Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης που διαπραγματεύεται,
επαναλαμβάνει πως η θέση της χώρας είναι μέσα στο κοινό νόμισμα. Ωστόσο,
αυξάνεται ένα κομμάτι της κοινωνίας που κοιτάει αλλού...
Μέσα σε αυτούς τους τέσσερις μήνες των όποιων διαπραγματεύσεων, οι δραχμολάγνοι έχουν αυξηθεί.
Ιδιαίτερα όταν ούτε τα Μέσα ενημέρωσης ούτε πολύ περισσότερο οι πολιτικοί, έχουν εξηγήσει στην κοινωνία με αναλυτικό και ευθύ τρόπο τι σημαίνει μια έξοδος από το κοινό νόμισμα. Τι σημαίνει, ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες οικονομικά ομάδες, τους άνεργους, τους φτωχούς, τους απελπισμένους.
Γιατί αυτοί θα υποστούν κατά βάση το μεγαλύτερο πλήγμα και ας υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη σε ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των ανθρώπων, πως «δεν έχουν να χάσουν τίποτα». Έχουν να χάσουν πολλά και κυρίως τις όποιες ελπίδες και προοπτική.
Και η συζήτηση περί δραχμής αλλα και η εξοδος απο το ευρώ και την ΕΕ βαρύνει αποκλειστικά και μόνο,χωρις κανενα αλλοθι ή δικαιολογια,τον σύριζα. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μας έβαλαν σε αυτήν την περιπέτεια,αλλα ο σύριζα θα εγκλωβισει σε αυτήν πολλες γενιές.
Αυτός έφερε το θέμα της δραχμής,αυτός θα το χρεωθεί.To μισό υπουργικό συμβούλιο, φλερτάρει με τη ρήξη, άρα με την έξοδο, άρα κλπ. κλπ. Ο Τσίπρας δε μπορεί να μαζέψει το ούτως ή άλλως, απείθαρχο κόμμα του, σε μια ενιαία γραμμή.
Ο δε μέσος Έλληνας, όπως εγώ κι εσύ, ό,τι μαθαίνει, το μαθαίνει από non paper, διαρροές, μισόλογα, και πίσω από ένα πέπλο συνωμοσιολογίας.
Όταν όμως θα αρχίσουμε να μιλάμε για απλά καθημερινά πράγματα, όπως ένα smartphone, ή ένα iPad, ή ακόμα για τα καύσιμα και τα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων, ή να το κάνουμε ακόμα χειρότερο, για τις τιμές των αυτοκινήτων σε δραχμές, ή για πιό ταπεινά πράγματα, για τα φάρμακα εισαγωγής, τα οδοντιατρικά, τα μπαλονάκια, τα τρόφιμα εισαγωγής, τα ποτά των καλοπεράκηδων νεολαίων και άλλα που είναι πάρα πολλά, γιατί δεν παράγουμε τίποτα σχεδόν πέρα από λάδι, χορταρικά και φρούτα...
Η ανιθηκότητα της κυβέρνησης, είναι ότι ενώ τα γνωρίζει, παίζει μ'αυτά. Δεν ενημερώνει τον κόσμο κι αυτό είναι μέρος της επιβίωσής της.
Η βλακεία η δικιά μας είναι ότι περιμένουμε από αυτούς για να μάθουμε πράγματα που αφορούν εμάς.
Οι πολιτικοί μας, και οι πλούσιοι αυτού του τόπου, το κουμάντο τους το έχουνε κάνει, το δικό μας κουμάντο εξαρτάται μόνο από μας, και γι'αυτό οφείλουμε να είμαστε ενημερωμένοι, και πάνω απ' όλα προσγειωμένοι μέσα στην πραγματικότητα των δικών μας συμφερόντων...
Μέσα σε αυτούς τους τέσσερις μήνες των όποιων διαπραγματεύσεων, οι δραχμολάγνοι έχουν αυξηθεί.
Ιδιαίτερα όταν ούτε τα Μέσα ενημέρωσης ούτε πολύ περισσότερο οι πολιτικοί, έχουν εξηγήσει στην κοινωνία με αναλυτικό και ευθύ τρόπο τι σημαίνει μια έξοδος από το κοινό νόμισμα. Τι σημαίνει, ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες οικονομικά ομάδες, τους άνεργους, τους φτωχούς, τους απελπισμένους.
Γιατί αυτοί θα υποστούν κατά βάση το μεγαλύτερο πλήγμα και ας υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη σε ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των ανθρώπων, πως «δεν έχουν να χάσουν τίποτα». Έχουν να χάσουν πολλά και κυρίως τις όποιες ελπίδες και προοπτική.
Και η συζήτηση περί δραχμής αλλα και η εξοδος απο το ευρώ και την ΕΕ βαρύνει αποκλειστικά και μόνο,χωρις κανενα αλλοθι ή δικαιολογια,τον σύριζα. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μας έβαλαν σε αυτήν την περιπέτεια,αλλα ο σύριζα θα εγκλωβισει σε αυτήν πολλες γενιές.
Αυτός έφερε το θέμα της δραχμής,αυτός θα το χρεωθεί.To μισό υπουργικό συμβούλιο, φλερτάρει με τη ρήξη, άρα με την έξοδο, άρα κλπ. κλπ. Ο Τσίπρας δε μπορεί να μαζέψει το ούτως ή άλλως, απείθαρχο κόμμα του, σε μια ενιαία γραμμή.
Ο δε μέσος Έλληνας, όπως εγώ κι εσύ, ό,τι μαθαίνει, το μαθαίνει από non paper, διαρροές, μισόλογα, και πίσω από ένα πέπλο συνωμοσιολογίας.
Όταν όμως θα αρχίσουμε να μιλάμε για απλά καθημερινά πράγματα, όπως ένα smartphone, ή ένα iPad, ή ακόμα για τα καύσιμα και τα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων, ή να το κάνουμε ακόμα χειρότερο, για τις τιμές των αυτοκινήτων σε δραχμές, ή για πιό ταπεινά πράγματα, για τα φάρμακα εισαγωγής, τα οδοντιατρικά, τα μπαλονάκια, τα τρόφιμα εισαγωγής, τα ποτά των καλοπεράκηδων νεολαίων και άλλα που είναι πάρα πολλά, γιατί δεν παράγουμε τίποτα σχεδόν πέρα από λάδι, χορταρικά και φρούτα...
Η ανιθηκότητα της κυβέρνησης, είναι ότι ενώ τα γνωρίζει, παίζει μ'αυτά. Δεν ενημερώνει τον κόσμο κι αυτό είναι μέρος της επιβίωσής της.
Η βλακεία η δικιά μας είναι ότι περιμένουμε από αυτούς για να μάθουμε πράγματα που αφορούν εμάς.
Οι πολιτικοί μας, και οι πλούσιοι αυτού του τόπου, το κουμάντο τους το έχουνε κάνει, το δικό μας κουμάντο εξαρτάται μόνο από μας, και γι'αυτό οφείλουμε να είμαστε ενημερωμένοι, και πάνω απ' όλα προσγειωμένοι μέσα στην πραγματικότητα των δικών μας συμφερόντων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου