ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ...

Οι πολίτες είναι απογοητευμένοι από τους πολιτικούς και εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους απέχοντας από την εκλογική διαδικασία. Αρκετοί πολίτες θεωρούν ότι οι πολιτικοί είναι αναξιόπιστοι, ψεύτες και απατεώνες.

Νοοτροπία που ενισχύεται από λαϊκίζουσες δημοσιογραφικές και σατιρικές απόψεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα από την τηλεόραση. Αλλά είμαστε εμείς που στην πλειοψηφία μας χρειαζόμαστε το ψέμα, τις απόλυτες βεβαιότητες και τις σωτήριες υποσχέσεις για να τους υπερψηφίσουμε. Εμείς διαμορφώνουμε πολιτική άποψη με βάση τα παχιά λόγια και την προπαγάνδα.

Απλά οι πολιτικοί για να εκλεγούν παίζουν το δικό μας παιχνίδι μας. Σε μια κοινωνία ώριμων και καλλιεργημένων πολιτών οι πολιτικοί θα χρησιμοποιούσαν άλλη γλώσσα και άλλα μέσα για να πείσουν τον λαό και να κερδίσουν ψήφους. Αν οι πολιτικοί γνώριζαν ότι οι πολίτες δεν ανέχονται την προπαγάνδα, τα διαφημιστικά σποτάκια και τον ακραίο και απόλυτο, επιθετικό λόγο θα άλλαζαν επικοινωνιακή τακτική.

Ο μέσος πολιτικός είναι σαφώς πιο ώριμος και πιο καλλιεργημένος από τον μέσο ψηφοφόρο. Γι' αυτό και μπορεί να προσαρμόσει τον λόγο του και τη συμπεριφορά του στις απαιτήσεις και τις ανάγκες του ψηφοφόρου. Ο πολιτικός έχει αυτοέλεγχο και μπορεί να προσαρμόζει την εικόνα του στις ανάγκες του ψηφοφόρου.

Οι περισσότεροι πολιτικοί ενδιαφέρονται περισσότερο για την εικόνα τους παρά για την αλήθεια των προτάσεών τους. Γι' αυτό και αξιοποιούν όλα τα γεγονότα αλλά και τα επιχειρήματα των άλλων για να στηρίξουν και να προβάλλουν τον εαυτό τους υποθάλποντας παράλληλα όσο μπορούν τους αντιπάλους τους. Κατά βάθος γνωρίζουν ότι αυτό που λένε δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια.

Γνωρίζουν ότι ο ίδιοι δεν είναι σωτήρες, ότι τα μέλη του κόμματός τους δεν είναι εντιμότερα ή ικανότερα από τα μέλη του άλλου κόμματος. Γνωρίζουν ότι έχουν κάνει λάθη που προσπαθουν να αποκρύψουνκαι ότι οι πολιτικοί των άλλων παρατάξεων έχουν σημειώσει επιτυχίες τις οποίες επιδιώκουν να αμαυρώσουν. Γνωρίζουν ότι τα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά ζητήματα είναι πολυσύνθετα και πολυπαραγοντικά και δεν μπορούν να επιλυθούν με βάση τις έξυπνες επιλογές τους.

Αισθάνονται όμως ότι ο λαός δεν τους παρέχει το δικαίωμα να μιλήσουν με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Αν παραδεχθούν την αδυναμία τους να επιλύσουν τα προβλήματα, ο λαός θα τους απορρίψει. Αν ομολογήσουν ότι μπορούν μόνο να προσπαθήσουν αλλά δεν μπορούν να εγγυηθούν την ποθούμενη αλλαγή, ο λαός θα απογοητευθεί. Αν αποδεχθούν δημόσια τις εγωκεντρικές φιλοδοξίες, τις αδυναμίες και τη μικρότητά τους απέναντι στο μέγεθος των προβλημάτων που καλούνται να επιλύσουν, ο λαός δεν θα τους εκλέξει.

Ο πολίτης δυσκολεύεται να παραιτηθεί από τις ανεδαφικές του προσδοκίες. Θέλει να ελπίζει στον ερχομό του Σωτήρα. Πιστεύει ότι η πηγή και η λύση των προβλημάτων βρίσκονται κάπου έξω και πέρα από αυτόν. Θεωρεί ότι κάποιος άλλος είναι υπεύθυνος για τα προβλήματά του και ότι κάποιος άλλος θα του προσφέρει τις λύσεις.

Και είναι τόσο αναγκαία αυτή η φαντασίωση ώστε αρνείται να μάθει από την ιστορία και την εμπειρία του. Όταν ο λαός ωριμάσει πολιτικά, τότε θα ωριμάσουν και οι πολιτικοί.