Σε μια καφετέρια κάθονταν δυο ξανθιές και πίνανε τον καφέ τους.
Μοντέρνο περιβάλλον, με πολλούς μεγάλους καθρέφτες στους τοίχους.
Σε μια στιγμή γυρίζει η μια και λέει της άλλης:
- Βλέεπεις σε κείνο το ακριανό τραπέζι που κάθονται δυο άλλες, πόσο μου μοιάζει η μιά...
- Τώρα που το λές, βλέπω κι εγώ πως η άλλη που κάθεται δίπλα της είμαι ολόιδια εγώ...
- Όχι μόνο μας μοιάζουν, μα μας κοιτάζουν επίμονα κιόλας...
- Λες να έχουμε συγγένεια με τέτοια ομοιότητα; Θα πάω να τις ρωτήσω...
Σηκώθηκε κι έκανε να πάει προς το μέρος που έβλεπε να κάθονται οι άλλες, όταν η διπλανή της την σταματά λέγοντας:
- Δεν χρειάζεται να πας εσύ, βλέπω να έρχεται η μια προς εμάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου