Ολοι μιλούν τώρα εν όψι δεύτερων εκλογών για το πόσο καταστροφικό
είναι το Μνημόνιο, σε αντίθεση με το πόσο απελευθερωτική θα είναι η
ψήφος που θα τους δώσουμε. Ακόμη κι αυτοί που που το έφεραν και το
επέβαλλαν ψηφίζοντας του.
Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο δίλημμα του κόμματος που μπορεί να αναγκαστεί να διαχειριστεί τα πράγματα την επόεμνη μέρα. Έτσι απλά και κοφτά. Είναι το λιγότερο προκλητική η απώλεια επαφής των νεοφανών κι ανέμελων επαναστατών - πολιτικών μας με τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε.
Όλοι σκέφτονται την εύκολη λύση με εύκολες λέξεις: καταγγελία, ακύρωση ή επαναδιαπραγμάτευση κ.λπ. του μνημονίου. Χωρίς καν να υπάρχει ένας ουσιαστικός προβληματισμός μεταξύ των κομμάτων πάνω στο τι πρόκειται ται να ακολουθήσει αύριο.
Βλέπετε σε προεκλογικές περιόδους ενδιαφέρει η πάση θυσία υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών, με στρογγυλοποιήσεις, αοριστολογίες, ευχολόγια και καυτά διλήμματα.
Ποιος όμως εκφοβίζει έτσι τον λαό, ή ποιος τον φοβάται;
Στη λύση του μνημονίου μάς οδήγησαν πρώτα η ανικανότητα και η αχρειότητα των πρώην κομμάτων εξουσίας Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, με τον αλόγιστο δανεισμό τους για να τρέφεται το πελατειακό κράτος που κατασκεύασαν μεταπολιτευτικά.
Αλλά το Μνημόνιο ήλθε κι από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές του ΠAME και του ΣYPIZA. Που με τις πάντα αντιπολιτευτικές πρακτικές που ακολουθούσαν για χρόνια και πριν το Μνημόνιο συνετέλεσαν στη διάλυση της οικονομίας.
Ποιοι ζητούσαν συνεχώς διορισμούς; Ποιοι ανάγκασαν σε φυγή στο εξωτερικό άπειρες βιομηχανίες; Ποιοι κατέστρεψαν μεθοδικά την μικρομεσαία οικονομία με τις συνεχείς απεργίες, τις πορείες, καταλήψεις, κλεισίματα δρόμων και λιμανιών, καταστροφές και βανδαλισμούς; Ποιοι νέκρωναν επί τούτου και μεθοδικά κάθε λίγο και λιγάκι το κέντρο;
Ας μας πουν τέλος πάντων, τα κόμματα που φιλοδοξούν να διαχειριστούν μετεκλογικά το Μνημόνιο, με ποιους σοφούς εγγυημένης επάρκειας, αμεροληψίας και εμπειρίας θα το πράξουν. Με ποιο άραγε αξιόπιστο επιτελικό όργανο θα αναδιατάξουν τις δομές του κράτους; Θέλουμε δράσεις με ονόματα και όχι "βλέπουμε και κάνουμε" στην πορεία. H αγωνία των πολιτών είναι πώς θα βγούμε, αν βγούμε ποτέ με τέτοιες αντιφατικές πολιτικές και με τους σημερινούς πολιτικούς από την κρίση.
Τα κόμματα δυστυχώς περί άλλα τυρβάζουν, όπως για τους όρους της τηλεμαχίας μόνο δυο από τους τόσους αρχηγούς. Δεν συμφωνούν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ για το debate, για μερικές ασήμαντες λεπτομέρειες...Γιατί, πού, πότε και γιατί συμφώνησαν ποτέ; Εδώ ο κόσμος καίγεται, τα επιχειρήματά τους για το debate που δεν θα γίνει μας μάραναν...
Δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι οι καιροί άλλαξαν. Ότι εφεξής οι αυτοδύναμες μονοκομματικές ή και οι δικομματικές κυβερνήσεις ανήκουν στη σφαίρα του ονείρου. Ότι μια συνεργασία όλων με ένα ελάχιστο και άμεσα εφαρμόσιμο πρόγραμμα σύγκλισης είναι απαίτηση του λαού.
Πριν είναι αργά για όλους μας...
Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο δίλημμα του κόμματος που μπορεί να αναγκαστεί να διαχειριστεί τα πράγματα την επόεμνη μέρα. Έτσι απλά και κοφτά. Είναι το λιγότερο προκλητική η απώλεια επαφής των νεοφανών κι ανέμελων επαναστατών - πολιτικών μας με τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε.
Όλοι σκέφτονται την εύκολη λύση με εύκολες λέξεις: καταγγελία, ακύρωση ή επαναδιαπραγμάτευση κ.λπ. του μνημονίου. Χωρίς καν να υπάρχει ένας ουσιαστικός προβληματισμός μεταξύ των κομμάτων πάνω στο τι πρόκειται ται να ακολουθήσει αύριο.
Βλέπετε σε προεκλογικές περιόδους ενδιαφέρει η πάση θυσία υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών, με στρογγυλοποιήσεις, αοριστολογίες, ευχολόγια και καυτά διλήμματα.
Ποιος όμως εκφοβίζει έτσι τον λαό, ή ποιος τον φοβάται;
Στη λύση του μνημονίου μάς οδήγησαν πρώτα η ανικανότητα και η αχρειότητα των πρώην κομμάτων εξουσίας Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, με τον αλόγιστο δανεισμό τους για να τρέφεται το πελατειακό κράτος που κατασκεύασαν μεταπολιτευτικά.
Αλλά το Μνημόνιο ήλθε κι από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές του ΠAME και του ΣYPIZA. Που με τις πάντα αντιπολιτευτικές πρακτικές που ακολουθούσαν για χρόνια και πριν το Μνημόνιο συνετέλεσαν στη διάλυση της οικονομίας.
Ποιοι ζητούσαν συνεχώς διορισμούς; Ποιοι ανάγκασαν σε φυγή στο εξωτερικό άπειρες βιομηχανίες; Ποιοι κατέστρεψαν μεθοδικά την μικρομεσαία οικονομία με τις συνεχείς απεργίες, τις πορείες, καταλήψεις, κλεισίματα δρόμων και λιμανιών, καταστροφές και βανδαλισμούς; Ποιοι νέκρωναν επί τούτου και μεθοδικά κάθε λίγο και λιγάκι το κέντρο;
Ας μας πουν τέλος πάντων, τα κόμματα που φιλοδοξούν να διαχειριστούν μετεκλογικά το Μνημόνιο, με ποιους σοφούς εγγυημένης επάρκειας, αμεροληψίας και εμπειρίας θα το πράξουν. Με ποιο άραγε αξιόπιστο επιτελικό όργανο θα αναδιατάξουν τις δομές του κράτους; Θέλουμε δράσεις με ονόματα και όχι "βλέπουμε και κάνουμε" στην πορεία. H αγωνία των πολιτών είναι πώς θα βγούμε, αν βγούμε ποτέ με τέτοιες αντιφατικές πολιτικές και με τους σημερινούς πολιτικούς από την κρίση.
Τα κόμματα δυστυχώς περί άλλα τυρβάζουν, όπως για τους όρους της τηλεμαχίας μόνο δυο από τους τόσους αρχηγούς. Δεν συμφωνούν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ για το debate, για μερικές ασήμαντες λεπτομέρειες...Γιατί, πού, πότε και γιατί συμφώνησαν ποτέ; Εδώ ο κόσμος καίγεται, τα επιχειρήματά τους για το debate που δεν θα γίνει μας μάραναν...
Δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι οι καιροί άλλαξαν. Ότι εφεξής οι αυτοδύναμες μονοκομματικές ή και οι δικομματικές κυβερνήσεις ανήκουν στη σφαίρα του ονείρου. Ότι μια συνεργασία όλων με ένα ελάχιστο και άμεσα εφαρμόσιμο πρόγραμμα σύγκλισης είναι απαίτηση του λαού.
Πριν είναι αργά για όλους μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου