Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ;

Ο υπουργός και ο βουλευτής που εμείς στείλαμε στη Βουλή, νομίζει πως μας έχει τυλίξει όλους σε μια κόλλα χαρτί. Με περίσσια αλαζονεία, έπαρση όταν έρχεται στην "επαρχία" του, άποψη επί παντός επιστητού, με αυτοκρατορικές συμπεριφορές, με μπουρδολογία όπου δει κάμερα και λοιπές συνήθειες πολιτικών προ γιαουρτιών και γιούχα.

Μέχρι που τους βλέπουμε τώρα να μας παρουσιάζεται ως αναδυομένη νεαρή παρθένα της πολιτικής, μη έχοντας ευθύνες για το παρελθόν κι ελπίζοντας να μας οδηγήσει ο ίδιος/α στο μέλλον.

Για αυτού του είδους των πολιτικών, οι κρατικοί μηχανισμοί βρισκονται στην υπηρεσία της φιλοδοξίας τους.

Αφού το πολιτικό μας σύστημα παραμένει αναλοίωτο τι περιμένουμε να καταλάβους αυτοί που το υπηρετούν;

Και γιατί να εργαστεί ο εξ επαγγέλματος λόγω κομματικού σωλήνα πολιτικός;

Εργάστηκε μια φορά στη ζωή του όταν ήταν αφισοκολλητής, κλακαδόρος και "αγωνιστής" του κόμματος του. Από τότε και μετά εκποιεί υπερήφανα τους αγώνες του και καλοπληρώνεται γι' αυτό.

Τι τον νοιάζει ο κάτοικος της πόλης και του χωριού, ο εργάτης, ο έμπορος, ο επιχιερηματίας (πλην ολίγων κρατικοδίαιτων στων οποίων τη λίστα υπάρχει pay roll με το όνομα του), ο διαδηλωτής και τόσοι άλλοι. Ο άνθρωπος δεν έχει καμμιά σχέση με αυτούς.

Αυτουνού η δουλειά του είναι να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος που τον θρέφει τόσα χρόνια, όπως κάθε συνετός και καθωσπρέπει υπάλληλος.

Αυτό που αφορά εμάς, τους πολίτες είναι άλλο. Γιατί τους ψηφίζουμε, γιατί τους έχουμε εκεί;
Μήπως ήρθε ο καιρός όταν θα ξαναπάμε στην κάλπη τον Φλεβάρη να σκεφθούμε ποιοί είμαστε εμείς και ποιοί είναι αυτοί που μας τη δίνουν με τα καμώματα τους και να πράξουμε ανάλογα;

Η ευθύνη δεν είναι δικιά τους παρά αποκλειστικά δική μας. Και ας μή πέφτουμε στα ψευτοδιλήμματα "ποιόν να ψηφίσεις".

Ενδεχομένως και κανέναν πάντως όχι αυτούς που δεν θέλουμε. όχι όμως αδιαφορία και αποχή. Πρέπει ο λαός να τους λήξει μίας και διά παντός και να τους βλέπουμε μόνο στο μουσείο της φαυλότητας.

Να προτάξουμε άλλους υποψήφιους όπως τους θέλουμε και να τους έχουμε από κοντά όταν πάνε να ποραστρατήσουν.

Αφού τους κάνουμε να καταλάβουν πως το να είναι βουλευτές είναι εθνική τιμή και όχι τιμή βουλευτικής αποζημίωσης και πρόωρης σύνταξης.

Για να δούμε, αυτή τη φορά θα είμαστε εκεί όταν πρέπει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: