Ο ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ...

Ο θούριος του Βενιζέλου που πολλοί ψάχνουν να βρούνε και στο διαδίκτυο...

Πρόκειται για τους εμπνευσμένους στίχους του ποιητή Αγγελου Δόξα (1900 - 1985) μελοποιημένους από την ενθουσιώδη μουσική του Μανώλη Καλομοίρη (1883 - 1962).

Λέει λοιπόν ο θούριος που αντιβούιζε για χρόνια απ' άκρο σ' άκρο της Ελλάδας μας:

Βενιζέλε μας, πατέρα της Πατρίδας,
Βενιζέλε μας, σωτήρα της Φυλής,
κάθε πόθου μας και κάθε μας ελπίδας,
είσαι Συ, ζωή και φως κι αγωνιστής.
Ζήτω, ζήτω η Λευτεριά, ζήτω κι ο Λευτέρης,
που 'ναι πρώτος στην τρανή μας λεβεντογενιά,
Βενιζέλε, τι χαρά! Μόνο συ το ξέρεις,
Το στρατί που βγάζει πέρα στην Αγιά Σοφιά!
Βενιζέλε μας, Βενιζέλε μας,
της Κρήτης κρύβεις μεσ' στα στήθη τη φωτιά
π' ανάβει και φλογίζει, μέσα στην καρδιά.
Σαν το βουνό του Ψηλορείτη σε θωρώ
Που μπόρες δε φοβάται και νεροσυρμό...

Για να τελειώσει με το πυρρίχιο γύρισμα του αθάνατου χορού της Κρήτης μας, με το αντρίκιο μέλος του Πεντοζάλη:

Λευτεριά, για Σένα Λευτεριά,
το χάρο δεν ψηφάμε,
και σαν το πει ο Λευτέρης μας
στη μάχη φτερουγάμε.
Και σαν το πει ο Λευτέρης μας,
Στον πόλεμο θα πάμε!

Φέτος το 2010 συμπληρώνονται εβδομήντα τέσσερις (74) χρόνοι από την ημέρα του θανάτου του Εθνάρχη Βενιζέλου στο Παρίσι (18-3-1936). Από τις 29-3-1936 και μέχρι σήμερα, ο τάφος του έχει καταστεί μόνιμο προσκύνημα και τόπος ιερός για τους απανταχού Κρητικούς, τους βενιζελικούς Έλληνες και πολλούς διαβασμένους ξένους.

Κάθε Μάρτη από τις 18 έως τις 30, όποτε πέφτει Κυριακή, εδώ συγκεντρώνεται σύσσωμη η Κρήτη "αβάρετη και μαυροφορεμένη" καθώς η επίσημη πατρίδα με τους εκπροσώπους της, προκειμένου να παραστούν στο μνημόσυνο και ν' αποτίσουν τον οφειλόμενο σεβασμό στον αείμνηστο Εθνάρχη Βενιζέλο κι από το1964, και στον γιο του Σοφοκλή, θαμμένους πλάι - πλάι στον Προφήτη Ηλία στο Ακρωτήρι Χανίων...