ΑΤΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...

Στην Ελλάδα του ρουσφετιού της αρπαχτής και του πελατειακού κράτους επιβιώνει καλύτερα όποιος έχει ή είχε "μπάρμπα στην κορώνη."

Όποιος διέθετε το ισχυρότερο μέσον διοριζόταν πάραυτα στην καλύτερη θέση στο δημόσιο. Και ζητούσε συνεχώς προνόμια εκβιάζοντας και πάντα φυσικά έπαιρνε. Είδαμε πως κατάντησαν το δημόσιο οι όχι και λίγες κραυγαλέες περιπτώσεις μαζικών διορισμών & σκανδαλοδών παροχών που κατά καιρούς αποκαλύπτονται. Για φτύσιμο.

Όποιος είχε άλλο κατάλληλο μέσον έπαιρνε άδεια ταξί ή φορτηγού  ή ή, ή,...εντελώς δωρεάν και μετά την μοσχοπουλούσε...

Ήταν τόσα πολλά τα ρουσφέτια και οι ομαδικές πελατειακές εξυπηρετήσεις που δεν βρίσκει κανείς γνωστικός άνθρωπος άκρη.

Στην Ελλάδα της αρπαχτής και του εύκολου κέρδους αν είσαι μάγκας και έχεις τον πολιτικό που ψηφίζεις κι εκλέγεις στο τσεπάκι σου, υπάρχουν τα προστατευμένα "κλειστά επαγγέλματα."

Αν είσαι απατεώνας εργολάβος δημοσίων έργων (που όλως τυχαίως δίνονται κατ' επανάληψη χαριστικά σε σένα), από τη μια τα εκτελείς τσάτρα - πάτρα απασχολώντας ανειδείκευτους ξένους εργάτες τους οποίους βρίσκεις σε αφθονία & τους αλλάζεις συνέχεια και από την άλλη χρησιμοποιείς ότι ποιότητας υλικά γουστάρεις, παρμένα από όπου σε συμφέρει, παραδίδοντας εντέλει μια υπερτιμημένη κακοτεχνία που κανείς φίλος - κολλητός - διαπλεκόμενος μαζί σου δεν θα την ελέγξει ή θα σου την καταλογίσει.

Αν είσαι μέλος μιας ισχυρής συντεχνίας ανοίγεις το μαγαζί σου, γραφείο, φαρμακείο κλπ όπου θέλεις και μετά μέσω του κράτους δεν αφήνεις άλλο να ανοίξει.

Ή εμποδίζεις με γελοίες δικαιολογίες οποιονδήποτε πραγματικά επιτυχημένο επιχειρηματία με προγραμματισμό και αναπτυξιακό πλάνο θελήσει να επενδύσει στη πόλη σου και σου χαλάσει την κερδοφόρα αποκλειστικότητα. 

Ή αν έχεις περίσιο θράσος, βάζεις τον δήμαρχο που βοήθησες να εκλεγεί να κάνει πεζόδρομο τον εμπορικό δρόμο που βρίσκεται το μαγαζί του πατέρα σου που παραπαίει λόγω παρατεταμένης κρίσης. Κι εσύ έτοιμος από πριν, το κλείνεις και το ξανανοίγεις αμέσως σαν μοδάτη καφετέρια που ως εκ θαύματος είναι πάντα γεμάτη κόσμο (από κείνους που δεν τους πιάνει καμιά κρίση) μέρα - νύχτα.

Γινεσαι και δακτυλοδεικτούμενο παράδειγμα για κάθε αρπακολατζή που σε μιμείται αμέσως καταλαμβάντας τα λοιπά άδεια μαγαζιά του πρώην εμπορικού δρόμου, που γίνεται πολύ γρήγορα ένα ιδιότυπο γκέτο διασκέδασης. Κάνοντας συνάμα τον βίο αβίωτο σε όσους είχαν την ατυχία να έχουν τα σπίτια τους από πάνω και τριγύρω πριν σου έρθει η προσοδοφόρα ιδέα. 

Αυτός λέγεται ελεύθερος ανταγωνισμός στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Κια των αλληλο-εξυπηρετούμενων κλειστών παρεακιών.

Στην Ελλάδα των πολλών ταχυτήτων αν είστε μέλος μιας ισχυρής συντεχνίας πετυχαίνετε να έχετε κλειστό επάγγελμα. 

Αν δεν είσαι εκλεκτό μέλος κλειστής συντεχνίας η εποφθαλμιούν γύρω σου ισχυρότερα συμφέροντα και δε νοιάζεται και κανείς για την προστασία σου κι έχεις σαν πληβείος επάγγελμα ανοιχτό προς πάσαν κατεύθυνση. 

Αυτή ήταν και παραμένει η Ελλάδα.

Πότε θα ξυπνήσει;