Ίσως η σημερινή ημέρα να είναι από αυτές που θα μείνουν στην ιστορία για τη χώρα.
Η έξοδος στις αγορές σηματοδοτεί την έξοδο και από τη χειρότερη περίοδο που πέρασε μεταπολεμικά και μια από τις χειρότερες στη σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού λαού.
Μπορεί πολλοί να διαφωνούν με αυτό,άλλοι θα μιλήσουν για το υψηλό τίμημα που πληρώσαμε για να το επιτύχουμε αυτό. Θα έχουν ενδεχομένως δίκιο. Είναι τραγικό και ταυτόχρονα αστείο να βλέπεις αυτούς που φώναζαν μέχρι χθες γιατί δεν μπορούσαμε να δανειστούμε και γίναμε υποχείριο της Μέρκελ και του ΔΝΤ σήμερα να φωνάζουν και πάλι γιατί καταφέρνουμε σιγά σιγά να στεκόμαστε μόνοι μας στα πόδια μας. προφανώς τους αρέσει τελικά να μας δανείζει μόνο η Μέρκελ;
Από σήμερα όμως η Ελλάδα κάνει το πρώτο δειλό βήμα για να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της. Χωρίς αυτό το βήμα επιστροφή στην ανάπτυξη και την ευημερία δεν μπορεί να έρθει. Θαύματα και χάρες δε γίνονται σε μία παγκόσμια οικονομία σκληρή και χωρίς κοινωνικούς ή άλλους συναισθηματισμούς.
Το μείζον θέμα όμως δεν είναι αν θα πάρει η χώρα ξανά δανεικά. Το ζητούμενο είναι που θα χρησιμοποιηθούν. Η χώρα -5 χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης: Δεν έχει ακόμη σχέδιο αναδιάρθρωσης. Δεν έχει διαμορφώσει ακόμη ένα παραγωγικό μοντέλο και οι κρατικές δυσλειτουργίες και η γραφειοκρατία είναι ακόμη ασφυκτικός βρόγχος στις όποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Μήπως πριν αρχίσει η χώρα να φορτώνεται πρόσθετα χρέη, θα πρέπει από τώρα οι κυβερνώντες σημερινοί και αυριανοί, να παρουσιάζουν αναλυτικά τι θα κάνουν τα νέα δανεικά;
Και αν αυτά που θα έρθουν, αν βέβαια έρθουν, διατεθούν για τοκοχρεολύσια, πρέπει να παρουσιάσουν πως θα αξιοποιείται παραγωγικά το όποιο πλεόνασμα από τώρα και στο εξής; Αν η χώρα πείσει ότι στο εξής θα αξιοποιούνται παραγωγικά και όχι πελατειακά τα δανεικά ή το πλεόνασμα, αυτό θα είναι το πιο ισχυρό θετικό μήνυμα στους ξένους επενδυτές και όχι τόσο το γεγονός ότι βγήκαμε στις αγορές.
Εξακολουθώ να έχω την άποψη ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών στο ''πάνελ'' του σημερινού πολιτικού συστήματος δεν ξέρουν, δεν έμαθαν ποτέ πώς να λειτουργήσουν αλλιώς, κατά πως χρειάζεται σήμερα τη χώρα προς την ανάπτυξη, μέσα στην Ευρώπη.
Αν βγουν και συζητήσουν εκπρόσωποι των κομμάτων χωρίς τις κομματικές παρωπίδες σαν φίλοι, θα δείτε ότι υπάρχουν πολλά θέματα κοινού ενδιαφέροντος που τους ενώνουν.
Γιατί όμως σπαράσσονται από τα τηλεοπτικά παράθυρα; Διότι κυριαρχεί το κομματικό μαγαζάκι και το κομματικό και προσωπικό συμφέρον. Ο κομματισμός διέλυσε και έφερε στην θέση της πτώχευσης και στην διεθνή επαιτεία την χώρα. Ανήκουν σε άλλες εποχές!
