ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ + ΕΦΟΡΙΑΚΟΣ + ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ + ΑΠΟΡΟΣ =...
Φίλοι ήτανε ένας δικηγόρος με έναν εφοριακό κι έναν διευθυντή επαρχιακού παραρτήματος γνωστής τράπεζας, που θέλοντας να βγάλουν κάποια λεφτά στα μουλωχτά και γρήγορα, σκεφτήκανε μια κομπίνα εις βάρος της τράπεζας που δούλευε ο ένας.
Βρήκαν έναν άπορο που κοιμόταν σε ένα υπόγειο κι έτρωγε από ελεημοσύνες γειτόνων, έχοντας απολυθεί από την δουλειά του σαν εργάτης και μην έχοντας ούτε τα προσόντα, ούτε την ηλικία πια να γυρέψει άλλη...
Του τάξανε να του βγάλουνε ένα δάνειο εύκολα, να έχει να περνά...
Ο δικηγόρος με τον εφοριακό του πήραν την ταυτότητα και με πλαστά χαρτιά κι ΑΦΜ τον κατέστησαν εν μια νυκτί "εργολάβο οικοδομών" με μεγάλο κύκλο εργασιών που του απέφερε ετήσιο εισόδημα 40.000 ευρώ, καλό ποσόν για ελεύθερο επαγγελματία.
Του πήρανε δώρο κι ένα κουστούμι από το outlet, για να εμφανίζεται αξιοπρεπώς...
Με αυτά τα χαρτιά ανά χείρας, παρουσιάστηκε μια μέρα όπως τον δασκάλεψαν στον διευθυντή του υποκαταστήματος της τράπεζας, ο οποίος αφού τον πήρε αυτοπροσώπως στο γραφείο του και κλείσανε την πόρτα, τον καθοδήγησε να συμπληρώσει σωστά μια αίτηση για δάνειο...
Η οποία προωθήθηκε τάχιστα αρμοδίως και τελικά του εγκρίθηκε το ποσόν των 30.000 ευρώ, να κάνει την δουλειά του...
Ποσόν που κράτησε για λίγες ώρες ατόφιο μόλις το εκταμίευσε και το ίδιο βράδυ στο υπόγειο του μοιράστηκαν οι παραπάνω, αφήνοντας του αυτουνού 10.000 και φεύγοντας με 6.500 ευρώ στην τσέπη ο καθένας τους, που δεν φαίνονται πουθενά...
Όπως δεν φαίνεται πουθενά στα κιτάπια της τράπεζας και η δανειοδότηση του άπορου φουκαρά και ποτέ δεν θα του έρθει λογαριασμός να πληρώνει τις δόσεις του...
Κι αν κάποτε αποκαλυφτεί η κομπίνα, ο μόνος εμφανιζόμενος ονομαστικώς είναι αυτός ο απένταρος, με μόνη περιουσία του το κουστούμι των 60 ευρώ, αν το έχει μέχρι τότε και δεν το "σκοτώσει" στην λαϊκή για λίγα ευρώ, όταν σωθούν τα λεφτά από το μερίδιο του, ξοδευόμενα αφειδώς σε μεθύσια με ρετσίνα, η μόνη απόλαυση που του απόμεινε στην μιζέρια του...
Τι να πάρει πίσω η τράπεζα; που και το τομάρι του άπορου ξοφλημένου της ζωής να πουλήσει δεν πιάνει μερικές δεκάρες...
Πάντως οι φίλοι φάγανε τα λεφτά με την παραπάνω κομπίνα, που οι κακές μαρτυριάρες γλώσσες λένε πως εφαρμόζεται ουκ ολίγες φορές, όχι πάντα με τους ίδιους πρωταγωνιστές...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου