Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ...

Στο συνηθισμένο του παγκάκι καθόταν άπραγος όλο το πρωινό και ρωτούσε για δουλειά όποιον τύχαινε να κάτσει δίπλα του για λίγο.

Είχε 15 χρόνια στην Ελλάδα, δούλευε στις οικοδομές κυρίως και τελευταία στο μάζωμα των ελιών, μέχρι που το έχασε κι αυτό από τον ανταγωνισμό στην εύρεση δουλειάς...

Που κάθεται ελπίζοντας και περιμένει να βρεθεί κάτι άλλο...

Πάντα σαν απλός εργάτης, αφού δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο εξειδικευμένο. Να βγαίνει ένα μεροκάματο, όπως λέει.

Εργατική δύναμη, το δίκιο του εργάτη, εργατική επανάσταση και λοιπές μπούρδες που χρόνια άκουγε κι ακόμη ακούει συχνά από τους ψευδο-επαναστάτες του ΠΑΜΕ με τους κομματικούς μισθούς για να κουνούνε κόκκινες σημαίες τακτικά στο κεντρικό σημείο που συχνάζει αναζητώντας το αφεντικό της ημέρας.

Που η μοναδική συνεισφορά τους στην κακομοιριά του και την αγωνία του είναι να τον κοροϊδεύουν με τέτοιες δήθεν "επαναστατικές" μαλακίες, που ο ίδιος δεν κατανοεί.

Γιατί χωρίς ένα εφήμερο έστω αφεντικό πάπαλα η δύναμη του εργάτη είτε Έλληνας είναι είτε ξένος. Και το καθημερινό φαί του επίσης. Και εντέλει και η ίδια του η επιβίωση.

Τι να κάνει ένας 50χρονος Αλβανός μπροστά σε 20χρονους Αλγερινούς και λοιπούς Αφρικανούς που σωρρηδόν κατέκλυσαν λάθρα τον τόπο και τις δουλειές, αφού οι ντόπιοι "αλληλέγγυοι" και τα στέκια τους μόνο αυτούς φροντίζουν προκλητικά κατ' αποκλειστικότητα.

Δεν αξίζουν τίποτα τα δυο του εργατικά χέρια στην πιάτσα, αν δεν υπάρχει κάποιος πρόθυμος να πληρώσει για ότι λίγο μπορούν να προσφέρουν, όχι βέβαια οι παραπάνω "αγωνιστές" που τον θέλουν μόνο να φωνάζει και ν΄ακολουθεί.

Δουλειά κι επιβίωση δεν μπορούνε να του προσφέρουν, αφού και οι ίδιοι παρασιτικά βιούν με άτοπα συνθήματα ονειρευόμενοι εξεγέρσεις του προλεταριάτου κι εαυτούς στην εξουσία.

Που δεν έχει να ελπίζει τίποτα από τέτοιους σωτήρες και το ξέρει (το έμαθε θέλοντας και μη, από τις καταστάσεις) ο άνεργος εργάτης, που τώρα δεν μπορεί τίποτα άλλο πέρα από το να τρίβει τα χέρια του να μετριάσει το κρύο και να επαναλαμβάνει τακτικά μονολογώντας:

- Δύσκολα τα πράματα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: