ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΚΑΙ ΦΤΑΙΧΤΕΣ...

Η κρίση που περνά ο τόπος μας ίσως είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία του Ελληνικού Kράτους.

Η χώρα μας δυστυχώς είχε πάντα χρέη και ελλείμματα. Ήταν αποτέλεσμα των εκάστοτε πολιτικών που μοναδικό τους στόχο απ' ό,τι φαίνεται είχαν το ίδιον όφελος.

Το χρέος της χώρας μας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι το ίδιο με το χρέος την περίοδο του 2000. Παρά τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν η χώρα μας δεν μπόρεσε να ανάκαμψη με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών.

Η παραγωγικότητα, η εκβιομηχάνιση, η διαφάνεια με την πάροδο των ετών αντικαταστάθηκαν από την "εκδούλευση" την "αρπαχτή" την αδιαφάνεια και τη Δημιουργική Λογιστική προς τα έξω, στους εταίρους μας.

Όροι που μας επέτρεψαν να πρωτοτυπήσουμε παγκοσμίως οικοδομώντας στην αβεβαιότητα και στην αναξιοκρατία, κρύβοντας τα ουσιαστικά προβλήματα. Η Ελλάδα σαν μία χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και παράγοντας πλούτο, όπως εμφάνιζε η δημιουργική λογιστική, αποτελούσε τον πλέον σημαντικό προμηθευτή σε υπηρεσίες και προϊόντα.

Η αδρανοποίηση του παραγωγικού ιστού της χώρας και η αλόγιστη εκροή πόρων, όπως με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και την αγορά οπλικών συστημάτων, συνέβαλαν σημαντικά να βρεθούμε στη θέση που βρισκόμαστε τώρα.

Τα μεγάλα έργα υποδομής που πραγματοποιήθηκαν για την εξυπηρέτηση των αγώνων και την δήθεν "ασφάλεια τους" με τα συστήματα που μας προμήθευσαν δεν δούλεψαν και δεν δουλεύουν.κατασπαταλώντας ευρωπαϊκούς και εγχώριους πόρους, θα μπορούσαν να γίνουν με μικρότερο κόστος, αφού θα ήταν απαλλαγμένα από τις διάφορες μίζες...

Το σύνολο των δαπανών που έγιναν στο τόπο μας, όλα αυτά τα χρόνια, δεν συνέβαλαν να αλλάξει θέση η χώρα μας. Η χώρα σταμάτησε να παράγει. Το εύκολο χρήμα και ο γρήγορος πλουτισμός άνοιξαν τον δρόμο για δραστηριότητες, πολλές φορές μη σύννομες. Η κάλυψη των βασικών αναγκών γίνεται κατά το πλείστον από εισαγωγές.

Ήταν γνωστό το αναπόφευκτο, ότι κάποτε θα φτάναμε σε αδιέξοδο κι όμως πολλοί υπεύθυνοι σιωπούσαν.

Γιατί σιωπούσαν οι τραπεζικοί κύκλοι που είχαν σημαντικές προμήθειες για να αποκρύπτουν τα χρέη μας, βγάζοντας ψευδής εκθέσεις;

Γιατί σιωπούσαν τα κράτη των οποίων οι εταιρείες για την πώληση των προϊόντων και των υπηρεσιών τους στήριζαν και προωθούσαν τη μίζα και την αναξιοπρέπεια;
Γιατί σιωπούσαν όλοι αυτοί οι πολιτικοί που διαχειριζόντουσαν τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου;

Επομένως εύλογα δυσανασχετούν οι πολίτες που καλούνται πάλι να πληρώσουν το μάρμαρο. Να πληρώσουν για ακόμη μία φορά με τον πλέον επώδυνο τρόπο τις πολιτικές επιλογές των μέχρι σήμερα σωτήρων του έθνους.

Γνωρίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα για όλους μας.

Πότε επιτέλους θα πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται;