Είμαστε λαός χωρίς ταυτότητα. Μας προσέφεραν μια ουτοπία και εμείς την αρπάξαμε αμέσως και τη κάναμε τρόπο ζωή μας. Γιατί κοιτάξαμε όλοι μας το συμφέρον μας.
Σαν καράβι στη φουρτούνα ξεχάσαμε από που ήρθαμε και δεν ξέρουμε που πάμε.
Διαμαρτυρόμαστε για τους εαυτούς μας η για την κοινωνία;
Γνωρίζουμε ποιες είναι οι υποχρεώσεις ενός ανθρώπου που επιλεγεί να ζήσει ενταγμένος σε μια κοινωνία;
Η απλώς όταν νιώθουμε να απειλείται το ατομικό μας συμφέρον, ενώνουμε τις φωνές μας με όμοιους μας;
Ηδονιζόμαστε στη σκέψη ότι η πλουσιοπάροχη ζωή είναι προνόμιο όλων. Και δώσου βλαχο-γκλαμουριά ο Έλληνας. Και οι Γερμανοί τα χρόνια της αφθονίας δεν προλάβαιναν να στέλνουν Μερσεντές και Καγιέν στην Ελλάδα.
Εθιστήκαμε στη βλαχιά της ιδέας του νεοπλουτισμού.
- Κοίτα να διοριστείς στο δημόσιο μην είσαι χαζός, μόνιμος, σίγουρα λεφτά βρέξει χιονίσει και ξεκούραση...
Και έτρεχε ο Έλληνας πίσω από τους βουλευτές. Σπρωχνόμασταν μεταξύ μας ποιος θα προλάβει να βγάλει φωτογραφία παρέα με εαυτούς. Για να τη βάλουμε με περηφάνια στο σαλόνι μας και να τη βλέπουν οι άλλοι.
Και τώρα; Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε! Γιατί;
Για αυτό που μας βάλανε να επιλέξουμε: Κομμένος μισθός ή καθόλου μισθός.
Για την Ελλάδα η για τη πάρτη μας;
Την Ελλάδα δεν τη ξεπούλησαν οι πολιτικοί. Τη ξεπουλήσαμε κατά βάθος εμείς.
Ένα έθνος, μια χωρά δεν ξεπουλιέται με χρήματα, ξεπουλιέται με συνειδήσεις.
Και εμείς τη ξεχάσαμε.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι καθαρά υπαρξιακό και όχι οικονομικό. Και αύριο το πρωί να ξεχρεώσουμε σε λίγα χρονιά πάλι στην ίδια θέση θα είμαστε.
Εάν δεν καταλάβουμε από που ήρθαμε ποτέ δεν θα ανακαλύψουμε που πάμε.
Απλά θα περιπλανιόμαστε από εδώ και από εκεί! Ανάμεσα σε πράσινο, μπλε και κόκκινο. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και προπαντός να μην αφυπνίζεται.
Δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα.
Τέτοιου είδους τοποθετήσεις όποτε κι από όποιον τις κάνει, περνάνε συνήθως στο "ντούκου", γιατί δεν έχουν κομματικό χρώμα, άρα δεν πολυενδιαφέρουν το πολύ πόπολο.
Έτσι θα είναι πάντα οι Έλληνες. Και αύριο να ξεχρεώσουμε, μεθαύριο πάλι θα χρωστάμε.
Νέα δάνεια που θα πάρουμε να ξορκίσουμε το παρόν, ελπίζοντας προσευχόμενοι για καλύτερες μέρες στο μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου