ΧΑΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ...

Στην Ελλάδα όλα άλλαξαν αλλά και όλα ίδια έμειναν, όπως με κάθε ευκαιρία φαίνεται.

Όπως οι καταχρεωμένοι μα ανέγγιχτοι μιντιάρχες - καναλάρχες - εργολάβοι - εθνικοί νταβατζήδες, οι ίδιοι εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια, λες και άλλος άξιος επιχειρηματίας δεν υπάρχει να μπεί στον χώρο. Ένας που ήθελε πολύ να μπεί κι αυτός, βρέθηκε ξαφνικά στη φυλακή...

Σε μια κραυγαλέα εκδήλωση διαπλοκής πολιτικής εξουσίας και βαρόνων των media, η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία νομιμοποίησε την δωρεάν εκχώρηση ψηφιακών τηλεοπτικών συχνοτήτων στους ιδιοκτήτες των μεγάλων καναλιών, δίνοντας τους παράλληλα άφεση αμαρτιών για την 23χρονη παράνομη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών.

Με μια τροπολογία η οποία  είχε μάλιστα ενσωματωθεί σε παντελώς άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας...

Το αίσχος με τους διαπλεκόμενους καναλάρχες που κρατάει από το 89, τότε που η συγκυβέρνηση της αριστεροδεξιάς με πρωθυπουργό τον Τζανετάκη χάρισε τις κρατικές συχνότητες στους καναλάρχες που τη στήριζαν, ακόμα και τώρα στον καιρό της κρίσης συνεχίζεται.

Προχθές πέρασε στη Βουλή με ονομαστική ψηφοφορία η τροπολογία για την αδειοδότηση των ψηφιακών καναλιών, η ρύθμιση με την οποία εντάσσονται σε νομίμως αδειοδοτημένο πάροχο δικτύου για ψηφιακή εκπομπή όσα τηλεοπτικά κανάλια εξέπεμπαν έως την 31η Αυγούστου. (Κατά σύμπτωση η ΕΡΤ δεν εξέπεμπε από τον Ιούνιο)...

Εξοφλούνται παλιά γραμμάτια του Σαμαρά, Βενιζέλου και του Κουβέλη προς τα διαπλεκόμενα συγκροτήματα των ΜΜΕ. Ο Καραμανλής έδειξε για μια ακόμα φορά τη δειλία του και δεν τόλμησε να παρουσιαστεί και να καταψηφίσει. Διάλεξε τον γνωστό του δρόμο, κρύφτηκε και δεν πήγε.
Αντίθετα ο Γ. Παπανδρέου είπε βροντερό όχι εδώ και καταψήφισε, ομοίως ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης και τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, όμως τελικά πέρασε, όπως ήθελαν - ήξεραν οι ενδιαφερόμενοι...

Χαρίζονται για άλλη μια φορά οι ψηφιακές συχνότητες με το πρόσχημα της "παράτασης"...

Η Κομισιόν αρνείται να συμφωνήσει στους όρους παράδοσης των ψηφιακών συχνοτήτων με έναν πάροχο δικτύου με τους οποίους φωτογραφίζεται η δημιουργία ενός ισχυρού μονοπωλίου στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας τις αντιδράσεις των φορέων της αγοράς που μετείχαν στη δημόσια διαβούλευση και προειδοποίησαν ακριβώς για αυτό το γεγονός.

Στο στόχαστρο της έντονης αμφισβήτησης μπαίνουν οι όροι που σχετίζονται με την παράδοση των ψηφιακών συχνοτήτων χωρίς προηγουμένως να υπάρχουν επίσημες άδειες λειτουργίας για τους πελάτες του παρόχου δικτύου δηλαδή τα τηλεοπτικά κανάλια αλλά και τα "παράθυρα" της προκήρυξης με τα οποία ευνοείται συγκεκριμένη εταιρεία στην Ελλάδα (με όλους τους παραπάνω) που μετείχε στο μεταβατικό στάδιο της ψηφιακής τηλεόρασης και εμφανίζεται περισσότερο έτοιμη να κερδίσει τον διεθνή διαγωνισμό ψηφιακών συχνοτήτων.

Ας περάσει ένας χρόνος ακόμα, ας ξεχαστούν οι ψηφιακές συχνότητες που δόθηκαν "προσωρινά". Να δούμε πόσες δεκαετίες θα κρατήσει αυτή η παράταση...

ΗΓΕΤΗΣ...

Ξέρετε τί θέλουμε; Έναν ηγέτη που να έχει τα κότσια (για να μην πώ τίποτα άλλο) να υψώσει ανάστημα στους μεγαλοκαρχαρίες του πλάνητη και στα καταστροφικά - ανθελληνιστικά σχέδια που έχουν για την πατρίδα μας.

Που είναι αυτός ο ηγέτης; Που είναι αυτοί οι πολιτικοί που θα τον στηρίξουν;
Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Θυμίζει γεμάτο λεωφορείο που ο εισπράκτορας φωνάζει να πάμε πιο μπροστά μα πάντα στον ίδιο περιορισμένο χώρο.

Που έχει καθορίσει το εγχώριο κατεστημένο των ημιαμορφώτων μεγαλοτραπεζιτών, μεγαλοεργολάβων και μικροπετρελαιάδων που κρατάνε τη χώρα στην θέση και την κατάσταση που τους βολεύει, επίτηδες για να μην χάσουν αυτοί το φαγοπότι. Αφήνοντας κάθε άλλο σοβαρό επενδυτή απέξω.

Εάν τα πράγματα ήταν αλλιώς και υπήρχε πρόοδος και πραγματική ανάπτυξη πως θα πουλάγαν όλοι οι παραπάνω με τους ελεγχόμενους πολιτικούς τους φύκια (θεσούλες στο δημόσιο και λοιπά συναφή) για μεταξωτές κορδέλες στους αυτόχθονες ιθαγενείς και πως θα κρατιόντουσαν τόσες δεκαετίες στην κορυφή της χώρας;

Εαν υπήρχε ποτέ πραγματική ανάπτυξη θα έφευγαν όλοι οι άξιοι Έλληνες στο εξωτερικό; Και όσοι θα'μεναν θα πήγαιναν να φιλάνε τις κατουρημένες ποδιές του κάθε εγκατεστημένου από τους νταβατζήδες άθλιου κομματάρχη;

Για να πάμε πραγματικά πιο μπροστά χρειάζονται άνθρωποι που "ξέρουν τι σημαίνει πάω μπροστά".

Με νέες ιδέες σοβαρότητα και γνώση του τι γίνεται στον τόπο. Τούτος ο τόπος πλήρωσε και πληρώνει τους μαθητευόμενους μάγους. Άνθρωποι που μεγάλωσαν στα κομματικά γραφεία και ποτέ δεν έπιασαν ούτε ένα στυλό να γράψουν κάτι, πόσο μάλλον έναν κασμά να γκρεμίσουν και να ξαναφτιάξουν, δεν κάνουν για τέτοια.

Το θέμα είναι να πειστούν οι σωστοί πολιτικοί τωρινοί και μελλοντικοί να περπατήσουν δίπλα μας για να μας αντιμετωπίσουν ως ανθρώπους κι όχι ως υπηκόους και αυτό μόνο προεκλογικά.

Άνθρωποι της δουλειάς θα δώσουν λύσεις. Μπορεί να μην έχουν όλοι τα πτυχία επιστημοσύνης και να κρίθηκαν ανίκανοι κάποτε να μπορούν να ανέβουν στις κομματικές ιεραρχίες πιάνοντας μια θέση, αλλά υπάρχουν και ζουν την "αγορά" καθημερινά. Έχουν πλούτο ιδεών και προπαντός είναι τίμιοι. Αν πραγματικά ζητάμε κάτι νέο πρέπει να μαζέψουμε ανθρώπους και ιδέες, να ταιριάξουν, να αξιολογηθούν και να πάμε μπροστά υλοποιώντας τις...

Δε εννοώ κατ' επάγγελμα πολιτευτές. Θέλω επιτυχημένους χωρίς ρουσφέτια, έντιμους, με διάθεση να προσφέρουν έστω για μια θητεία, με όλα τα οικονομικά τους ανοιχτά στον κόσμο. Τα πριν και τα μετά.

Βλέπεται λοιπόν εσείς κανέναν από τους υπάρχοντες εντός κοινοβουλίου να έχει αυτά τα προσόντα για τέτοιες κόντρες;

Τότε θα πρέπει να τους ανακαλύψουμε και να τους προωθήσουμε εμείς...

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε από ένα κράτος που είναι μαθημένο να αναπαράγει το θλιβερό μέτριο, αδιάφορα, αντιαισθητικό εαυτό του. Το απαιτούμενο άλμα ποιότητας θα γίνει μόνο σε προσωπικό επίπεδο από όσους θέλουν και μπορούν. Προσωπική ανάταση η οποία οδηγεί στη νόηση.

Και μόλις δημιουργηθεί η κρίσιμη μάζα τότε και μόνο τότε θα αλλάξουν τα πράγματα.
Για να τελειώσει αυτό το καθεστώς που μας επιβάλλουν οι κληρονόμοι βουλευτικών εδράνων και ολόκληρων κομμάτων οι πιο τυχεροί. Που εφαρμόζουν ότι τους πούνε προστάτες, σπόνσορες και νταβατζήδες και τον λαό που μόνο προεκλογικά επικαλούνται τον θέλουν απαθή στην συνέχεια.

Να μην μπορεί να αντιδράσει γιατι δεν θα έχει να φάει και πρέπει να φροντίσει πρώτα αυτό σαν θηρίο της ζούγκλας.

Πάει και τελείωσε, να μην τους αφήνουμε πλέον το παιχνίδι στα χέρια τους. Ας αρχίσει κάτι με άλλους ανθρώπους και πρακτικές, ώστε να υπάρξει λίγο φως.

Τέρμα στους άνευρους κομματάρχες και τις συμμορίες των προστατών τους, που λυμαίνονται τη χώρα μας...

ΒΙΚΥ...

1.
Με τυπικό οκτάωρο
υπάλληλος η Βίκυ
που σε πολλούς ανήκει...
- Για να διπλώνω ρούχα
πάνε τα νιάτα που 'χα.

2.
Με ποιόν θα βγεί το βράδυ
δίλλημα για τη Βίκυ
που σε πολλούς ανήκει...
- Για ποιόν θα τον κουνήσω
τώρα που θέλω να γλεντήσω.

3.
Με τέτοια ποικιλία
για δες τουπέ η Βίκυ
που σε πολλούς ανήκει...
- Το φλέρτ δικέ μου κόψε
είμαι κλεισμένη απόψε.

4.
Γιατί τη λένε πόρνη
αναρρωτιέται η Βίκυ
που σε πολλούς ανήκει...
- Ρωτάω κι επιμένω
αφού λεφτά δεν παίρνω.

5.
Μα στο καφέ της γειτονιάς
θαμώνες ξέρουνε καλά
το μυστικό του αφεντικού.

Πως με δικά της χρήματα
έστησε αυτό το μαγαζί
αφού τον είχε νταβατζή...

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"

***************************************
ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ (ΚΙ ΟΧΙ ΠΟΙΗΜΑ) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.

ΟΜΟΙΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ" ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΣΤΟ BLOG ΑΥΤΟ.
***************************************

Ε & Ε: ΜΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ...

Τα Ε και Ε σημαίνουν Ελεάννα και Ελευθερία. Αδερφές, 22 και 20 χρονών αντίστοιχα, βαμμένες ξανθές και sexy κατά γενική ομολογία.

Έχω αναφερθεί κι άλλες φορές στην χάρη τους μα αφού με τα καμώματα τους μου δίνουν υλικό, χαλάλι...

Φαίνεται πως το ξανθό νινί είναι χρυσωρυχείο, φανταστική υπόθεση για να εξηγηθεί ο πλουτισμός της οικογένειας όλης τα 2- 3 τελευταία χρόνια. Από όταν ήταν να ξετελέψουν το λύκειο, χωρίς όμως να περάσουν εξετάσεις...

Τι να πάνε να γράψουν αλήθεια όταν δεν έμαθαν σχεδόν τίποτα το εννιάμηνο της σχολικής χρονιάς, είτε από δικές τους κοπάνες, είτε από απεργίες κι άλλες γελοίες "κινητοποιήσεις" διδασκόντων για το τίποτα.

Τότε ανακάλυψαν τι μπορεί να κάνει το νινί τους, κατ' αρχήν να τους εξασφαλίσει το απολυτήριο του σχολείου με μέτριο βαθμό βεβαίως, μα τι να τα κάνουν δυο αριθμητικά νούμερα πάνω σε ένα χαρτί.

Αυτή ήταν και η πρώτη χρήση του με αντάλλαγμα, μέχρι τότε άντε να τους εξασφάλιζε κάποιο κέρασμα από συμμαθητές σε καφετέρια ή εκδρομή, μα αυτοί πέρα από τα σάλια τους δεν μπορούσαν να τους δώσουν τίποτα παραπάνω.
Κάνοντας όμως το ίδιο πράγμα με άρρενες καθηγητές, έγιναν απόφοιτες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης άκοπα και εν είδη προπόνησης, συνήθιζαν την συχνή χρήση του...

Για πανελλαδικές εξετάσεις ούτε λόγος στο σπίτι τους. Δεν μπορούσαν να ξεπετάξουν όλους της εξεταστικής επιτροπής του υπουργείου! Και ποιός ο λόγος να περάσουν 4 - 5 χρόνια σε κάποιο τριτοβάθμιο ίδρυμα, να ξοδέψει ο μπαμπάς 30.000 ευρώ για την καθεμιά, για να βρεθούν κάποτε μ' ένα ακόμη χαρτί που θα το περιφέρουν από αφεντικό σε αφεντικό μπας και δεήσει να τις προσλάβει...
Και να είναι και σε μεγαλύτερη ηλικία...

Αν το θέμα είναι η δουλειά, ξεκινάμε αμέσως, σκέφτηκαν οι ξανθιές και δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να βρούν με τα προσόντα τους, το 20χρονο ξανθό νινί περνά παντού. Με την πρώτη αγγελία που διάβασαν, μη νομίζετε πως έψαξαν πολύ όπως μπορεί να έχετε κάνει εσείς...

Γκαρσόνα σε μοδάτη καφετέρια με την πρώτη προσπάθεια η μικρότερη. Πελατεία όλη η βαρεμένη νεολαία που ξοδεύει τα λεφτά του μπαμπά κι αρκετοί εύποροι μεγαλύτεροι τα βράδια κυρίως, να φλεβαρίζουν τις γκαρσόνες, όλες καλοφτιαγμένες. Τιμές που καίνε, μα δεν αφορά τους θαμώνες που τα διαθέτουν πρόθυμα. Μισθός πολύς για φιλοδοξίες 20χρονης και πολλά extra, όλα δε τα λεφτά πάνε σε καλλυντικά, εσώρουχα, βαψίματα μαλλιών και νυχιών, τις μοναδικές της ανάγκες τώρα...

Η μεγαλύτερη μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από κομμωτήριο σαν βοηθός, όπου έπρεπε να στέκει πολλές ώρες να υπηρετεί τις δήθεν "σπουδασμένες" κομμώτριες και gay που χτενίζανε, σε 3 μήνες τα παράτησε κι έκανε την τύχη της όταν προσλήφτηκε σε μαγαζί με επώνυμα αντρικά ρούχα, με την μέθοδο "πληροφορίες αυτοπροσώπως" του πονηρού ιδιοκτήτη...

Με δυο μισθούς από νωρίς στο σπίτι, ο μπαμπάς ο ταλαιπωρημένος στη ζωή, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας.

Εργάτης στα μάρμαρα από μικρός, αγράμματος κι αυτός, ανέπνεε τόνους σκόνη γονατιστός να στρώνει πατώματα και πλατείες, να μεγαλώσει τις κόρες να τις δει αποκατεστημένες.

Νάτον τώρα που καμαρώνει περήφανος με τα λεφτά που έρχονται άκοπα και άφθονα, αυτά που του επέτρεψαν ν' αλλάξει την παλιά σκουριασμένη Alfa Romeo 33 που πέρασε μαζί της την ζωή του, με "κούρσα" διαθέτουσα και τούρμπο. Ακόμη κατέφερε να υλοποιήσει ένα ακόμη όνειρο του, να ξανακαβαλήσει μηχανή σπόρ σαν αυτή που είχε στα νιάτα του όταν πρωτοπαντρεύτηκε μα αναγκάστηκε να την πουλήσει και να την μετατρέψει σε μιλούπες, όταν γεννήθηκαν τα παιδιά.
Τώρα στα γεράματα του απόκτησε πάλι γκάζι δίτροχο και μοντέρνο, να περιφέρεται στα καφενεία, όταν δεν ασκεί την αγαπημένη του συνήθεια, να κοιμάται με ανοιχτό στόμα μπροστά στην τηλεόραση, έχοντας μόλις δει την ομάδα του να παίζει μπάλα.

Από κοντά και η μαμά, σαβούρα σιχαμένη από νωρίς λόγω σωματικής κατασκευής, που ελπίζει να της φέρουν κι από έναν καλό γαμπρό οι βαμμένες ξανθές κόρες, τώρα που είναι νωρίς ακόμη και δεν της μοιάζουν σε εμφάνιση όπως θα γίνει μέχρι τα 30 τους, αφού τα γονίδια της τα έχουν μέσα τους. Όλο και κάποιος μαλάκας με πολλά λεφτά θα βρεθεί να τις φορτωθεί μεταχειρισμένες, να τις αγαπάει κιόλας, όπως τους λέει αυτά που μαθαίνει από τα σήριαλ...

Καμαρώνει το ολοκαίνουριο κουκλίστικο αυτοκινητάκι, που αν κι ακριβούτσικο αγόρασε η μικρή μερτητοίς. Έτσι θα χαρεί και βόλτες η μαμά, τις ώρες που δεν παρακολουθεί τη Πάνια να μοστράρει τα παρατράγουδα ή τις άλλες ξανθές του μεσημεριού να κουτσομπολεύουν, αυτούς/ές που την ζωή τους δεν έζησε ποτέ, ούτε φαντάστηκε τα χρόνια που μπορούσε...

Αγόρασαν και ένα δυστυχή σκυλάκι ράτσας, επειδή κάπου έιδανε πως είναι in, δυστυχή γιατί ενώ τρώει καλά, καμιά δεν ασχολείται μαζί του, στο μπαλκόνι το έχουν αφημένο κι αν θυμηθεί ο γέρος να το βγάλει μια φορά έξω, έχει καλώς, αλλιώς...

Ευτυχία στην αφασία τους, όλη η οικογένεια η χαζή απολαμβάνει τα λεφτά που αποκομίζουν τα νινιά, με την προτροπή του πατέρα "αφού πηδιέστε που πηδιέστε, κάντε το με λεφτάδες τουλάχιστον, να έχετε και κάτι "...πράγμα που εφαρμόζουν και στην καφετέρια και στο μαγαζί με τα ρούχα όπως φαίνεται, που έρχονται σ' επαφή (πολύ στενή) με γιατρούς, δικηγόρους, εργολάβους, τα φετίχ που πάντα ζήλευαν γιατί λένε πως "αυτοί έχουν".

Και προπαντός κάποιοι από δαύτους είναι πρόθυμοι να τα χώσουν χοντρά τα φράγκα τους αν είναι να τον χώσουν για λίγο σε ξανθό 20χρονο νινί, που πρόθυμα προσφέρεται έναντι αμοιβής...

Με την αρωγή του μπαμπά που μεταφέρει με τα νέα του οχήματα, πότε τη μια και πότε την άλλη στα κρυφά ραντεβού, να βοηθήσει ο αφελής την κερδοφορία και ευημερία του σπιτικού του... Που διαδίδει μυστικά την δυνατότητα που προσφέρουν οι κόρες του για "κάποιες ευχάριστες στιγμές", μα μόνο σε όσους έχουν να δώσουν, ποτέ στο καφενείο με τους εργάτες ντόπιους κι αλλοδαπούς που συχνάζει...

Χρυσωρυχείο το νινί στην κοινωνία μας κι αν είναι και δυο, ακόμη καλύτερα...
Ριζική αλλαγή στα οικονομικά τους από νωρίς και χωρίς πτυχία, όχι σαν τον μπακούρη τον γείτονα που ακόμη να βρεί δουλειά με μισθό κι ασφάλιση και κοντεύει να σαρανταρίσει σπουδάζοντας και ψάχνοντας...

Απόμεινε να την παίζει μοναχός του, φανταζόμενος πως τις έχει στο κρεββάτι του, πράγμα που δεν θα γίνει, γιατί εκτός από γείτονας και γνωστός, δεν διαθέτει να πληρώσει όσα οι άλλοι...Οι δικοί του του λέγανε για χρόνια "διάβαζε να γίνεις άνθρωπος", μα τώρα πια έμαθε πως αλλού πάει η ανθρωπιά κι αλλού τα λεφτά...

Αν και δεν είναι ιδιαιτερα όμορφες εμφανισιακά, σαν μοντέλες να δικαιολογείται τουλάχιστον ένα μέρος του κόστους, καμιά σημασία δεν έχει για όσους πληρώνουν.

Τα πρόσωπα είτε γονατιστές είτε μπρούμυτα, δεν φαίνονται!