Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑ...

Ποτέ δεν είχε δική της δουλειά ως τώρα η γυναίκα, με τα οικιακά και τα παιδιά της ασχολούνταν όλα τα χρόνια από τα νιάτα της.

Όταν τα παιδιά μεγάλωσαν κι έφυγαν από το σπίτι να σπουδάσουν, εκείνη βαριόταν να βλέπει τηλεόραση όλη μέρα, όπου χαζογελούσανε και χαριεντίζονταν μερικοί πούστηδες και ξανθοπουτάνες, κουτσoμπολεύοντας το τίποτα που δεν ενδιέφερε και κανέναν γνωστικό άνθρωπο.

Ήθελε και κάποια λεφτά παραπάνω να τους στέλνει εκεί που βρίσκονταν και συνεχώς ζητούσαν...

Άρχισε να δέχεται παραγγελίες στο σπίτι της για καλιτσούνια και ξεροτήγανα, αυγοκαλάμαρα, κλπ από άλλες γυναίκες που είχαν γάμους, βαφτίσεις, καλεσμένους και είτε δεν προλάβαιναν, είτε δεν ήξεραν, είτε δεν ήθελαν να κάτσουν ώρες στην κουζίνα να τα φτιάξουν μόνες τους.

Τις συνταγές τις ήξερε, τόσα χρόνια τα έφτιαχνε στο ίδιο σπίτι για τους δικούς της...

Γρήγορα έγινε γνωστή για αυτή της την τέχνη και κάποιοι που δοκίμαζαν τις δημιουργίες της σε κάποιο τραπέζι κάπου κάποτε και είχαν μαγαζιά, παράγγελναν κάποιες ποσότητες να τις εμπορευτούν, μέχρι και από την Αθήνα έφταναν να της ζητούν από Κρητικά μαγαζιά και εστιατόρια.

Χωρίς καμιά δική της προσπάθεια, με διαφήμιση από στόμα σε στόμα την ώρα που έτρωγαν, με τα μούτρα έπεφταν στις πιατέλες της ιδίως οι απανωμερίτες που τα πρωτόβλεπαν.

Για να τους προλαβαίνει έδινε δουλειά και σε άλλες γυναίκες που ήξεραν όσα κι εκείνη, έφτασε ν' απασχολεί 20 άλλες που είχαν τον απαραίτητο χρόνο να διαθέσουν, ο άντρας δε μιας από αυτές που είχε κλειστό φορτηγάκι ανέλαβε τις μεταφορές των προιόντων, να φτάνουν πάντα φρέσκα και στην ώρα τους για κατανάλωση.

Κατανάλωση που όταν τα γνωρίσανε στην Κηφισιά και στη Γλυφάδα οι κάτοικοι απογειώθηκε και δεν τους προλαβαίνουν, με σειρά προτεραιότητας τους εξυπηρετούν πια και είναι μόνο 2 χρόνια που δουλεύει έτσι η γυναίκα, που τώρα δεν προλαβαίνει να μετρά τα κέρδη που προέκυψαν...

Τι θα γινόταν αν η γυναίκα ήταν αρκετά χρόνια νεώτερη και καταρτισμένη ώστε να φτιάξει μια δική της επιχείρηση τέτοιων παραδοσιακών εδεσμάτων του χωριού της, που γίνονται περιζήτητα και αλλού όταν τα γνωρίσουν;

Και να έπαιρνε ειδικούς με πτυχία και διπλώματα να οργανώσουν καλύτερα την παραγωγή, την διανομή και ν΄ανοίξουν νέους ορίζοντες με διαφήμιση, προώθηση κι εξαγωγές ακόμη;

Και είδη εκτός από καλιτσούνια και ξεροτήγανα υπάρχουν πολλά, αν βάλουμε πίτες, μαρμελάδες και σπιτικά γλυκά που πάντα υπήρχαν στα σπίτια και τράταραν παιδιά κι επισκέπτες...

Έτσι φτιάχνονται οι δουλειές και ξεπερνιέται η κρίση, που όπως φαίνεται δεν ισχύει για όλο τον πληθυσμό που εξακολουθεί να καταναλώνει, όχι με ταμεία ανεργίας κι επιδόματα σε άχρηστους που τους ξερνά η αγορά εργασίας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: