ΚΡΙΣΗ ΜΕΣΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ...

- Ήρθε ο Νίκος να σε βρει προχθές το βράδυ;

Ρώτησε η γυναίκα του όταν με πάντηξε το πρωί.

- Όχι, δεν ήρθε προχθές, μα έχω κιόλας να τον συναντήσω εδώ κι έξι μήνες, σούπε πως θα 'ρχόταν;

- Δεν είπε τίποτα, μα έκανε πως έγραφε στον υπολογιστή μέχρι που πήγα και κοιμήθηκα στις 11.00μμ και σε λιγάκι τον άκουσα να βγαίνει από το σπίτι και πρέπει να γύρισε αργά. Υπόθεσα πως θα 'ρχότανε σε σένα.

- Σε μένα έρχεται μόνο όταν θέλει βοήθεια για κάτι, με τους άλλους φίλους σας που βγαίνετε μαζί θάταν.

- Ούτε κει πήγε, τους ρώτησα, μα που να πάει νυχτιάτικα και φτιαγμένος αφού είχε ξυριστεί και λουστεί από νωρίς...

Και δεν είναι η πρώτη φορά που ξεπορτίζει αργά το βράδυ, όταν πέφτω να κοιμηθώ αφού όλο το απόγευμα γυρίζω το παιδί στα φροντιστήρια και κείνος είναι στο σχολείο ή τα χωράφια και υποτίθεται πως γυρίζει κουρασμένος.

- Έτσι που τον ξέρω, μάλλον θα πήγε στο μπαρ που είναι εκείνη η ξεπεσμένη Ρουμάνα που ζητά μόνο 40 ευρώ να κάτσει στον οποιοδήποτε. Σε τέτοιες βραδυνές εξόδους την είχε δει...

- Τι να πάει να κάνει;

- Να βρει ότι δεν του δίνεις εσύ και να επιβεβαιωθεί κιόλας σαν άντρας στο παραπέντε που βρίσκεται και τον πιάνει η κρίση της μέσης ηλικίας. Σου λέει για λίγα χρόνια ακόμη θα μου σηκώνεται ο αποστόλης και τη γυναίκα την βαρέθηκα πια, έχει πιάσει κει κείνη τα 40 πια, ζυγίζει και 200 οκάδες μόνο ο κώλος της...

Παντρευτήκατε στην εποχή σας έχοντας εκείνος στο νου του τα κτήματα και τα οικόπεδα - φιλέτα στον Πλατανιά κι εσύ τον επιστήμονα που άσπρισαν τα μαλλιά του στα θρανία, μα εδά τα άσπρα μαλλιά είναι μειονέκτημα όπως και η κοιλιά (γινομένη από τις ταβέρνες που βόσκετε) για αυτό έτρεχε πέρσι στο άλσος να την ρίξει και κοίταζε και όσες κολυμπούσαν τον χειμώνα, μα δεν έκατσε η καλή και κοιτά τώρα αλλού.

Αν δεν ήταν τσιφούτης θα πήγαινε ως το Ρέθυμνο που είναι οι δασκαλοσχολές και γίνεται κυριολεκτικά της πουτάνας η παρέλαση κάθε βράδυ μα αυτός τσιγκουνεύεται τα καύσιμα και δεν γουστάρει να κάνει νυχτερινούς δρόμους πήγαινε - έλα. Και από την άλλη πως να μοστράρει για νέος, ελεύθερος κι ωραίος με το σαράβαλο αγροτικό φορτωμένο κούρκουτα, άσε που οι νεαρές τσουλάρες μάθανε και απαιτούνε λεφτά για ποτά και λοιπά φοιτητικά έξοδα από τους κορτάκηδες [αύριο οι ίδιες με πτυχία θα κάνουνε τις δασκάλες στα παιδιά σας και θα τα κατεβάζουνε στους δρόμους για "αγώνες", τεμπονέρες και λεφτά για την παιδεία].

Άμα τον δεις να πουλά το αγροτικό και να παίρνει κάμπριο ν' ανησυχείς πραγματικά, καθώς κι άμα τον δεις να ενδιαφέρεται να βάψει τα άσπρα μαλλιά και δεν φορά πια περισκελίδες ως το γόνατο από την λαϊκή για σώβρακα, μα αγοράζει τα πούστικα του Κalvin Clain από το ΕROS. Και το μουστάκι του μπορεί να ξυρίσει που τό'χει για κειμήλιο, όπως είναι ίδιο με του πατέρα του.

'Ή άμα αφήσει τα χωράφια να ρημάξουνε όπου σου λέει τώρα πως πάει αξημέρωτα και την βγάζει στο εξοχικό του που ανακαίνισε πέρσι με την καθηγήτρια της ψυχολογίας, όπως υποψιάζονται οι μαθητές τους και γελούν πονηρά μεταξύ τους...

Και για το τέλος, αφού είστε μαζί μόνο όταν σας καλούν σε κάποια κοινωνική εκδήλωση για τα μάτια του κόσμου και την υπόλοιπη μέρα χώρια, τι άλλο περίμενες να συμβεί νομοτελειακά, όπως η ζωή δείχνει;