Η έξοδος στις αγορές σηματοδοτεί την έξοδο και από τη χειρότερη περίοδο που πέρασε μεταπολεμικά και μια από τις χειρότερες στη σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού λαού.
Μπορεί πολλοί να διαφωνούν με αυτό,άλλοι θα μιλήσουν για το υψηλό τίμημα που πληρώσαμε για να το επιτύχουμε αυτό. Θα έχουν ενδεχομένως δίκιο. Είναι τραγικό και ταυτόχρονα αστείο να βλέπεις αυτούς που φώναζαν μέχρι χθες γιατί δεν μπορούσαμε να δανειστούμε και γίναμε υποχείριο της Μέρκελ και του ΔΝΤ σήμερα να φωνάζουν και πάλι γιατί καταφέρνουμε σιγά σιγά να στεκόμαστε μόνοι μας στα πόδια μας. προφανώς τους αρέσει τελικά να μας δανείζει μόνο η Μέρκελ;
Από σήμερα όμως η Ελλάδα κάνει το πρώτο δειλό βήμα για να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της. Χωρίς αυτό το βήμα επιστροφή στην ανάπτυξη και την ευημερία δεν μπορεί να έρθει. Θαύματα και χάρες δε γίνονται σε μία παγκόσμια οικονομία σκληρή και χωρίς κοινωνικούς ή άλλους συναισθηματισμούς.
Το μείζον θέμα όμως δεν είναι αν θα πάρει η χώρα ξανά δανεικά. Το ζητούμενο είναι που θα χρησιμοποιηθούν. Η χώρα -5 χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης: Δεν έχει ακόμη σχέδιο αναδιάρθρωσης. Δεν έχει διαμορφώσει ακόμη ένα παραγωγικό μοντέλο και οι κρατικές δυσλειτουργίες και η γραφειοκρατία είναι ακόμη ασφυκτικός βρόγχος στις όποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Μήπως πριν αρχίσει η χώρα να φορτώνεται πρόσθετα χρέη, θα πρέπει από τώρα οι κυβερνώντες σημερινοί και αυριανοί, να παρουσιάζουν αναλυτικά τι θα κάνουν τα νέα δανεικά;
Και αν αυτά που θα έρθουν, αν βέβαια έρθουν, διατεθούν για τοκοχρεολύσια, πρέπει να παρουσιάσουν πως θα αξιοποιείται παραγωγικά το όποιο πλεόνασμα από τώρα και στο εξής; Αν η χώρα πείσει ότι στο εξής θα αξιοποιούνται παραγωγικά και όχι πελατειακά τα δανεικά ή το πλεόνασμα, αυτό θα είναι το πιο ισχυρό θετικό μήνυμα στους ξένους επενδυτές και όχι τόσο το γεγονός ότι βγήκαμε στις αγορές.
Εξακολουθώ να έχω την άποψη ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών στο ''πάνελ'' του σημερινού πολιτικού συστήματος δεν ξέρουν, δεν έμαθαν ποτέ πώς να λειτουργήσουν αλλιώς, κατά πως χρειάζεται σήμερα τη χώρα προς την ανάπτυξη, μέσα στην Ευρώπη.
Αν βγουν και συζητήσουν εκπρόσωποι των κομμάτων χωρίς τις κομματικές παρωπίδες σαν φίλοι, θα δείτε ότι υπάρχουν πολλά θέματα κοινού ενδιαφέροντος που τους ενώνουν.
Γιατί όμως σπαράσσονται από τα τηλεοπτικά παράθυρα; Διότι κυριαρχεί το κομματικό μαγαζάκι και το κομματικό και προσωπικό συμφέρον. Ο κομματισμός διέλυσε και έφερε στην θέση της πτώχευσης και στην διεθνή επαιτεία την χώρα. Ανήκουν σε άλλες εποχές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου