ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ...

Όπως λειτουργούν όλα στην Ελλάδα έτσι και ο συνδικαλισμός και οι συνδικαλιστές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις (με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις που όλο και λιγοστεύουν) ο συνδικαλισμός είναι καλό σχολείο μακιαβελισμού και όχημα προβολής και αναρρίχησης.

Επίσης πολύ σπάνια τους ενδιαφέρει να πάρουν την κοινωνία με το μέρος τους στις διεκδικήσεις, θεωρούν προτιμότερο να την έχουν απέναντι.

Το δυσάρεστο είναι ότι οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις των μελών τους, είναι τοποθετημένοι να εκτελούν συγκεκριμένες εντολές και όχι να εκπροσωπούν τους εργαζομένους, επειδή το σύστημα τους χρειάζεται να συμπληρώνουν την "αντιπροσωπευτική δημοκρατία". Είναι δε ο συνδικαλισμός ο προθάλαμος για την ανάρρηση στα υψηλά της κεντρικής εξουσίας.

Τί είναι τελικά η ιδιότητα του συνδικαλιστή; Ένας ρόλος δημοσιότητας και συγκυρίας που πολλές φορές προηγείται του πολιτικού;

Ή μήπως η ανάγκη των ίδιων προσώπων να βρίσκονται στο προσκήνιο με οποιαδήποτε ιδιότητα;

Είναι δυνατόν να εκπροσωπεί τους εργαζόμενους κάποιος ξένος στην καθημερινή εργασία τους;

Κάποιος που μεταπηδά με ευκολία στην αντιπέρα όχθη αυτή της εξουσίας και ξεχνά;
Κάποιος που έχοντας εξασφαλίσει διαρκή συνδικαλιστική άδεια απέχει επί χρόνια από το εργασιακό περιβάλλον; Που έχοντας εξασφαλίσει υψηλά εισοδήματα ο ίδιος από την ex officio συμμετοχή του σε Διοικητικά Συμβούλια καλεί τους εργαζόμενους των 600 ευρώ να απεργήσουν, όντας αποξενωμένος από την ψυχολογία και τους φόβους τους για το αύριο;

Το πρόβλημα με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες πηγάζει από το γεγονός ότι εκλέγονται από σωματεία σφραγίδες και από ανθρώπους που στο μόνο που αποσκοπούν είναι το προσωπικό όφελος. Η λύση του προβλήματος μπορεί να είναι η ενεργή συμμετοχή όλων των εργαζόμενων στα σωματεία του κλάδου τους και τη επιλογή αυτών που θα τους εκπροσωπούνε μετά σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις.Να τους επιλέξουν πόα την αρχή, αντί να τους τους δέχονται και να τους ανέχονται εκ των υστέρων...

Και όλοι αυτοί που πραγματικά δουλεύουν και παράγουν, πέρα από τους κρατικοδίαιτους "εργαζόμενους", εκπροσωπούνται από μια μερίδα συνδικαλιστών που δεν έχουν καμιά σχέση με τη μάχη επιβίωσης του είλωτα Έλληνα εργάτη ή μικρομικρού/μεσαίου επιχειρηματία.

Τίθεται και ερώτημα: ποιός έχει κάνει το μεγαλύτερο κακό σ' αυτή τη χώρα, οι πολιτικοί ή οι συνδικαλιστές;