Ο δείκτη Καινοτομιών που εκδίδει η Κομισιόν (πρόσφατα έδωσε στην δημοσιότητα αυτόν του 2010), μετράει την θέση κάθε χώρας της ΕΕ-27 όσον αφορά τις καινοτομίες που έχει εφαρμόσει στα πλαίσια της Συμφωνίας της Λισσαβόνας για την δημιουργία μιας δυναμικής ανταγωνιστικής Ευρώπης, βασισμένης στην κοινωνία της γνώσης.
Περιλαμβάνει 25 παραμέτρους μεταξύ των οποίων είναι ο αριθμός αποφοίτων με διδακτορικό, διεθνείς επιστημονικές δημοσιεύσεις, δημόσιες και ιδιωτικές δαπάνες για έρευνα και τεχνολογία, διαθεσιμότητα venture capital, αριθμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων που παράγουν καινοτομίες, αιτήσεις για διπλώματα ευρεσιτεχνίας, έσοδα από εκμετάλλευση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, ποσοστό των εξαγωγών που να βασίζεται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, κλπ.
Η θέση της Ελλάδας στο Δείκτη Καινοτόμων για το 2010 είναι καθαρά απογοητευτική. Σύμφωνα με αυτόν μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα βρίσκεται στην θέση 19. Η βαθμολογία της είναι πολύ χαμηλότερη από τον μέσο όρο. Στις πρώτες θέσεις και άνω φυσικά του μέσου όρου βρίσκονται η Δανία, η Φινλανδία, η Γερμανία, η Σουηδία. Γύρω στο μέσο όρο βρίσκονται η Αυστρία, το Βέλγιο, η Κύπρος, η Εσθονία η Γαλλία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Σλοβενία και η Βρετανια. Κάτω από τον μέσο όρο αλλά σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα έχουμε την Πορτογαλία, την Τσεχία, την Εσθονία, την Ιταλία και την Ισπανία.
Αν λοιπόν δεχθούμε ότι η δυνατότητα μιας χώρας να παράγει καινοτομίες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα είναι καθοριστική για το μέλλον της τότε οι προοπτικές της χώρας δεν είναι πολύ ευνοϊκές.
Ακριβώς έτσι είναι η κατάσταση, κυρίως λόγω του ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε πανεπιστήμιο αλλά μηχανισμό παροχής πτυχίων, δεν έχουμε φοιτητές συνειδητοποιημένους ως προς τη γνώση, αλλά παιδιά τα οποία άθελα τους γιατί είναι εντελώς άπειρα όταν μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο, εθίζονται στην ανέξοδη διεκπεραίωση των στοιχειωδών ακαδημαϊκών υποχρεώσεων ώστε να πάρουν τα πτυχία τους (σε απροσδιόριστο χρόνο πέρα από τα έτη σπουδών, πράγμα που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία).
Δημιουργώντας έτσι μία κρίσιμη μάζα νέων 23-25 ετών, αποπροσανατολισμένων, σαστισμένων, οι οποίοι έχουν αποφιτήσει στερούμενοι βασικών γνώσεων γαι το πως σκέπτεσαι όχι για το τι κάνεις όταν είσαι γιατρός, μηχανικός κλπ.
Ακριβώς αυτή είναι και η διαφορά των αγγλοσαξονικών πανεπιστημίων, τα οποία στις θεωρητικές επιστήμες δε σου μαθαίνουν ένα επάγγελμα, αλλά έναν τρόπο να σκέπτεσαι και να αναλύεις, κι έτσι βλέπεις ανθρώπους που έχουν σπουδάσει Ιστορία να ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά ή τα διοικητικά κλπ. Αυτά είναι αδιανόητα εδώ, εξ ου και η έλλειψη καινοτομίας.
Έξάλλου έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης η οποία δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα και έδειξε πως το 65% των φοιτητών προτιμά σταθερή εργασία άρα Δημόσιο, από υψηλότερες αποδοχές με εργασιακή ανασφάλεια αν δοκιμάσει να συστήσει δική του εταιρεία ή επιχείρηση.
Σίγουρα βεβαίως υπάρχουν οι εξαιρέσεις στα παραπάνω, οι οποίες συνήθως χάνονται στο εξωτερικό πολύ γρήγορα, αφού εκεί υπάρχει η προοπτική εργασίας και καριέρας και εδώ μόνο το ΑΣΕΠ για να μην πω το ρουσφέτι. Έτσι με τα καλύτερα μυαλά έξω ή σε αχρηστία εδώ, η Ελλάδα δεν φαίνεται να μετράει καθόλου ως εταίρος στην κοινωνία της γνώσης που οικοδομείται σε παγκόσμια κλίμακα.
Ενώ εδώ αποτελούν είδηση και καλύπτονται από τα ΜΜΕ καθημερινά οι πλατείες και τα καμώματα "αγανακτισμένων" ή τα γιουχαίσματα υπουργών, δεν αναφέρθηκε πουθενά οτι ομάδα Δανών φοιτητών πληροφορικής από τα πανεπιστήμια της χώρας που οι ίδιοι είχαν συστήσει εταιρείες πληροφορικής και υψηλής τεχνολογίας, θα μετέβαιναν στη Sillicon Valley της Καλιφόρνιας, προκειμένου στους επιτυχημένους και κονομημένους του χώρου που εδρεύουν εκεί, να βρουν συνεργάτες και σπόνσορες που θα προωθούσαν και θα στήριζαν τις έρευνες και τα προϊόντα τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου