Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, CD ΚΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ...


Η μουσική βιομηχανία είναι πρακτικά τελειωμένη. Μου το επιβεβαίωσε πρόσφατα πρόσφατα και ο ιδιοκτήτης κάποιων δισκογραφικών εταιρειών πασίγνωστων άλλοτε μα τώρα τελματωμένων, όταν συζητούσαμε την πιθανότητα συνεργασίας μας για να μελοποιηθούν οι στίχοι για τραγούδια που έχω κατά καιρούς γράψει. Τόσο πολύ, που έχασα κάθε ενδιαφέρον να τα κυκλοφορήσω με τον συμβατικό τρόπο και περιμένω έμπνευση και τρόπο για να τα βγάλω κατευθείαν στο διαδίκτυο...

Άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες βρήκανε τρόπο να κυκλοφορούνε σε προσιτή τώρα πια τιμή την δουλειά τους, ακόμη και την νεώτερη - πρώτης κυκλοφορίας σαν συνοδευτικό προς τους αναγνώστες που ήδη διαθέτουν οι δήθεν "μεγάλες" κυριακάτικες εφημερίδες...

Η εφημερίδα δίνει τη δυνατότητα στον καλλιτέχνη να κυκλοφορήσει το αυθεντικό σιντί και να το προμηθευτεί ο πελάτης με 2 ευρώ. Είναι μια προσπάθεια της μουσικής βιομηχανίας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Και δεν είναι οι ίδιοι οι καλλιτέχνες που ευθύνονται για την ποιότητα της σημερινής δημοσιογραφικής εργασίας.

Μπορεί να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα το όποιο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ (τα περισσότερα άθλιας ποιότητας και θεματολογίας που δεν αφορά κανέναν πέρα από τους εκδρομείς της Μυκόνου ή της Αράχωβας), μα έτσι συνεχίζουν να παίρνουν μισθό κι αυτοί και κερδίζει τόσο ο καλλιτέχνης που συνηγορεί σε αυτόν τον τρόπο κυκλοφορίας του έργου του και ο εκδότης που θέλει να διατηρήσει ή αν μπορέσει ανεβάσει την κυκλοφορία της εφημερίδας του...

Η απόκτηση της δουλειάς κάποιων "μεγάλων και καταξιωμένων καλλιτεχνών" (στην φαντασία του πόπολου και μόνο, σήμερα υπάρχουνε πολλές επιλογές και οι προωθούμενοι καλλιτέχνες δεν είναι πάντα οι καλύτεροι και οι σεμνότεροι), με την πολύ καλή τιμή που την προσφέρεται από μια εφημερίδα με το CD σχεδόν κάθε Κυριακή δεν είναι και για τόσες κατηγόριες, αφού έτσι φτάνει πιο οικονομικά το έργο του στον ενδιαφερόμενο πολίτη.

Εκείνο που θα έπρεπε να ενοχλεί, όσους προτιμούν ακόμα την έντυπη δημοσιογραφία, είναι ότι μέσω της απήχησης του όποιου καλλιτέχνη, προσπαθεί να καταξιωθεί η εφημερίδα που το κυκλοφορεί, με στόχο όχι τόσο να αυξήσει το αναγνωστικό της κοινό, αλλά τον αριθμό φύλλων στην κυκλοφορία της.

Έτσι βλέπουμε συχνά στην εβδομαδιαία πια τηλεοπτική διαφήμισή της, αντί να προβάλλεται η δημοσιογραφική της έρευνα, οι συνεργάτες της, τα άρθρα της και γενικά η θεματολογία της, να προβάλλεται μόνον το CD ή το DVD που περιέχει στη συγκεκριμένη έκδοσή της.

Ως επιβεβαίωση αυτού, βλέπουμε να αφιερώνεται αρκετός χρόνος μέχρι και σε κεντρικά δελτία ειδήσεων για την προώθηση αυτού του προϊόντος.

Φαίνεται τουλάχιστον αστείο, να φέρνει ο παρουσιαστής - εκδότης μέχρι και τον καλλιτέχνη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού, για να του αναλύσει πόσο ευτυχής είναι από αυτήν τη συνεργασία και στο τέλος να του εύχεται και καλή επιτυχία, για την επιτυχή κυκλοφορία του CD του την προσεχή Κυριακή...

Ας έλεγε τουλάχιστον "καλή μας επιτυχία και των δυο!" Θα ήταν πιο αληθινό!

Δεν υπάρχουν σχόλια: