Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΦΤΩΧΕΙΑ...

Το ότι η οικονομική και κοινωνική κατάσταση μισθωτών και συνταξιούχων, μικρομεσαίων και εν γένει εργαζόμενων πάει απ' το κακό στο χειρότερο δεν χρειάζεται να ξαναειπωθεί.

Πραγματικά η αγορά αγκομαχεί, ρευστό δεν κυκλοφορεί, μαγαζιά κλείνουν ή αλλάζουν χρήση, δάνεια με το σταγονόμετρο, η οικοδομή αλλού σε ελεύθερη πτώση και αλλού σε βαθιά καθίζηση, η νεολαία αρχίζει να μεταναστεύει σε άλλες χώρες...

Όλα δείχνουν ότι μπαίνουμε στη χειρότερη φάση της κρίσης. Όλοι βρισκόμαστε σε αναμονή, αλλά και υπόκωφο αναβρασμό. Κάνουμε υπομονή που κι αυτή έχει τα όριά της. Είναι χαρακτηριστικό όπως λένε παράγοντες της αγοράς, ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται, προτού ψηφιστεί ο νόμος.

Πληροφορίες λένε ότι δόθηκαν τις προηγούμενες ημέρες δουλειές με 540 ευρώ σε εμπορικό κέντρο που άνοιξε πρόσφατα. Μάλιστα η προσέλευση ενδιαφερομένων ήταν τέτοια που η επιχείρηση βρέθηκε σε δίλημμα ποιους θα προσλάβει. Και 500 να τους έλεγε τέτοια ήταν η απελπισία που θα έτρεχαν.

Το μεγάλο πρόβλημα της Ελληνικής μνημονιακής μετάλλαξης δεν είναι οι νόμοι ή τα μέτρα. Είναι η μεγάλη βραδύτητα που παρατηρείται στις αναγκαίες αλλαγές και κυρίως στον τομέα της αργόστροφης και ακόμη ως σήμερα πέρα βρέχει κρατικής μηχανής.

Είναι βέβαια, και η αναποφασιστικότητα με την οποία κινείται η κυβέρνηση, είναι και οι αντιδράσεις των βολεμένων που θέλουν στασιμότητα. Νόμοι υπάρχουν και είναι υπέρ του δέοντος καλοί. Εκείνο όμως που δεν υπάρχει είναι η λειτουργία του κράτους όπως θάπρεπε να υπάρχει για ν' ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών.

Σκουριασμένα τα γρανάζια του, ξεπερασμένη η υποδομή του με υπερπληθώρα υπαλλήλων εκεί που δεν πρέπει κι έλλειψη εκεί που χρειάζονται, σε πολλές περιπτώσεις με υπέρογκους μισθούς και μηδαμινό έργο, γραφειοκρατία και διαφθορά καθυστερούν ότι καινούριο προωθείται, κ.λπ.

Έτσι πριν από τη εντέχνως διαδιδόμενη σε πολλούς τόνους πτώχευση της χώρας (αν γίνει κι όποτε γίνει), είναι φανερό ότι κάποιοι παίζουν με τα νεύρα μας και προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν μπροστά στα μάτια μας.

Παράλληλα ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών ήδη βρίσκεται κάτω απ' τα όρια της φτώχειας Και όσο αυτό το κράτος δεν διορθώνεται με γρήγορους ρυθμούς τόσο και το ποσοστό των φτωχών θα αυξάνει με ό,τι συνεπάγεται κοινωνικά και πολιτικά κάτι τέτοιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: