Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

ΠΕΙΝΑΛΕΣ - ΧΟΡΤΑΤΟΙ...

Έχετε την εντύπωση ότι θα σας ακούσει κάποιος Υπουργός; ή κι αν σας ακούσει θα ιδρώσει το αυτί του;

Ρωτάνε καμιά φορά όσοι με διαβάζουνε...

Ε, για το καλό τους θάπρεπε να με ψάχνουν και να με διαβάζουν προσεκτικά και καθημερινά, αφού τα περισσότερα που γράφω αφορούν αληθινές ιστορίες και γεγονότα, που έχω δει στον δρόμο, μου έχουν πει ή αποτελούν δικές μου αναμνήσεις από μια ζωή όχι πλούσια.

Για το καλό τους από όταν είναι πολιτευτές θα πρέπει να ενημερώνονται αυθεντικά για τον παλμό της κοινωνίας, για να μην πω να με ακολουθούν κιόλας στην πρωινή βόλτα μου να μαθαίνουν από πρώτο χέρι...

Με αρκετούς είμαστε "φίλοι" και στο facebook και με μια ματιά τα έχουν μπροστά τους όποτε θελήσουν.

Την ώρα που οι εναπομείναντες εργαζόμενοι πάνε στις δουλειές τους, οι νταβατζήδες αφήνουν στα επιλεγμένα στέκια τους ανάπηρους ζήτουλες, οι άνεργοι ασχέτως εθνικότητας στριμώχνονται και γροθίζονται κιόλας καμιά φορά για τυχόν μεροκάματο στην μαγαρισμένη πλατεία και οι γέροι αραγμένοι στα παγκάκια στον ήλιο αναπολούν παλαιότερα χρόνια που όλα ήταν καλύτερα κι ασφαλέστερα, χωρίς να τους πολυνοιάζει αν τότε κυβερνούσαν 3 καραβανάδες...

Όσοι γέροι εξασφάλισαν κανονική σύνταξη και δεν ψάχνουν τα σκουπίδια του ΙΝΚΑ ή της λαϊκής για λαχανικά να βγει το πιάτο της μέρας.

Ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει την πείνα του νηστικού, αν δεν έχει αισθανθεί ο ίδιος εκείνο το γουργούρισμα που στρίβει το στομάχι!

Όσοι γίνονται υπουργοί είναι χορτάτοι και με πολύ απόθεμα λίπους κατά πλειοψηφία! Έχουν κατασπαράξει τον προϋπολογισμό ενός ολόκληρου κράτους, έχουν τσεπώσει ξένες μίζες, δάνεια, επιδοτήσεις για δημόσια έργα, αμυντικούς εξοπλισμούς, ακόμη και οικοδομικά υλικά, έπιπλα κι ότι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου! Άδειασαν όλα τα ταμεία και τώρα απαιτούν απ τον λαό να τα ξαναγεμίσει με περικοπές μισθών και απολύσεις.

Από αξιοπρεπείς επαγγελματίες μας κατάντησαν επαίτες άνεργους, με χρέη και τρέχοντα έξοδα που δεν μπορούμε να πληρώσουμε. Πολλοί πρώην εργαζόμενοι και νυν απολυμένοι τρώνε στα συσσίτια! συνταξιούχοι ψάχνουν στα σκουπίδια! Γονείς δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους κι όταν το παιδί πεινάει, ο γονιός μπορεί να γίνει και φονιάς.

Βρισκόμαστε σε κατάσταση κατοχής σε καιρό ειρήνης! χωρίς να διαφαίνεται στο ορίζοντα καμιά προοπτική ανάκαμψης. Η εποχή του δημόσιου ρεφενέ πέρασε ανεπιστρεπτί, οι έχοντες θα παραμείνουν και κατέχοντες όσο αντέξουν κι όλοι οι υπόλοιποι θα πέφτουν όλο και παρακάτω...

Να βλέπαμε τουλάχιστον, μια κίνηση καλής θελήσεως: Να επέστρεφε κάποιος κάτι απ τα κλεμμένα, να τιμωρηθεί κάποιος μεγαλοφοροφυγάς, να αναγκαστούν να πληρώσουν οι πασίγνωστοι-άγνωστοι υπεύθυνοι της κρίσης...


Τίποτε από αυτά, δεν πρόκειται να γίνει και το πιο εξοργιστικό είναι πως και οι τριακόσιοι "εκλεγμένοι" σφυρίζουν αδιάφορα!


Όταν υπάρχει πρόβλημα, αντιμετωπίζεις το πρόβλημα, δε χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο.

Πολλά μπορεί να ανεχθεί ο άνθρωπος του σήμερα, εκτός από την πείνα.
Τα παιδιά θα τα στείλει στο δημόσιο σχολείο να γλιτώσει τα δίδακτρα του ιδιωτικού, αναγκαστικά θα σταματήσει να κυκλοφορεί με ακριβά αυτοκίνητα, θα παίρνει συχνότερα το Μετρό και το λεωφορείο, δεν θα ξαναπάει σε ακριβό εστιατόριο και ξενοδοχείο, θα κάνει διακοπές στο χωριό του, μπορεί να μετακομίσει και στο δικό του ταπεινό σπίτι που το νοίκιαζε μέχρι χθες και είναι ανοίκιαστο εδώ και μήνες, όμως πρέπει κάτι να τρώει κάθε μέρα για να εξακολουθήσει να πορεύεται με αξιοπρέπεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: