Άλλη μια φορά η κυβέρνηση προσπαθεί να προχωρήσσει την επιχείρηση απελευθέρωσης των "κλειστών" επαγγελμάτων, ώστε να διορθώσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού. Αυτό θα το πετύχει αν εξαντλήσει τα περιθώρια συζητήσεων με τους εμπλεκόμενους, ώστε να νομοθετήσει χωρίς εντάσεις που καταλήγουν σε κοινωνικές συγκρούσεις.
Αν ελευθερωθούν τα επαγγέλματα λένε, θα λειτουργήσει η ανταγωνιστικότητα, ότι θα πέσουν οι τιμές, ότι θα βελτιωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών. Προσδοκάται ότι η απελευθέρωση των "κλειστών" επαγγελμάτων θα προσφέρει πολλά στον χειμαζόμενο πολίτη.
Όμως οι απόψεις διίστανται, στο κατά πόσον με αυτήν θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα, θα πέσουν οι τιμές και δε θα συμβεί το αντίθετο. Εκείνο που δε λένε είναι ότι ο απώτερος σκοπός είναι να συμπιεσθεί το κόστος. Που αποβλέπει: φθηνή εργασία, περιστασιακά μεροκάματα ωρομισθίων, προώθηση ορισμένων προϊόντων και ομαδοποιημένη συντεχνιακή παροχή υπηρεσιών.
Παρακολουθούμε με αγωνία και βρισκόμαστε σε θέση διχογνωμίας όταν βλέπουμε να διασταυρώνονται τα ξίφη των υπέρμαχων της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων με τους πολέμιους αυτής της μεταρρύθμισης. Οι μεν θεωρώντας ενσυνειδήτως ότι έτσι όπως πάμε βουλάζουμε ολοσούμπιτοι, τρέχουν ν' αναθεωρήσουν ότι από χρόνια δεν τολμούσαν να κάνουν λόγω πολιτικού κόστους.
Οι δε ταμπουρωμένοι πίσω από κεκτημένα δεκαετιών, δεν δέχονται καμία αλλαγή και αντιδρούν με την ελληνότροπη συμπεριφορά των ακραίων απεργιακών κινητοποιήσεων, που αποβαίνουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και πλήττουν την εθνική οικονομία. Οποιο δίκιο κι αν έχουν οι συντεχνίες των κεκτημένων, όταν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του λαού, είναι σπάνιο να βρει συμπαράσταση απ' τις κοινωνικές ομάδες και άρα οι κινητοποιήσεις είναι καταδικασμένες ν' αποτυγχάνουν.
Η επιμονή στη συνέχιση κατοχής των κεκτημένων εις βάρος του συνόλου επιδεινώνει την αστάθεια της οικονομίας και δυσκολεύει τις προσπάθειες της κυβέρνησης στην ανασυγκρότηση και στην απαλλαγή της χώρας απ' την παθογένεια, που κυριαρχεί από 10ετίες. Εκείνο που υποστηρίζουν, ότι θα συμβεί είναι ότι στα παλιά επαγγέλματα και στις συντεχνίες, που θα προκύψουν μετά τις συγχωνεύσεις θα υπερισχύσει έντονη ανησυχία για την τύχη του μεροκάματου.
Η τεχνοκρατική αντίληψη που επικρατεί στην κυβέρνηση Παπανδρέου επέτρεψε την αποδέσμευσή της από το άγος του πολιτικού κόστους και κατάφερε να προωθήσει φιλελεύθερες αντιλήψεις επιτυγχάνοντας ακραίας μορφής δραστικές αλλαγές σε τόσο λίγο χρόνο, κάτι που δεν κατάφερε η συντηρητική παράταξη να κάνει που το είχε εξαγγείλλει επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη.
Εάν η κυβέρνηση στην επόμενη φάση κατορθώσει να εξαρθρώσει τις συντεχνίες με το ξήλωμα των πελατειακών κεκτημένων, ανεξάρτητα αν θίγει ομάδες που μέσα σ' αυτές μπορεί να είναι και πολιτικές που ζημιώνουν την οικονομία του κράτους, θα 'χει προσφέρει τα μέγιστα, αρκεί να πείσει με σαφήνεια γιατί είναι αναγκαίες αυτές οι αλλαγές.
Ελπίζει ότι θα βρει συμπαράσταση απ' τα λαϊκά στρώματα, που κυρίως επηρεάζονται από τις στρεβλώσεις της αγοράς λόγω "κλειστών" επαγγελμάτων και συντεχνιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου