Ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο πρόκειται να γίνει Τρίτη και Τετάρτη ορατό από τη Γη, αλλά μόνο με αστρονομικά τηλεσκόπια.
Ο πλανήτης Αφροδίτη θα διέλθει μεταξύ του Ηλίου και του πλανήτη μας.
Η διάβαση της Αφροδίτης -και κάθε άλλου πλανήτη- γίνεται ορατή όταν ο πλανήτης διέρχεται ακριβώς μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Μέρα με τη μέρα η απόσταση της Αφροδίτης από τον Ήλιο συνεχώς μικραίνει και την Τετάρτη 6 Ιουνίου ο γειτονικός μας πλανήτης θα διακρίνεται σαν μία μικρή στρογγυλή σκοτεινή κηλίδα που επί περίπου 6,5 ώρες θα διασχίζει τον φωτεινό δίσκο του Ήλιου και θα είναι ορατή περίπου από τα τρίτα τέταρτα της υδρογείου.
Οι διαβάσεις της Αφροδίτης εμφανίζονται σε "ζεύγη" που χωρίζονται μεταξύ τους κατά 8 χρόνια, αλλά επαναλαμβάνονται κάθε 121,5 και στη συνέχεια κάθε 105,5 χρόνια.
Η προηγούμενη διάβαση της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο παρατηρήθηκε στις 8 Ιουνίου 2004, αλλά η επόμενη αναμένεται στις 11 Δεκεμβρίου 2117 και του 2125 αντίστοιχα.
Η διάβαση είναι ένα παρόμοιο φαινόμενο με την έκλειψη του Ήλιου από τη Σελήνη, όμως αντίθετα με τη Σελήνη που μπορεί να καλύψει όλο το δίσκο του Ήλιου, η Αφροδίτη, μολονότι είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το φεγγάρι, επειδή βρίσκεται πολύ πιο μακριά από τη Γη, μόλις που θα διακρίνεται σαν μια μικρή κουκίδα να διασχίζει πολύ αργά τον ηλιακό δίσκο και να καταλαμβάνει περίπου το 1/32 της διαμέτρου του.
Το γεγονός αυτό είπε ένας επιστήμονας, μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε άλλος ένας πλανήτης σε τροχιά σε άλλον ένα γαλαξία σε άλλη μια γωνιά του σύμπαντος.
Ο Ήλιος μας είναι ένα ακόμα μεγάλο αστέρι, πρόσθεσε ο επιστήμονας και συγγραφέας Μαρκ Άντερσον.
Το σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο θα διαρκέσει επί έξι ώρες και 40 λεπτά. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η χώρα μας δεν βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για την παρατήρηση του φαινομένου, καθώς αυτό θα αρχίσει κατά τη διάρκεια της νύχτας της Τρίτης 5 Ιουνίου, οπότε δεν θα είναι εφικτή η παρατήρηση της εισόδου της Αφροδίτης στον ηλιακό δίσκο.
Η έναρξή της διάβασης θα γίνει στις 01.05 ώρα Ελλάδος της 6ης Ιουνίου και η ολοκλήρωσή της στις 07.52 ώρα Ελλάδος.
Θα είναι ορατό από πολλές ηπείρους (Βόρεια Ευρώπη, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, Βόρεια Αμερική) και στην Ανταρκτική, στην πληρότητά του, ή εν μέρει, μόνον η παρακολούθηση φαινομένου συνίσταται με να γίνει με τηλεσκόπια που είναι εφοδιασμένα με φίλτρα για την ηλιακή ακτινοβολία.
Χάρη σε αυτά θα γίνουν πολύτιμες παρατηρήσεις και μελέτες για την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, η οποία είναι 100% πυκνότερη της γήινης και διακρίνεται για τις συχνές όξινες βροχές. Με βασικό συστατικό το διοξείδιο του άνθρακα και σύννεφα θειικού οξέως που συντείνουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και ανεβάζει τη θερμοκρασία της επιφάνειάς της στους 482 βαθμούς Κελσίου.
Χάρη στη σπάνια διέλευση θα επαναπροσδιοριστεί καλύτερα η απόσταση του Ηλίου από τον πλανήτη μας και άλλους στο ηλιακό μας σύστημα, δηλώνουν επιστήμονες στο διαστημικό Κέντρο Κανάβεραλ.
Η πρώτη παρατήρηση διάβασης της Αφροδίτης έγινε το 1639 και από τότε έχουν συμβεί μόνο άλλες πέντε διαβάσεις (1761, 1769, 1874, 1882 και 2004). Κάθε διάβαση της Αφροδίτης εξάπτει το διεθνές ενδιαφέρον των επιστημόνων, καθώς κατά καιρούς τους έχει δώσει την ευκαιρία να κάνουν διάφορες μετρήσεις (της απόστασης Γης-Αφροδίτης, της απόσταση Γης-Ήλιου κ.α.) και να εκτιμήσουν το μέγεθος του ηλιακού μας συστήματος.
Έτσι,τον 18ο αιώνα οι αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας απλές τριγωνομετρικές εξισώσεις, μπόρεσαν να υπολογίσουν την απόσταση του Ήλιου από τη Γη μετρώντας από διαφορετικές γωνιές της Γης το χρόνο που μεσολαβούσε για να διασχίσει η Αφροδίτη τον ηλιακό δίσκο. Στη διάρκεια της διάβασης του 1761 οι αστρονόμοι παρατήρησαν ένα φωτεινό δαχτυλίδι να περιβάλλει τον πλανήτη, αποκαλύπτοντας έτσι την πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.
Σήμερα αστρονομικά φαινόμενα όπως η διάβαση της Αφροδίτης αποτελούν θαυμάσια ευκαιρία για την ανάπτυξη καλύτερων μεθόδων ανίχνευσης εξωπλανητών με την ίδια τεχνική. Κάθε φορά που ένας πλανήτης διέρχεται μπροστά από το άστρο του, αποκόπτει ένα μικρό ποσοστό της ακτινοβολίας που αυτό εκπέμπει (δηλαδή της φαινομενικής λαμπρότητάς του) και με αυτό τον τρόπο προδίδεται έμμεσα η παρουσία του εξωπλανήτη. Πολλοί εξωπλανήτες έχουν ανακαλυφθεί πχ.από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», με αυτή ακριβώς την μέθοδο.
Η μελέτη των διαβάσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αναζήτηση εκείνων των εξωπλανητών που ίσως φιλοξενούν ζωή. Εάν π.χ. ο εξωπλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα, τότε ένα μικρό μέρος της ακτινοβολίας που εκπέμπει το μητρικό άστρο του, θα διέρχεται μέσα από αυτή, μεταφέροντας μέχρι τη Γη πολύτιμα στοιχεία για την τυχόν ύπαρξη νερού, μεθανίου και άλλων χημικών στοιχείων. Η διάβαση της Αφροδίτης θα δώσει την ευκαιρία στους αστρονόμους να δοκιμάσουν τις τεχνικές αυτές.
Οι επιστήμονες μελετούν ήδη τις εναλλαγές στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, προσπαθώντας να αντιληφθούν πώς ακριβώς συντελούνται οι αλλαγές στη γήινη.
Εάν ένα ανθρώπινο ον μεταφερόταν σε αυτό το περιβάλλον-κόλαση πολύ γρήγορα θα ένοιωθε να διαλύεται, ασφυξία, πλήρη αφυδάτωση, να πιάνει φωτιά, εξήγησαν οι ίδιοι επιστήμονες.
Οι αστρονόμοι της...πολυθρόνας μπορούν να δουν μια συλλογή φωτογραφικού υλικού της NASA για το φαινόμενο στον ιστότοπο http://venustransit.nasa.gov/transitofvenus/.
Ο πλανήτης Αφροδίτη θα διέλθει μεταξύ του Ηλίου και του πλανήτη μας.
Η διάβαση της Αφροδίτης -και κάθε άλλου πλανήτη- γίνεται ορατή όταν ο πλανήτης διέρχεται ακριβώς μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Μέρα με τη μέρα η απόσταση της Αφροδίτης από τον Ήλιο συνεχώς μικραίνει και την Τετάρτη 6 Ιουνίου ο γειτονικός μας πλανήτης θα διακρίνεται σαν μία μικρή στρογγυλή σκοτεινή κηλίδα που επί περίπου 6,5 ώρες θα διασχίζει τον φωτεινό δίσκο του Ήλιου και θα είναι ορατή περίπου από τα τρίτα τέταρτα της υδρογείου.
Οι διαβάσεις της Αφροδίτης εμφανίζονται σε "ζεύγη" που χωρίζονται μεταξύ τους κατά 8 χρόνια, αλλά επαναλαμβάνονται κάθε 121,5 και στη συνέχεια κάθε 105,5 χρόνια.
Η προηγούμενη διάβαση της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο παρατηρήθηκε στις 8 Ιουνίου 2004, αλλά η επόμενη αναμένεται στις 11 Δεκεμβρίου 2117 και του 2125 αντίστοιχα.
Η διάβαση είναι ένα παρόμοιο φαινόμενο με την έκλειψη του Ήλιου από τη Σελήνη, όμως αντίθετα με τη Σελήνη που μπορεί να καλύψει όλο το δίσκο του Ήλιου, η Αφροδίτη, μολονότι είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το φεγγάρι, επειδή βρίσκεται πολύ πιο μακριά από τη Γη, μόλις που θα διακρίνεται σαν μια μικρή κουκίδα να διασχίζει πολύ αργά τον ηλιακό δίσκο και να καταλαμβάνει περίπου το 1/32 της διαμέτρου του.
Το γεγονός αυτό είπε ένας επιστήμονας, μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε άλλος ένας πλανήτης σε τροχιά σε άλλον ένα γαλαξία σε άλλη μια γωνιά του σύμπαντος.
Ο Ήλιος μας είναι ένα ακόμα μεγάλο αστέρι, πρόσθεσε ο επιστήμονας και συγγραφέας Μαρκ Άντερσον.
Το σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο θα διαρκέσει επί έξι ώρες και 40 λεπτά. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η χώρα μας δεν βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για την παρατήρηση του φαινομένου, καθώς αυτό θα αρχίσει κατά τη διάρκεια της νύχτας της Τρίτης 5 Ιουνίου, οπότε δεν θα είναι εφικτή η παρατήρηση της εισόδου της Αφροδίτης στον ηλιακό δίσκο.
Η έναρξή της διάβασης θα γίνει στις 01.05 ώρα Ελλάδος της 6ης Ιουνίου και η ολοκλήρωσή της στις 07.52 ώρα Ελλάδος.
Θα είναι ορατό από πολλές ηπείρους (Βόρεια Ευρώπη, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, Βόρεια Αμερική) και στην Ανταρκτική, στην πληρότητά του, ή εν μέρει, μόνον η παρακολούθηση φαινομένου συνίσταται με να γίνει με τηλεσκόπια που είναι εφοδιασμένα με φίλτρα για την ηλιακή ακτινοβολία.
Χάρη σε αυτά θα γίνουν πολύτιμες παρατηρήσεις και μελέτες για την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, η οποία είναι 100% πυκνότερη της γήινης και διακρίνεται για τις συχνές όξινες βροχές. Με βασικό συστατικό το διοξείδιο του άνθρακα και σύννεφα θειικού οξέως που συντείνουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και ανεβάζει τη θερμοκρασία της επιφάνειάς της στους 482 βαθμούς Κελσίου.
Χάρη στη σπάνια διέλευση θα επαναπροσδιοριστεί καλύτερα η απόσταση του Ηλίου από τον πλανήτη μας και άλλους στο ηλιακό μας σύστημα, δηλώνουν επιστήμονες στο διαστημικό Κέντρο Κανάβεραλ.
Η πρώτη παρατήρηση διάβασης της Αφροδίτης έγινε το 1639 και από τότε έχουν συμβεί μόνο άλλες πέντε διαβάσεις (1761, 1769, 1874, 1882 και 2004). Κάθε διάβαση της Αφροδίτης εξάπτει το διεθνές ενδιαφέρον των επιστημόνων, καθώς κατά καιρούς τους έχει δώσει την ευκαιρία να κάνουν διάφορες μετρήσεις (της απόστασης Γης-Αφροδίτης, της απόσταση Γης-Ήλιου κ.α.) και να εκτιμήσουν το μέγεθος του ηλιακού μας συστήματος.
Έτσι,τον 18ο αιώνα οι αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας απλές τριγωνομετρικές εξισώσεις, μπόρεσαν να υπολογίσουν την απόσταση του Ήλιου από τη Γη μετρώντας από διαφορετικές γωνιές της Γης το χρόνο που μεσολαβούσε για να διασχίσει η Αφροδίτη τον ηλιακό δίσκο. Στη διάρκεια της διάβασης του 1761 οι αστρονόμοι παρατήρησαν ένα φωτεινό δαχτυλίδι να περιβάλλει τον πλανήτη, αποκαλύπτοντας έτσι την πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.
Σήμερα αστρονομικά φαινόμενα όπως η διάβαση της Αφροδίτης αποτελούν θαυμάσια ευκαιρία για την ανάπτυξη καλύτερων μεθόδων ανίχνευσης εξωπλανητών με την ίδια τεχνική. Κάθε φορά που ένας πλανήτης διέρχεται μπροστά από το άστρο του, αποκόπτει ένα μικρό ποσοστό της ακτινοβολίας που αυτό εκπέμπει (δηλαδή της φαινομενικής λαμπρότητάς του) και με αυτό τον τρόπο προδίδεται έμμεσα η παρουσία του εξωπλανήτη. Πολλοί εξωπλανήτες έχουν ανακαλυφθεί πχ.από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», με αυτή ακριβώς την μέθοδο.
Η μελέτη των διαβάσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αναζήτηση εκείνων των εξωπλανητών που ίσως φιλοξενούν ζωή. Εάν π.χ. ο εξωπλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα, τότε ένα μικρό μέρος της ακτινοβολίας που εκπέμπει το μητρικό άστρο του, θα διέρχεται μέσα από αυτή, μεταφέροντας μέχρι τη Γη πολύτιμα στοιχεία για την τυχόν ύπαρξη νερού, μεθανίου και άλλων χημικών στοιχείων. Η διάβαση της Αφροδίτης θα δώσει την ευκαιρία στους αστρονόμους να δοκιμάσουν τις τεχνικές αυτές.
Οι επιστήμονες μελετούν ήδη τις εναλλαγές στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, προσπαθώντας να αντιληφθούν πώς ακριβώς συντελούνται οι αλλαγές στη γήινη.
Εάν ένα ανθρώπινο ον μεταφερόταν σε αυτό το περιβάλλον-κόλαση πολύ γρήγορα θα ένοιωθε να διαλύεται, ασφυξία, πλήρη αφυδάτωση, να πιάνει φωτιά, εξήγησαν οι ίδιοι επιστήμονες.
Οι αστρονόμοι της...πολυθρόνας μπορούν να δουν μια συλλογή φωτογραφικού υλικού της NASA για το φαινόμενο στον ιστότοπο http://venustransit.nasa.gov/transitofvenus/.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου