ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ...

Τα τελευταία χρόνια οι άσκοποι ή και σκόπιμοι πυροβολισμοί έχουν εξελιχτεί σε επιδημία στην Κρήτη και ειδικότερα σε ορισμένες περιοχές.

Οι πυροβολούντες ανήκουν σε όλες τις ηλικίες και κοινωνικές τάξεις, μορφωτικά επίπεδα, διοικητικά και πολιτειακά αξιώματα. Έχουν καταγραφεί περιστατικά στα οποία πυροβολούσαν ανώτατοι πολιτικοί αξιωματούχοι, δήμαρχοι, ακόμα και καθηγητές πανεπιστημίων και μαζί τους βέβαια απλοί πολίτες όλων των επαγγελματικών κατηγοριών.

Κάνοντας άσκοπη χρήση του παράνομου οπλισμού και πυρομαχικών, κατά κανόνα προϊόντων λαθρεμπορίας οργανωμένων κυκλωμάτων...

Το περισσότερο σύνηθες είναι να πυροβολούν νέοι άντρες μα και μεγαλύτερων ηλικιών "καπεταναίοι" στον αέρα σε διαφόρων ειδών γλέντια.

Υπάρχουν όμως και μεταμεσονύκτιοι πυροβολισμοί με συγκεκριμένους στόχους όπως ταμπέλες δρόμων, οικισμών, καταστημάτων, γραφεία συλλόγων πολιτιστικών δραστηριοτήτων κ.λπ.

Mοιραία κατάληξη της πανδημίας των πυροβολισμών είναι να υπάρχουν συχνά τραυματισμοί, καμιά φορά και θάνατοι, πολιτιστική υποβάθμιση και εικόνα υπανάπτυξης, και κλίμα φοβίας στη μεγάλη μάζα των φιλήσυχων και φιλειρηνικών, αλλά καθόλου ανεκτικών στον παραλογισμό και την παρανομία πολιτών...

Ο άσκοπος πυροβολισμός είναι κατά κανόνα μια προσπάθεια επίδειξης. Μια προσπάθεια ακίνδυνου γι' αυτόν που πυροβολεί "ηρωισμού" για το θεαθήναι. Είναι η προσπάθεια αυτού που πυροβολεί να επισύρει το ενδιαφέρον και το θαυμασμό για την "αξιοσύνη" του στ' άρματα, χωρίς βέβαια να διατρέχει τον παραμικρό κίνδυνο μιας και τριγύρω υπάρχουν άκακοι πολίτες, γυναικόπαιδα και όχι αντίπαλοι, εχθροί και επικίνδυνοι οπλισμένοι κι αυτοί πυροβολητές.

Και διερωτάται κανείς, δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι άμιλλας, επίδειξης και προβολής των πυροβολούντων, ιδιαίτερα των νέων με την τόση ζωντάνια και ενέργεια;

Υπάρχει η οργανωμένη νόμιμη σκοποβολή, ή το κυνήγι, να εκτονώνουν τέτοιες ενέργειες σήμερα που ένας πόλεμος φαντάζει ουτοπικός...

Η εξάσκηση στα όπλα ήταν σε παλαιότερα χρόνια εθνικό καθήκον και ιερή υπόθεση. Έτσι, όταν ερχόταν η ώρα, ο αγώνας για τη λευτεριά πατούσε σε γερά θεμέλια. Με όπλα κειμήλια που πολλές οικογένειες φυλάσσουν και τιμούν όπως και τα εικονίσματα, γιατί χρησιμοποιήθηκαν σε αγώνες για τη λευτεριά.

Αντρειωμένοι και στ' άρματα τεχνίτες όλων των ηλικιών, από αμούστακα παιδιά μέχρι γενειοφόροι προχωρημένης ηλικίας ήταν έτοιμοι για να βαδίσουν. Είχαν όλοι εξασκηθεί κυρίως γι' αυτή την ώρα. Την ώρα του αγώνα για τη λευτεριά. Δεν είχαν εξασκηθεί γιά άσκοπη ή εγκληματική χρήση των όπλων. Βέβαια, στόχος ήταν ο κατακτητής και σκοπός η λευτεριά και όχι οι άσκοποι ή εγκληματικοί πυροβολισμοί.

Νομίζω ότι όλοι ανεξαιρέτως οι ασκόπως πυροβολούντες νέοι έχουν μέσα τους καλό υλικό ψυχής και έμφυτη αντρειοσύνη. Σε δύσκολους χρόνους η βοήθειά τους θα είναι πολύτιμη. Αντί να σπαταλούν λοιπόν άδικα, άσκοπα και επικίνδυνα για όλους και τους ίδιους, την αντρειοσύνη τους πυροβολώντας χωρίς στόχους λευτεριάς, ας διακριθούν διαφορετικά.

Κι αν κάποιο μαυροντυμένο καπράκι πειράχτηκε και θελήσει να μου ζητήσει τον λόγο, να γνωρίζει εκ των προτέρων οτι ποτέ δεν ήμουνα άοπλος ή φιλειρηνιστής, ούτε φιλήσυχος νοικοκύρης, ούτε υπομονετικός να κουρουπαρεύω για πολύ τον κάθε νταή.

Που οφείλει να ξέρει καλά πως κάθε του πράξη θα έχει και συνέπειες...

Τα δικά μου όπλα σαν πιο εξελιγμένα από κείνα των λαθρεμπόρων, όταν μιλούν το κάνουν αποτελεσματικά κι...αθόρυβα, δεν σηκώνουν μετά ενστάσεις κι εφέσεις, ούτε θ' ασχολούμαι πολύ με του λόγου του: Αποφασιστικά μια στην κεφαλή σε 2'' όλα κι όλα, μετά στον φάρδο και στ' αρκάλους...ΚΑΙ ΤΥΨΗ ΚΑΜΙΑ!!!