Οι Ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας δεν ζητάνε σώνει και καλά
περικοπές μισθών και συντάξεων, ζητάνε διαρθρωτικές αλλαγές στη χώρα.
Αλλά καμιά κυβέρνηση δε τολμά να βάλει χέρι στα κλειστά επαγγέλματα, τις ισχυρές πολιτικά και κοινωνικά συντεχνίες, στη γραφειοκρατία, στο διάσπαρτο δημόσιο, φοβούμενη τις συνδικαλιστικές αντιδράσεις και τις χαμένους ψήφους...
Υπήρχε κι εξακολουθεί να υπάρχει από την μία ο ωμός εκβιασμός των άμεσα θιγόμενων κάθε φορά κι από την άλλη η διακομματική πίεση των "τοπικών κοινωνιών" και τίποτα δεν άλλαζε με σύμμαχο και τη διακομματική αποδοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων. Με την συμπληρωματική διακομματική πίεση των εκάστοτε αντιπολιτεύσεων.
Έτσι κάποιες επαγγελματικές κάστες εξακολουθούν να απολαμβάνουν προνόμια και διευκολύνσεις που χρηματοδοτούνται ετσιθελικά από τον υπόλοιπο λαό και μάλιστα συνήθως κληρονομούνται σε τέκνα, στραγγαλίζοντας όποιον θελήσει ν' ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα.
Οι εκατοντάδες σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ άνευ ουσιαστικού αντικειμένου πλήθυναν διαχρονικά ανά την επικράτεια, κατόπιν πιέσεων των διαβόητων "τοπικών κοινωνιών" που ήθελαν να ασκήσουν προσοδοφόρες και ευεπίφορες στη φοροδιαφυγή παρασιτικές δραστηριότητες όπως άπειρες καφετέριες, σουβλατζίδικα, πιτσαρίες, φωτοτυπίες - χαρτικά που "αναλαμβάνουν" και πτυχιακές εργασίες και κυρίως γκαρσονιέρες και δυάρια στα πανωσηκώματα των νοικοκυραίων, όπου κατά κανόνα το ενοίκιο διαμορφώνεται ανάλογα με τον αριθμό των σπουδαστών που μένουν μέσα και την απόσταση από τη σχολή, η αράδα τους αρχίζει από ακριβώς απέναντι παό την είσοδο...
Πανάκριβα σε χρήμα και προσωπικό στοιχίζει η λειτουργία των 500 στρατοπέδων που βρίσκονται διάσπαρτα ανά τη χώρα, ακόμη και μέσα στις πόλεις. Τα 9 στα 10 από τα οποία σε καιρό ειρήνης είναι παντελώς άχρηστα, απλά για να συντηρούνται οι τοπικές κοινωνίες με την υποχρεωτική κατανάλωση των υπηρετούντων σε δαύτα.
Άχρηστοι οργανισμοί εδρεύουν σε επιλεγμένες "έδρες" κατόπιν ενεργειών κάποιου δραστήριου βουλευτή, με άγνωστο ή ανύπαρκτο ωφέλιμο έργο στους πολλούς κατοίκους, μα γνωστούς στη τοπική κοινωνία οι διευθυντές, οι υπάλληλοι και οι κηπουροί που "απασχολούνται" σε αυτούς...
Τώρα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά, ειδικά την ώρα που κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις.
Με τις αποφάσεις για καταργήσεις άχρηστων κρατικών φορέων, με λίγη τόλμη κι αποφασιστικότητα στις ως τώρα πιέσεις, μπορεί να φτιάξει το παζλ της αναδιάρθρωσης του κράτους που επιχειρεί δειλά ακόμη τούτη η κυβέρνηση.
Αν και υπάρχουν σκόπιμες καθυστερήσεις, αντιδράσεις και εμπόδια από κυβερνητικά νυν ή πρώην στελέχη που πρωταγωνίστησαν στα παραπάνω και δε θέλουν να χάσουν τα βιλαέτια τους, ελπίζουμε αυτό που θα επικρατήσει τελικά είναι η σωστή απόφαση για μείωση του κράτους εκεί που πρέπει.
************************
Δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω και να ένα κλασσικό παράδειγμα αντίδρασης μιας τοπικής κοινωνίας που άρχισε κλαψουρίσματα μέσω τρίτου:
http://www.inews.gr/96/Tafoplaka-stin-elpida--i-anastoli-leitourgias-tis-scholis-astynomias-siteias.htm
Αλλά καμιά κυβέρνηση δε τολμά να βάλει χέρι στα κλειστά επαγγέλματα, τις ισχυρές πολιτικά και κοινωνικά συντεχνίες, στη γραφειοκρατία, στο διάσπαρτο δημόσιο, φοβούμενη τις συνδικαλιστικές αντιδράσεις και τις χαμένους ψήφους...
Υπήρχε κι εξακολουθεί να υπάρχει από την μία ο ωμός εκβιασμός των άμεσα θιγόμενων κάθε φορά κι από την άλλη η διακομματική πίεση των "τοπικών κοινωνιών" και τίποτα δεν άλλαζε με σύμμαχο και τη διακομματική αποδοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων. Με την συμπληρωματική διακομματική πίεση των εκάστοτε αντιπολιτεύσεων.
Έτσι κάποιες επαγγελματικές κάστες εξακολουθούν να απολαμβάνουν προνόμια και διευκολύνσεις που χρηματοδοτούνται ετσιθελικά από τον υπόλοιπο λαό και μάλιστα συνήθως κληρονομούνται σε τέκνα, στραγγαλίζοντας όποιον θελήσει ν' ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα.
Οι εκατοντάδες σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ άνευ ουσιαστικού αντικειμένου πλήθυναν διαχρονικά ανά την επικράτεια, κατόπιν πιέσεων των διαβόητων "τοπικών κοινωνιών" που ήθελαν να ασκήσουν προσοδοφόρες και ευεπίφορες στη φοροδιαφυγή παρασιτικές δραστηριότητες όπως άπειρες καφετέριες, σουβλατζίδικα, πιτσαρίες, φωτοτυπίες - χαρτικά που "αναλαμβάνουν" και πτυχιακές εργασίες και κυρίως γκαρσονιέρες και δυάρια στα πανωσηκώματα των νοικοκυραίων, όπου κατά κανόνα το ενοίκιο διαμορφώνεται ανάλογα με τον αριθμό των σπουδαστών που μένουν μέσα και την απόσταση από τη σχολή, η αράδα τους αρχίζει από ακριβώς απέναντι παό την είσοδο...
Πανάκριβα σε χρήμα και προσωπικό στοιχίζει η λειτουργία των 500 στρατοπέδων που βρίσκονται διάσπαρτα ανά τη χώρα, ακόμη και μέσα στις πόλεις. Τα 9 στα 10 από τα οποία σε καιρό ειρήνης είναι παντελώς άχρηστα, απλά για να συντηρούνται οι τοπικές κοινωνίες με την υποχρεωτική κατανάλωση των υπηρετούντων σε δαύτα.
Άχρηστοι οργανισμοί εδρεύουν σε επιλεγμένες "έδρες" κατόπιν ενεργειών κάποιου δραστήριου βουλευτή, με άγνωστο ή ανύπαρκτο ωφέλιμο έργο στους πολλούς κατοίκους, μα γνωστούς στη τοπική κοινωνία οι διευθυντές, οι υπάλληλοι και οι κηπουροί που "απασχολούνται" σε αυτούς...
Τώρα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά, ειδικά την ώρα που κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις.
Με τις αποφάσεις για καταργήσεις άχρηστων κρατικών φορέων, με λίγη τόλμη κι αποφασιστικότητα στις ως τώρα πιέσεις, μπορεί να φτιάξει το παζλ της αναδιάρθρωσης του κράτους που επιχειρεί δειλά ακόμη τούτη η κυβέρνηση.
Αν και υπάρχουν σκόπιμες καθυστερήσεις, αντιδράσεις και εμπόδια από κυβερνητικά νυν ή πρώην στελέχη που πρωταγωνίστησαν στα παραπάνω και δε θέλουν να χάσουν τα βιλαέτια τους, ελπίζουμε αυτό που θα επικρατήσει τελικά είναι η σωστή απόφαση για μείωση του κράτους εκεί που πρέπει.
************************
Δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω και να ένα κλασσικό παράδειγμα αντίδρασης μιας τοπικής κοινωνίας που άρχισε κλαψουρίσματα μέσω τρίτου:
http://www.inews.gr/96/Tafoplaka-stin-elpida--i-anastoli-leitourgias-tis-scholis-astynomias-siteias.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου