Ο κατώτατος μισθός είναι η μεγαλύτερη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και των συνδικαλιστών.
Επειδή για όσους ξέρουν την πραγματικότητα, ουδέποτε υπήρξε. Είναι μόνο η θεωρητική έννοια που τραβάει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην οικονομία και την παραοικονομία.
Σε μια αγορά υπάρχουν όλες οι αμοιβές. Απλώς κάτω από τον κατώτατο είναι αδήλωτες...
Ένας εργάτης πχ που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του είναι διατεθειμένος να δουλέψει για 300 ευρώ τον μήνα, μπορεί και για λιγότερο. Ένας άλλος που έχει μαγαζί θέλει βοηθό αλλά δεν βγαίνει με ΙΚΑ, δώρα, κ.λ.π. Αν συναντηθούν αυτοί οι δύο νομίζετε ότι δεν θα τα βρουν; Δεν θα ανακαλύψουν κάποιον τρόπο, με «μαύρα» ή με κάποια νομιμοφανή φόρμουλα για να σώσει ο ένας τον άλλον;
Μια εταιρεία που πάει καλά και έχει π.χ. 3 ικανούς πωλητές που φέρνουν όλη τη δουλειά, θα τους αφήσει μόνο με τον κατώτατο ή θα έχουν και το παχυλό bonus τους σαν ανταμοιβή απόδωσης;
Νομίζει κανένας ότι η τεράστια παραοικονομία που υπολογίζεται πια όσο και η επίσημη οικονομία στη χώρα μας, τραβάει κανένα ζόρι για το επίπεδο του κατώτατου μισθού ή για τις συλλογικές συμβάσεις;
Ο κατώτατος μισθός, από μόνος του δεν έχει καμμιά σημασία για την ανταγωνιστικότητα, όταν όλες οι άλλες παράμετροι είναι εφιαλτικές:
Δεν θα ξέρεις όταν ξεκινήσεις την όποια επένδυσή σου πότε θα πάρεις άδεια. Αν θα σου χρειαστούν 5 μήνες ή 5 χρόνια. Δεν ξέρεις πόσα πρέπει να δώσεις σε λάδωμα των υπεύθυνων για να ξεκινήσεις και πόσα θα χρειάζεται να δίνεις κάθε χρόνο για να λειτουργείς.
Δεν ξέρεις πόσο φόρο θα πληρώνεις, γιατί κάθε τόσο αλλάζει ο φορολογικός νόμος και σου ζητάνε όσα τους λείπουν.
Δεν ξέρεις αν θα μπορείς να διακινείς τα προϊόντα σου γιατί όποιος (σκανδαλωδώς αμοιβόμενος ή επιδοτούμενος) θέλει μπορεί να κλείνει τους δρόμους, να απαγορεύει στα πλοία να αποπλεύσουν, να νεκρώνει τις συγκοινωνίες. Δεν ξέρεις καν αν θα μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου, γιατί κάτι άπλυτοι τύποι με σημαίες και λάβαρα που πιστεύουν ακόμα στις μαλακίες του Στάλιν μπορεί να έρθουν να σου βάλουν αλυσίδες γύρω - γύρω ή να μπουν στο γραφείο σου και να το κάνουν λαμπόγιαλο.
Οι ίδιοι εδώ νομίζουν πως έχουν το αυτοδίκαιο δικαίωμα να συν-διοικούν την επένδυση σου και να καθορίζουν ποιούς θα πάρεις να δουλέψουν και πόσο θέλουν αυτοί να πληρώνονται, συν τις λοιπές παροχές που θεωρούν πάλι αυτοί ως "κεκτημένα" τους.
Δεν ξέρεις αν η επένδυσή σου που κάποια στιγμή νόμισες ότι το κράτος την χαρακτήρισε νόμιμη, θα συνεχίσει να είναι, καθώς υπάρχει πάντα το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να ενοχλεί τον γείτονα, τον ανταγωνιστή, τον "οικολόγο" της γειτονιάς και να προσφύγει στο ΣτΕ που θα σου τη βγάλει παράνομη, κι ας έχεις ρίξει έναν σκασμό λεφτά και ατελείωτα απαιτούμενα δικαιολογητικά από δεκάδες υπηρεσίες, μπαλάκι από τον Άννα στον Καϊάφα για να τη στήσεις. Δεν ξέρεις αν σε περίπτωση που χρειαστεί να καταφύγεις στη Δικαιοσύνη, πως θα βγει απόφαση και σε πόσα χρόνια
Θα είχε σημασία αν το κράτος λειτουργούσε. Αν είχαμε κράτος ο επενδυτής θα προσέθετε το μισθολογικό στο υπόλοιπο κόστος της επένδυσης, διότι τότε θα μπορούσε να φτιάξει ένα φυσιολογικό business plan. Και θα έβλεπε αν τον συμφέρει ή όχι. Ρωτήστε όσους προσπάθησαν να φτιάξουν ένα business plan για κάποια σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα, πόσο έξω έπεσαν!
Μήπως όμως έχει σημασία ο κατώτατος μισθός σε όσους ήδη έχουν δουλειά, ως δίχτυ ασφαλείας; Καμμία απολύτως. Διότι κανένας νόμος, καμμία υπουργική απόφαση δεν μπορεί να καταργήσει τον θεμελιώδη κανόνα για τη λειτουργία οποιασδήποτε επιχείρησης: αν δεν βγάζει κέρδος θα κλείσει.
Όπως έκλεισαν πάνω από 500.000 επιχειρήσεις από το 2009 μέχρι σήμερα και οδήγησαν 1.500.000 ανθρώπους στην ανεργία. Όλοι όσοι έμειναν άνεργοι, πριν κλείσει η εταιρεία τους, έπαιρναν από τον κατώτατο μισθό και πάνω! Πόσο τους προστάτεψε; Αν ακούγοντας τα κελεύσματα των λαϊκιστών, ο κάθε υπουργός όριζε τον κατώτατο μισθό στα 1.800 ευρώ, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι αυτά τα λεφτά θα τα είχε κάποιος επιχειρηματίας για να τα πληρώσει;
Εφόσον δεν έχει νόημα για τους ανέργους και δεν προστατεύει τους εργαζόμενους στην ιδιωτική οικονομία, ποιους αφορά τελικά ο κατώτατος μισθός;
Τους δημόσιους υπαλλήλους; Ούτε αυτούς. Είναι θέμα μηνών να διαλυθεί η μεταπολιτευτική φενάκη που θέλει το Δημόσιο να πληρώνει στα σίγουρα τους υπαλλήλους του. Ήδη μετά τις γενναίες περικοπές έχουν καταλάβει όλοι, ότι οι μισθοί του Δημοσίου δεν είναι εξασφαλισμένοι τουλάχιστον όσον αφορά στο ύψος τους. Πολύ σύντομα θα καταλάβουν ότι δεν είναι εξασφαλισμένοι ούτε ως προς την ίδια την ύπαρξη τους...
Ο κατώτατος μισθός είναι η μεγαλύτερη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και των συνδικαλιστών. Κάθε αναφορά σε αυτόν γίνεται μόνο για να μπουρδολογούν οι λαϊκιστές των καναλιών. Για να κάνουν τον καμπόσο οι πολιτικάντηδες στους ψηφοφόρους τους. Ίσως οι μόνοι που θα βολευτούν με τέτοιο μισθό να είναι οι άχρηστοι που κατάφεραν να "τρυπώσουν" κάπου και δεν ελπίζουν τίποτα παραπάνω στη μίζερη ζωή τους...
Καμιά επίδραση δεν έχει σε όσους ξέρουν καλά ότι το μοναδικό δίχτυ ασφάλειας και για τον ιδιωτικό και για τον δημόσιο τομέα είναι η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών που να έχουν ζήτηση...
Επειδή για όσους ξέρουν την πραγματικότητα, ουδέποτε υπήρξε. Είναι μόνο η θεωρητική έννοια που τραβάει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην οικονομία και την παραοικονομία.
Σε μια αγορά υπάρχουν όλες οι αμοιβές. Απλώς κάτω από τον κατώτατο είναι αδήλωτες...
Ένας εργάτης πχ που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του είναι διατεθειμένος να δουλέψει για 300 ευρώ τον μήνα, μπορεί και για λιγότερο. Ένας άλλος που έχει μαγαζί θέλει βοηθό αλλά δεν βγαίνει με ΙΚΑ, δώρα, κ.λ.π. Αν συναντηθούν αυτοί οι δύο νομίζετε ότι δεν θα τα βρουν; Δεν θα ανακαλύψουν κάποιον τρόπο, με «μαύρα» ή με κάποια νομιμοφανή φόρμουλα για να σώσει ο ένας τον άλλον;
Μια εταιρεία που πάει καλά και έχει π.χ. 3 ικανούς πωλητές που φέρνουν όλη τη δουλειά, θα τους αφήσει μόνο με τον κατώτατο ή θα έχουν και το παχυλό bonus τους σαν ανταμοιβή απόδωσης;
Νομίζει κανένας ότι η τεράστια παραοικονομία που υπολογίζεται πια όσο και η επίσημη οικονομία στη χώρα μας, τραβάει κανένα ζόρι για το επίπεδο του κατώτατου μισθού ή για τις συλλογικές συμβάσεις;
Ο κατώτατος μισθός, από μόνος του δεν έχει καμμιά σημασία για την ανταγωνιστικότητα, όταν όλες οι άλλες παράμετροι είναι εφιαλτικές:
Δεν θα ξέρεις όταν ξεκινήσεις την όποια επένδυσή σου πότε θα πάρεις άδεια. Αν θα σου χρειαστούν 5 μήνες ή 5 χρόνια. Δεν ξέρεις πόσα πρέπει να δώσεις σε λάδωμα των υπεύθυνων για να ξεκινήσεις και πόσα θα χρειάζεται να δίνεις κάθε χρόνο για να λειτουργείς.
Δεν ξέρεις πόσο φόρο θα πληρώνεις, γιατί κάθε τόσο αλλάζει ο φορολογικός νόμος και σου ζητάνε όσα τους λείπουν.
Δεν ξέρεις αν θα μπορείς να διακινείς τα προϊόντα σου γιατί όποιος (σκανδαλωδώς αμοιβόμενος ή επιδοτούμενος) θέλει μπορεί να κλείνει τους δρόμους, να απαγορεύει στα πλοία να αποπλεύσουν, να νεκρώνει τις συγκοινωνίες. Δεν ξέρεις καν αν θα μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου, γιατί κάτι άπλυτοι τύποι με σημαίες και λάβαρα που πιστεύουν ακόμα στις μαλακίες του Στάλιν μπορεί να έρθουν να σου βάλουν αλυσίδες γύρω - γύρω ή να μπουν στο γραφείο σου και να το κάνουν λαμπόγιαλο.
Οι ίδιοι εδώ νομίζουν πως έχουν το αυτοδίκαιο δικαίωμα να συν-διοικούν την επένδυση σου και να καθορίζουν ποιούς θα πάρεις να δουλέψουν και πόσο θέλουν αυτοί να πληρώνονται, συν τις λοιπές παροχές που θεωρούν πάλι αυτοί ως "κεκτημένα" τους.
Δεν ξέρεις αν η επένδυσή σου που κάποια στιγμή νόμισες ότι το κράτος την χαρακτήρισε νόμιμη, θα συνεχίσει να είναι, καθώς υπάρχει πάντα το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να ενοχλεί τον γείτονα, τον ανταγωνιστή, τον "οικολόγο" της γειτονιάς και να προσφύγει στο ΣτΕ που θα σου τη βγάλει παράνομη, κι ας έχεις ρίξει έναν σκασμό λεφτά και ατελείωτα απαιτούμενα δικαιολογητικά από δεκάδες υπηρεσίες, μπαλάκι από τον Άννα στον Καϊάφα για να τη στήσεις. Δεν ξέρεις αν σε περίπτωση που χρειαστεί να καταφύγεις στη Δικαιοσύνη, πως θα βγει απόφαση και σε πόσα χρόνια
Θα είχε σημασία αν το κράτος λειτουργούσε. Αν είχαμε κράτος ο επενδυτής θα προσέθετε το μισθολογικό στο υπόλοιπο κόστος της επένδυσης, διότι τότε θα μπορούσε να φτιάξει ένα φυσιολογικό business plan. Και θα έβλεπε αν τον συμφέρει ή όχι. Ρωτήστε όσους προσπάθησαν να φτιάξουν ένα business plan για κάποια σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα, πόσο έξω έπεσαν!
Μήπως όμως έχει σημασία ο κατώτατος μισθός σε όσους ήδη έχουν δουλειά, ως δίχτυ ασφαλείας; Καμμία απολύτως. Διότι κανένας νόμος, καμμία υπουργική απόφαση δεν μπορεί να καταργήσει τον θεμελιώδη κανόνα για τη λειτουργία οποιασδήποτε επιχείρησης: αν δεν βγάζει κέρδος θα κλείσει.
Όπως έκλεισαν πάνω από 500.000 επιχειρήσεις από το 2009 μέχρι σήμερα και οδήγησαν 1.500.000 ανθρώπους στην ανεργία. Όλοι όσοι έμειναν άνεργοι, πριν κλείσει η εταιρεία τους, έπαιρναν από τον κατώτατο μισθό και πάνω! Πόσο τους προστάτεψε; Αν ακούγοντας τα κελεύσματα των λαϊκιστών, ο κάθε υπουργός όριζε τον κατώτατο μισθό στα 1.800 ευρώ, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι αυτά τα λεφτά θα τα είχε κάποιος επιχειρηματίας για να τα πληρώσει;
Εφόσον δεν έχει νόημα για τους ανέργους και δεν προστατεύει τους εργαζόμενους στην ιδιωτική οικονομία, ποιους αφορά τελικά ο κατώτατος μισθός;
Τους δημόσιους υπαλλήλους; Ούτε αυτούς. Είναι θέμα μηνών να διαλυθεί η μεταπολιτευτική φενάκη που θέλει το Δημόσιο να πληρώνει στα σίγουρα τους υπαλλήλους του. Ήδη μετά τις γενναίες περικοπές έχουν καταλάβει όλοι, ότι οι μισθοί του Δημοσίου δεν είναι εξασφαλισμένοι τουλάχιστον όσον αφορά στο ύψος τους. Πολύ σύντομα θα καταλάβουν ότι δεν είναι εξασφαλισμένοι ούτε ως προς την ίδια την ύπαρξη τους...
Ο κατώτατος μισθός είναι η μεγαλύτερη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και των συνδικαλιστών. Κάθε αναφορά σε αυτόν γίνεται μόνο για να μπουρδολογούν οι λαϊκιστές των καναλιών. Για να κάνουν τον καμπόσο οι πολιτικάντηδες στους ψηφοφόρους τους. Ίσως οι μόνοι που θα βολευτούν με τέτοιο μισθό να είναι οι άχρηστοι που κατάφεραν να "τρυπώσουν" κάπου και δεν ελπίζουν τίποτα παραπάνω στη μίζερη ζωή τους...
Καμιά επίδραση δεν έχει σε όσους ξέρουν καλά ότι το μοναδικό δίχτυ ασφάλειας και για τον ιδιωτικό και για τον δημόσιο τομέα είναι η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών που να έχουν ζήτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου