Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΣΤΕΓΟΥ...

Ένα λιβερό γεγονός είναι ο θάνατος άστεγου (ένας που ποτέ δεν ενοχλούσε κανένα ούτε ζητιάνευε, όπως τον έβλεπα συχνά) στο κέντρο της πόλης των Χανίων: σε παγκάκι της πλατείας Αγοράς που είχε μετατραπεί σε προσωρινό κρεβάτι για τον άτυχο αυτό άνθρωπο. Οπως τόσα άλλα κεντρικά παγκάκια που αποτελούν καταφύγιο ανθρώπων οι οποίοι βρέθηκαν στον δρόμο.

Κάποιοι δήθεν "ευαίσθητοι" διαδηλώνουν πάλι χωρίς νόημα και ζητούν να γίνει ξενώνας αστέγων στην πόλη, έτσι αόριστα.

Όποτε αναλάβουν το κόστος αυτοί που το προτείνουν, ας το κάνουν. Δεν μπορεί να ζητούν χωρίς να προσφέρουν τίποτα οι ίδιοι.

Τί είναι αυτοί οι ξεπεσμένοι που ξεβράστηκαν στα Χανιά; Πόσοι από αυτούς μεγάλωσαν κι έζησαν εδώ;

Ένας από τη Βέροια, άλλος απο τη Θεσσαλονίκη, ένας από το Βέλγιο, πολλοί άλλοι από διάφορες τριτοκοσμικές χώρες, τι δουλειά έχουνε όλοι οι ξεπεσμένοι να καταλήγουν να βιούν λαθρόβια στα Χανιά;

Ας γυρίσει ο καθένας στον τόπο του όπου θα έχει έναν γνωστό ή φίλο ή συγγενή να τον νετάξει, με ειδική αρωγή από τους ανησυχούντες για τα ναύλα τους, ιδίως οι αλλοδαποί νεαροί μουσουλμάνοι αδέσποτοι αληταράδες της Ασίας και της Αφρικής που κατάκλυσαν και μαγάρισαν τον τόπο επδιδόμενοι κατά κόρο σε κλοπές κινητών - laptop και διαρρήξεις αμαξιών, υποστηριζόμενοι μόνο αυτοί αποκλειστικά από το στέκι μεταναστών (που ποτέ δε νοιάστηκε για Αλβανούς ή "Ελληνοποιημένους" καυκάσιους τα προηγούμενα χρόνια που υπήρχανε άφθονοι) και μετά θα κάνουμε τον λογαριασμό πόσοι Χανιώτες είχαν την ατυχία (κι όχι τα χασίσια και τα οινοπνεύματα) να καταντήσουν έτσι, να δούμε που θα τους στεγάσουμε και να τους συντηρούμε ανθρώπινα ώσπου να έχουν μια ευκαιρία να ανανήψουν.

Το να ταίζεις και να στεγάζεις έτσι αόριστα αμέτρητους νεαρούς ξένους και δικούς μας 25άρηδες που καταναλώνουν ουσίες για τη καλοπέραση τους και μόνο, πεταμένα λεφτά και κόπος, οι δήθεν φιλανθρωπίες σε τέτοιες καταστάσεις είναι σκέτη μαλακία και γρήγορα θα εκλείψουν ελλείψει πόρων κι αντοχής, γιατί να νετάσω για 10ετίες έναν άχρηστο μεθύστακα ναρκωμανή νεαρό, μήπως θα ξαναγίνει ποτέ κανονικός άνθρωπος, εγώ που πορίζω έξω στον δρόμο από 10 χρονών το ξέρω καλά πως δεν γίνεται αφού ούτε προσωπικότητα ούτε θέληση διαθέτει πια ούτε είχε ποτέ, έτσι συνήθισε και μόνο απαιτεί να πληρώνουμε εμείς τα λάθη της ζωής του...

Ας πάει για ανακύκλωση, κανείς δεν θα στενοχωρηθεί, ούτε οι οικείοι του που τον έχουν ξεγραμμένο...

Οι "συμπαραστάσεις" και τα λοιπά κούφια λόγια για τέτοια ρεμάλια είναι μπας και βρούνε δουλειά μερικοί άνεργοι παλαβογιατροί και κοινωνικοί λειτουργοί, καθόλου δεν με αφορά ούτε θα χαραμίσω τα χρήματα μου για τις ουσίες κανενός, έχω ήδη λίγους πράγματι φτωχούς άστεγους να φροντίζω όποτε έχω περίσσευμα, που δεν ζητιανεύουν ούτε απαιτούν, μα δέχονται ένα φαγητό ή μια κουβέντα πότε - πότε...

Χώρια την προσωπική μου τσιγγανούλα που την ξέρω από μωρό και όσο μεγαλώνει ομορφαίνει που θέλει κι αυτή το μερίδιο της, μα αυτό δεν σημαίνει πως θα φορτωθώ όλο το πολυάριθμο γυφταριό που κουβαλήθηκε στον τόπο μου, αν δεν πλουτίσω δεν θα χορτάσει κανείς τους, δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα για κανέναν αν δεν ξεφύγει πρώτα ο ίδιος από την μιζέρια και την φτώχεια που τείνει να γίνει ανίατη αρρώστια υπό τις συνθήκες που κατάφεραν και μας επέβαλαν οι κυβερνώντες επίλεκτοι των στοών...

Δεν υπάρχουν σχόλια: