Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ...

Λές: θα βρω μια δουλειά που θα με γεμίζει και θα μου δίνει αρκετά χρήματα για να ζήσω καλά, αλλά δεν βρίσκεις τη δουλειά που θέλεις, κι έτσι συμβιβάζεσαι με μια άλλη δουλειά που προς το παρόν τουλάχιστον, ή έτσι εσύ νομίζεις θα σου δώσει μεν κάποια χρήματα αλλά όχι τα χρήματα που επιθυμείς, ούτε και θα είναι η δουλειά που έψαχνες.

Μετά καθώς τα χρόνια περνούν, εσύ παραμένεις σ΄ αυτή τη δουλειά, γνωρίζεις ένα σύντροφο, κάνεις οικογένεια, συμβιβάζεσαι, σου είναι δύσκολο να κάνεις νέα αρχή, που να μπλέκεις τώρα; γιατί τώρα έχεις οικογένεια ...

Κάθε χρόνος που περνάει οι ευκαιρίες λιγοστεύουν, οι υποχρεώσεις μεγαλώνουν, μαζί με τα παιδιά, τις σπουδές τους, τους γάμους τους και τώρα, με τη νέα γενιά που έρχεται μετά από εσένα. Τα εγγονάκια σου ...

Και έτσι, περνούν ...χρόνια και έχεις ξεχάσει τα όνειρά σου...

Αν το χρήμα δεν αποτελούσε εμπόδιο, πόσοι από εσάς θα ζούσατε πιο ξέγνοιαστα τις ζωές σας; Πόσες και πόσοι από εσάς θα μένατε σε διαφορετικό σπίτι; Θα οδηγούσατε διαφορετικό αυτοκίνητο; Θα πηγαίνατε τα παιδιά σας σε διαφορετικό σχολειό;

Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι ζουν τη ζωή τους μπροστά από την τηλεόραση και μετά ξυπνούν τη Δευτέρα το πρωί για να πάνε (αν έχουν) σε μια δουλειά που δεν τους γεμίζει στην καλύτερη των περιπτώσεων (για να μην πω τη μισούν), να πάνε τα παιδιά στο φροντιστήριο και να γυρίσουν σπίτι για να ξαναπέσουν σε «κώμα» μέχρι την Παρασκευή.

Γιατί την Παρασκευή θα πάρουν τη «δόση» τους από μια πλασματική ξεκούραση όπως ο σκύλος που του σφυρίζεις και του δίνεις ένα μπισκότο.

Και ποια είναι η «δόση» τους;

Θα ξαμοληθούν στις ταβέρνες με το φτηνό κρασί, στα βιντεάδικα για να προλάβουν αν δουν πρώτοι ταινίες που δεν είχαν τα χρήματα να δουν στο σινεμά και ίσως, να πάνε να πιουν ένα νοθευμένο ποτό σε κάποιο μπαρ της παραλιακής.

Κάποιοι άλλοι θα νοικιάσουν μερικά βίντεο μαζεμένα και θα τα παρακολουθούν όλο το Σαββατοκύριακο, ώστε να μη σκέφτονται.

Να μη σκέφτονται τη ζωή της «ήρεμης απόγνωσης» μέχρι τη Δευτέρα το πρωί.

Κι αυτή λέγεται ζωή για πολλά εκατομμύρια ανθρώπων...

Δεν υπάρχουν σχόλια: