ΧΟΡΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΛΕΣ...

Στην πολιτική τηρείται μέχρι σήμερα απαρεγκλίτως η αρχή ότι ποτέ δεν προαναγγέλλεται η υποτίμηση του νομίσματος και ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Στις μέρες μας πρέπει να προσθέσουμε και μια άλλη με κάποια παρέκκλιση. Αμα θες να βάλεις φόρους, τους μεθοδεύεις με τους φορείς και ενεργείς χωρίς καθυστέρηση...

Γιατί πάντοτε καραδοκούν επιτήδειοι που επιδιώκουν την κερδοσκοπία πίσω από κάθε αλλαγή, σε βάρος του δημοσίου. Με τις νέες διατάξεις που προαναγγέλθησαν για τη φορολογία και μπήκαν μετά 5 μήνες το κράτος απώλεσε εκατοντάδες εκ. ευρώ από τις μεταβιβάσεις του μεγάλου κεφαλαίου και τις γονικές παροχές.

Οι Ελληνες είναι λαός παρεξηγημένος. Στο σύνολό τους αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες της πατρίδας τους και βάζουν το χέρι στην τσέπη αρκεί να ξέρουν πως διατίθεται ο οβολός τους. Δεν είναι διατεθειμένοι να δικαιολογήσουν τα σημερινά "παράσιτα" που λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας και φοροδιαφεύγουν, κάνοντας σύγκριση με τους εθνικούς ευεργέτες του παρελθόντος.

Αγωνιωδώς παρακολουθούν μέσα σ' αυτή την αναμπουμπούλα ότι υπάρχουν οι εφιάλτες της ρεμούλας, που δημιουργούν φόβο και απελπισία με την προοπτική να μετατραπεί ο λαός σε μεταφορέα του βάρους πληρωμών της κρίσεως που άλλοι δημιούργησαν.

Την λαϊκή οργή κι εξέγερση δεν την προκαλεί μόνο η δαπάνη διαβίωσης, όσο η δίψα για πολυτέλεια και το κόπλεξ της κατάκτησης του τίτλου του πλουσίου και της αίγλης, που γίνεται προκλητική υπό τις σημερινές συνθήκες.

Εξοργιστική και προκλητική η πολυτελής ζωής των "πατρικίων" έναντι των "πληβείων". Οι πρώτοι να εκτελωνίζουν εκατοντάδες πολυτελή αυτοκίνητα και οι δεύτεροι να πηγαίνουν ως την Βουλγαρία, ν' αγοράσουν ένα κιλό ψωμί προς 0,65 ευρώ, έναντι 2,5 ευρώ που πωλείται εδώ!

Η εικόνα της επιδειξιομανούς δαπάνης των λιμαινόντων ως διαχειριστών του κράτους είναι καιρός τώρα να πάρει τέλος. Να σταματήσει η σπατάλη για πολυτελή γραφεία και εξεζητημένες επιπλώσεις ακόμη και των πολυπληθών συμβούλων, που πνίγονται δήθεν στη δουλειά και μόνον όταν τελειώσει το ωράριο βγάζουν τα χέρια από τις τσέπες και φωνάζουν τον οδηγό - φρουρό να τους πάρει, να φύγουν. Τα ίδια γίνονται και σ' όλους τους οργανισμούς με τις πολυμελείς διοικήσεις και τα υψηλά μισθολογικά συμβόλαια που δαπανούν ποικίλα κονδύλια σκοπιμοτήτων, με διαγωνισμούς ή απευθείας αναθέσεις, που καταλήγουν σε φιάσκο.

Οι μη προνομιούχοι, τα θύματα της εκμετάλλευσης, μάχονται τα μονοπώλεια και ξεζουμίζονται απ' τα νέα μέτρα, εκτός απ' τους πολιτικούς, που ζητούν (αν κι όχι όλοι) Λουδοβίκεια άνεση και ρωμαϊκή μεγαλοπρέπεια, που διατυμπανίζουν ότι πρέπει ν' αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού (ωσαύτως) τω Καίσαρι, δηλαδή "τω εαυτώ" τους και όχι "τω Θεώ".

Και εκφοβίζεται ο λαός μέσω των ΜΜΕ ντόπιων και ξένων, ότι αν πάμε στο ΔΝΤ δεν θα μας φτάσουν 6 χρόνια με αυστηρή λιτότητα να ανακάμψουμε. Εφιαλτικός ο χρησμός "λιμός, λοιμός, καταποντισμός" και επί πλέον επιδρομή των αλλοφύλλων. Αλλά ο περιούσιος λαός, μεγαλοβδομαδιάτικες ημέρες που είναι "ούκ ηβουλήθη συνιέναι"...

Σ' αυτήν την εποχή των δραματικών περιορισμών αποτέλεσμα της ανικανότητας των κυβερνησάντων, ν' αποδέχονται και να διατυπώνουν απόψεις χωρίς πλήρη δικαιολόγηση, έχει παραχθεί ένας εσμός κλεπτών και κομπιναδόρων, που βγαίνουν σιγά - σιγά στην επιφάνεια, όπως οι μάνταζερ των "μπάμπηδων των διοδίων" πούχουν κάνει επιδίωξή τους το "φάε, πιε και ευφραίνου" αδιαφορώντας για την αγανάκτηση του κόσμου.

Είναι τέτοια η απληστία τους που υπό οποιεσδήποτε συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας δεν σταματούν ν' απομυζούν τους καρπούς της εξουσίας. Ξεχνούν πως ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη και ότι όπως πάντα συμβαίνει στο τέλος, έρχεται η ώρα που "οι τα φαύλα πράξαντες εγερθήσονται εις ανάστασιν κρίσεως"...