε δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα, στις τροπολογίες θα σκόνταφταν; Δεν είχε άραγε δίκαιο ο λαός με τα προσβλητικά του συνθήματά του έξω από τη  Βουλή, τότε με το κίνημα των Αγανακτισμένων;

Το πιο περίεργο στην υπόθεση είναι ότι πολλές από αυτές τις διατάξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση και καταργούν παλαιότερα άρθρα μνημονιακών νομοσχεδίων με σωστή διαρθρωτική στόχευση. Προέχει βλέπετε όχι το συμφέρον του συνόλου του λαού, αλλά και πάλι ορισμένων ομάδων κατοίκων ή συντεχνιών που τους ψηφίζουν ή θα ήθελαν να τους ψηφίσουν τώρα, για αυτό και οι παρεμβάσεις μέσω τροπολογίες...

Υπάρχουν ευτυχώς και ορισμένοι βουλευτές που αντιστέκονται σε τέτοιες τακτικές. Στη πρόσφατη χρυσή εποχή του δικομματισμού ποιος το ξεχνάει; οι τροπολογίες περνούσαν τις μεταμεσονύκτιες ώρες με ρελάχιστους βουλευτές παρόντες. Και πάλι από τους υπουργούς των εκάστοτε κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αν και λίγο δυσκολότερα, αφού το κάθε κόμμα τότε ήθελε για τον εαυτό του την υπογραφή των προσθηκών.

Η καταιγίδα των σημερινών τροπολογιών (περί τις 90) δεν είναι μόνο εξαιτίας των εκλογών. Πηγάζει κι από την νεόκοπη νοοτροπία των δυο πρώην μεγάλων κκομμάτων που, όπως λένε σημαίνοντα στελέχη του Κοινοβουλίου τώρα που συγκυβερνούν θεωρούν ότι μπορούν να περάσουν ότι θέλουν, όποτε το θέλουν ελεύθερα χωρίς μικροκομματικές κραυγές δήθεν αντίστασης κι αντιπολίτευσης.

Κι όμως πολλούς από αυτούς θα κληθούμε να ξαναψηφίσουμε. Που όπως δείχνουν, δεν αλλάζουν με τίποτα...

Ρουσφετολόγοι από γεννησιμιού τους, οι εθνοπατέρες μας είναι αδύνατο να λησμονήσουν τακτικές του παρελθόντος. Αδιόρθωτοι, απαράδεκτοι, αμετανόητοι, θα διεκδικήσουν με το θράσος που τους χαρακτηρίζει και πάλι την ψήφο μας, για να μας σώσουν!

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Βλέποντας ο Θεός το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός, αποφασίζει να στείλει τον Υιό Του και πάλι στη Γη για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες...

Ο Ιησούς εμφανίζεται ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων και μετά από μια θερμή ομιλία συμπαράστασης και υποστήριξης της Ελλάδας, ανακοινώνει ότι διαγράφει όλα τα χρέη της χώρας, φέρνει μεγάλες επενδύσεις, παρέχει δουλειά και αυξήσεις μισθών 100% σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες και διαγράφει όλα τα δάνεια τους.

Όλοι οι βουλευτές όρθιοι ζητωκραυγάζουν. Αλαλαγμοί χαράς και ικανοποίησης από όλες τις πτέρυγες. Ακόμα και η άθεη αριστερά σταυροκοπιέται.

Τότε ο Ιησούς λέει:

- Υπό έναν όρο..

Όλοι ησυχάζουν και περιμένουν να ακούσουν.

- Όλοι σας θα παραιτηθείτε αμέσως και κανείς σας δεν θα είναι ποτέ πια υποψήφιος βουλευτής...

Νεκρική σιγή στην αίθουσα. Κάποιοι του απαντούν ότι θα πρέπει να συνεδριάσουν τα κόμματα για να αποφασίσουν.

- Πολύ καλά. Θα περιμένω την απάντησή σας μέχρι αύριο το πρωί, τους λέει ο Ιησούς...

Την επομένη ο πρόεδρος της Βουλής παραδίδει στον Ιησού την ομόφωνη απάντηση των 300 βουλευτών όλων των κομμάτων του Ελληνικού κοινοβουλίου σύμφωνα με την οποία "καταγγέλλεται η απαράδεκτη παρέμβαση του Θεού στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας"!

Με δαύτους δεν μας σώζει τώρα ούτε ο ίδιος ο Θεός...

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

BLOGS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ...


Στο τεύχος Νοεμβρίου του Monthly Review δημοσιεύονται τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε το καλοκαίρι το περιοδικό σε συνεργασία με την εταιρία δημοσκοπήσεων VPRC, για την πολιτική κουλτούρα των μπλογκς στην Ελλάδα σήμερα.

Τα κύρια χαρακτηριστικά που συνθέτουν τη φυσιογνωμία των bloggers στην Ελλάδα του 2008 είναι:

Άνδρες, ανώτερης μόρφωσης, μάλλον εξασφαλισμένης (;) κοινωνικής ένταξης, μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και φοιτητές, με ενδιαφέρον για την πολιτική, με υψηλό δείκτη παρακολούθησης της δημόσιας σφαίρας, δυσαρεστημένοι από τη λειτουργία της δημοκρατίας και την ποιότητα της πολιτικής ενημέρωσης που παρέχεται σήμερα στην Ελλάδα, ενεργοποιημένοι ωστόσο κοινωνικά πολίτες...

Πρόκειται, όπως δείχνουν τα στοιχεία της έρευνας, για μια άλλη κοινωνία, μια "αντικοινωνία" που αντιπαραβάλλεται σε όλες τις μορφές της κυρίαρχης πολιτικής συμπεριφοράς...σε τρόπους πολιτικής συμμετοχής και παρέμβασης στη δημόσια σφαίρα...και τοποθέτηση του ειδικού αυτού πληθυσμού σε ένα πεδίο που έρχεται σε ριζική αντιπαράθεση με τις κυρίαρχες τοποθετήσεις της ελληνικής κοινωνίας...

Το blogging αποτελεί για την κοινωνική αυτή ομάδα τρία πράγματα, τρόπο έκφρασης, μορφή πολιτικής συμμετοχής και χώρο δημοσιοποίησης ιδεών και προσωπικών απόψεων.

Εμφανίζεται να υποκαθιστά την «παλαιότερη» συμμετοχική πρακτική της κομματικής - πολιτικής στράτευσης, από μεγάλο δε μέρος του πληθυσμού αυτού (44%) εκφράζεται η άποψη ότι τα blogs έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το κοινωνικο-πολιτικό σκηνικό της χώρας. Πιστεύεται, επίσης, ότι στο μέλλον θα έχουν τη δύναμη να προκαλούν μαζικές κοινωνικές κινητοποιήσεις (34%) και να αποτελούν το κύριο μέσο αντικειμενικής πολιτικής ενημέρωσης (21%).

Η κρίση της δημοκρατίας και των αντιπροσωπευτικών θεσμών, η χαμηλή αξιοπιστία του κομματικού συστήματος και των κομμάτων, η κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική ενημέρωση, η απαξίωση του ενημερωτικού και πολιτισμικού τηλεοπτικού προϊόντος τροφοδοτούν την καθημερινότητα του blogging, αλλάζοντας σταδιακά όλη την ιδεολογικο-πολιτική χαρτογράφηση των μέσων επικοινωνίας, αλλά και της πολιτικής κουλτούρας.

Τα ερωτήματα που θέτει η "πολιτιστική - επικοινωνιακή επανάσταση" των blogs είναι σημαντικά:
  • Πόσος πραγματικός χώρος θα απομείνει σε λίγο καιρό στο τηλεοπτικό ενημερωτικό προϊόν;
  • Πόσο εφικτή θα είναι η ανάκαμψη των εφημερίδων και υπό ποίους όρους μπορεί να συμβεί πιθανόν αυτό;
  • Πόσο αποτελεσματικά θα είναι τα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης στο να εκφράσουν και να εκπροσωπήσουν τις νέες κοινωνικές ταυτότητες και πρακτικές;
  • Διαμορφώνεται μήπως ένας νέος, ανεξάρτητος από την πολιτική και την οικονομική εξουσία κοινωνικός χώρος, εντός του οποίου συγκροτούνται αναμειγνυόμενες πολλαπλές κοινωνικές ταυτότητες, πολύμορφες αλλά πάντοτε "αντιεξουσιαστικές" πολιτικές ιδέες και, κυρίως, νέες μορφές κοινωνικής συσπείρωσης και κινητοποίησης;
Βρισκόμαστε πιθανόν μπροστά σε μια νέα δυναμική πολιτικής επικοινωνίας και κοινωνικής ενεργοποίησης...

Προσωπικά μ' εκφράζουν απόλυτα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, καθώς και οι προβληματισμοί.

Με μια μικρή ένσταση: δεν υπήρξα ποτέ μισθωτός, όσο για φοιτητής πάνε σχεδόν 2 δεκαετίες πια!