Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΤΡΙΚΗ ΞΕΦΤΙΛΑ...


Από την σειρά "Μικρές ιστορίες μικρών ανθρώπων":

Δυο πράγματα εξευτελίζουνε όσο τίποτα άλλο τον άντρα.

Να μην έχει δουλειά δική του και εισόδημα, παρά να ζητά από τους άλλους να του δώσουνε το πρώτο για να έχει το δεύτερο...

Και το χειρότερο να τον εξουσιάζει η γυναίκα στο σπίτι μιας κι εξαρτάται από αυτήν να του δίνει κάποια ψιλά για χαρτζηλίκι...

Και οι δυο ξεφτίλες τύχανε στην πλάτη ενός φουκαρά που ξέρω και του έχουνε κάνει την ζωή κόλαση πραγματική και με διάολο μέσα να τον τσιγγλά καθημερινά.
Αρχίζοντας από τα τετριμμένα ενός νοικοκυριού:

- Μας ήρθε η ΔΕΗ, το νερό, το τηλέφωνο + το internet (που δεν ξέρουνε να μπούνε και τι να κάνουνε!), τα κινητά, τα φροντιστήρια, γυμναστήρια, χοροδιδασκαλεία, καράτε, ιδιαίτερα των παιδιών, πως θα τα πληρώσουμε; Άντε χαμένε να βρεις καμιά δουλειά...

Και χαμένος και αργόστροφος με το πάσο του, πιάνει να διαβάζει τις μικρές αγγελίες που δημοσιεύονται στην εφημερίδα, μόνο που τέτοιες δουλειές δεν είναι για δαύτον. Κανείς δεν γουστάρει να πάρει για delivery πιτσαρίας έναν μεσήλικα αντί έναν 18άρη που είναι σβέλτος, ταχύς και κατουρεί ψηλά, σε αντίθεση με τον άλλο που τώρα πια κατουρεί πίσω το πατελόνι του.

Ούτε καθίζει σε καφετέρια που θα έχει αυτόν για γκαρσόνι αντί μια 20άρα τσούλα με τα μπούτια, τα βυζιά, την κοιλιά έξω και να χαριεντίζεται με τους πελάτες...

Πόσο μάλλον θ' αγοράσει οτιδήποτε με αυτόν πωλητή, αφού ούτε λέγειν έχει, ούτε ευέλικτος είναι μα στέκει εκεί μπροστά ψελλίζοντας με την φάτσα του μπούφου που κουβαλεί όπου πάει, να κοιτά αμήχανα τον υποψήφιο αγοραστή, ενώ άλλος που έχει το χάρισμα (και τις γνώσεις από το σεμινάριο) του μαγικού πωλητή κλείνει συμφωνίες και εισπράττει 100άδες ευρώ/μέρα στο πι και φι...

Γιατί οι αγγελίες που χάνει την ώρα του να διαβάζει σε τέτοιες δουλειές συνήθως αναφέρονται και τέτοιους ζητούν όσοι τις βάζουν, με αποτέλεσμα όπου απευθύνεται να απορρίπτεται.

Με συνέπεια να γυρνά στο σπίτι άπραγος, να εισπράττει γκρίνια, ατελείωτο γλωσσοκοπάνημα και κανένα χερουκλίδι ενίοτε.

Εσένα το όρθιο βόδι θα παίρνανε; ακούει από πάνω αντί για συμπαράσταση, από την γυναίκα που ζευγάρωσαν και τεκνοποίησαν δις μαζί...

Γιατί άμα έχεις τέτοια ανύπαρκτα προσόντα δεν βγαίνεις στην αγορά και τον ανταγωνισμό να ψάχνεις μάταια αφού κανείς δεν σε θέλει. Η μόνη σου ελπίδα είναι να υπάρχει κάποιος από το περιβάλλον σου συγγενής, φίλος ή κουμπάρος που να έχει πετύχει λιγάκι στη ζωή και διαθέτει ένα μαγαζί που δουλεύει ικανοποιητικά και θυσιαστεί να σε πάρει ξέροντας πως είσαι, να σου δίνει χαριστικά μισό μεροκάματο πχ να του καθαρίζεις τα κρομμύδια, να του πλύνεις τα πιάτα ή να του κάνεις άλλες αγγαρείες χωρίς να έρχεσαι σε επαφή με κόσμο αφού δεν είσαι για τέτοια και να γλιτώνεις τουλάχιστον από τη γυναίκα μερικές ώρες την μέρα...

Τέτοια λύση όμως την απορρίπτει ο ίδιος, πιστεύοντας πως η αξία του είναι μεγάλη και ζητώντας επιτακτικά 50 ευρώ μεροκάματο και κάνοντας νούμερα στο αφεντικό όπως πέρυσι το καλοκαίρι που νεαροί σαν τον Άδωνη και τον Απόλλωνα στην εμφάνιση, με σβελτάδα, ευχέρεια λόγου και ξένες γλώσσες δουλεύανε όλη τη σαιζόν με 20 ευρώ μεροκάματο για να μην μείνουν απέξω από την αγορά εργασίας για μήνες και χάσουν κάθε κατοπινή ευκαιρία απασχόλησης και φυσικά τον έχεσε και ο άνθρωπος που του ζήτησε να πάει να δουλέψει...

Με τις δημοτικές εκλογές βρήκε την ευκαιρία να κλαψουρίσει σε υποψήφιους δημάρχους άκομψα του τύπου "δεν έχω δουλειά και με δέρνει η γυναίκα" κι ένας του υποσχέθηκε να τον βάλει υπάλληλο στο ΙΚΑ (χωρίς να ξέρει να γράφει καλά- καλά αφού ήταν και στα γράμματα κουμπούρας), μα ευτυχώς για τους δημότες και τους φτωχούς ασφαλισμένους του ταμείου, ούτε ο δήμαρχος εκλέχτηκε ούτε ο καθυστερημένος διορίστηκε, μα πήγε ωστόσο και ψήφισε τον δεξιό υπερόπτη χορτάτο υποψήφιο αν και ο ίδιος είδατε πως είναι και πως λαλεί στη ζωή του...

Ζωή που περιορίζεται εκ των πραγμάτων στους τοίχους του σπιτιού επιβλέποντας τα παιδιά, πηγαινο-φέρνοντας τα στα σχολεία κι αλλού, κάνοντας δουλειές του σπιτιού και θελήματα υπό την υψηλή εποπτεία της γυναίκας μην τα θαλασσώσει και για μοναδική ετήσια εναλλαγή να μαζέψει τις ελιές στο χωριό της τώρα που είναι η εποχή τους.

Κι αντίρρηση ουδεμιά στο πραγματικό αφεντικό, λόγω ρουσφετοβολέματος (είχαν να επιλέξουν κάποτε ποιον από τους 2 να διορίσουν υπάλληλο, προτίμησαν την γυναίκα σαν πιο κατάλληλη (ΔΕ αυτή, όχι του δημοτικού σαν αυτόν) κι έτσι ξεκίνησαν όλα κι έγινε εφιάλτης η ζωή του, αφού από τότε αυτή φέρνει και διαχειρίζεται τα λεφτά του νοικοκυριού τους.

Να είναι καλό παιδί, πρόθυμο και υπάκουο αγοράκι, μπας και του δώσει λίγο παραπάνω χαρτζιλίκι ή τον αφήσει να βγει έξω χωρίς γκρίνια για 2 - 3 συνεχόμενες ώρες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: