ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

Άλλη μια "εκπαιδευτική μεταρύθμιση" εξαγγέλθηκε, με προτάσεις και σκέψεις που όπως η πραγματικότητα δείχνει, θα καταλήξει κι αυτή όπως οι προηγούμενες, δηλαδή άλλα αντι άλλων...

Όποιος έχει άμεση ή έμμεση σχέση με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, γνωρίζει πως υπάρχουν ουκ ολίγοι εκπαιδευτικοί που φοβούνται να μπούνε σε μια τάξη 25 - 30 μαθητών οι οποίοι τους γνωρίζουν και τους μασκαρεύτουν κανονικά με κάθε ευκαιρία και τρόπο, δηθεν "δάσκαλοι" και "καθηγητές" με σοβαρά προβλήματα, ψυχολογικά και ανεπάρκειας σε γνώσεις και παιδαγωγικές ικανότητες, τέτοιας μορφής και έντασης, που αν μπορούσε δε θα δεχόταν να εμπιστευτεί σ' αυτούς τη μόρφωση των παιδιών του. Σημαντικός αριθμός από αυτούς έχοντας επίγνωση της αδυναμίας τους, έχουν με πελατειακό και κομματικό τρόπο καλυφθεί πίσω από κόμματα, ρουσφέτια και πίεση προς τους διευθυντές τους...

Όσο απαξιώνεται από την κοινωνία και το υπουργείο η τεχνική εκπαίδευση, τόσο και περισσότεροι θα "παρκάρονται" στα ΑΕΙ ως κρυμένοι μελλοντικοί άνεργοι εν αναμονή.

Η φιλοσοφία τόσο των τωρινών όσο και των προηγουμένων ήταν και παραμένει το εξής: όλοι μπαίνουν στα πανεπιστήμια, όλοι πτυχιούχοι, όλοι και μεταπτυχιακά δωρεάν αν γινόταν για τη "λαϊκή οικογένεια" και σε λίγο πάρτε και όλοι διδακτορικά. Και για να μην έχετε παράπονο όλα τα ιδρύματα είναι ανώτατη εκπαίδευση να μην υπάρχει παρανόηση και πίκρες.

Και φυσικά "δωρεάν" όπως όλοι νομίζουν.

Σε ένα σύστημα εκαπίδευσης που χρόνια τώρα φυτοζωεί χάρη στις υποσχέσεις για προσόδους κάτω από το τραπέζι με τα λεφτά των άλλων (μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί, δάσκαλοι και  καθηγητές, φαρμακοποιοί, λογιστές, στρατοί αναπληρωτών, μεγαλύτεροι στρατοί μονιμοποιηθέντων κλπ κλπ κλπ) όλοι θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο.

Για να περάσουν ανέμελα 4 και 5 και 6 και βάλε φοιτητικά χρόνια και μετά όλοι φυσικά πτυχιούχοι και δώστου ανεκπλήρωτοι "αγώνες" με πολυακουσμένα πια συνθήματα τύπου  "δουλειά για όλους", και "ζητάμε αυτό που μας ανήκει" και άλλα συναφή λαϊκά και συγκινητικά και εύπεπτα που φυσικά υιοθετούνται πρώτα και κύρια από τους λαϊκιστές όλων των κομμάτων.

Τι να περιμένει κανείς από κυβερνήσεις που, ανεξάρτητα ιδεολογίας που πλασάρουν, επί δεκαετίες επιδοτούν την ανεργία αντί την απασχόληση;

Δεν θα καταφέρει κανείς υπουργός τίποτα, αν δεν αποφασίσει μαζί με την λοιπή κοινωνία ότι χρειαζόμαστε πρωτίστως σοβαρούς και καταρτισμένους τεχνικούς υψηλού επιπέδου. Και βεβαίως δουλειές παραγωγικές για όλους αυτούς, που θα έχουν θέση όλες οι βαθμίδες, οι ειδικότητες, οι γνώσεις τα ταλέντα των ανθρώπων που αποφοιτούν...

Οι πτυχιούχοι χωρίς αντίκρυσμα είναι ήδη πάρα πολλοί και στην πλειονότητα άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι.

Ας ξεκινήσει κάποιος από κάτω,από τη βάση, από το νηπιαγωγείο...

Όλοι ξεκινούν από ψηλά. Γιατί;

Επιτέλους ας ξεκινήσουμε από τα θεμέλια με ό,τι αυτά χρειάζονται για να γίνει γερό το οικοδόμημα της παιδείας...