ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009
ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...
Άλλη μια ληστεία που κατέληξε σε φόνο χθές, ίσως τα ίδια συμβούν πάλι σήμερα κάπου αλλού...
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο σε κάθε τομέα της ζωής. Δεν πρόκειται για κατάσταση virtual reality κάποιου βιντεοπαιγνιδιού προχωρημένης φαντασίας, δυστυχώς είναι μια τραγική πραγματικότητα.
Η παραβατικότητα στο εξής βοηθούντως και της οικονομικής κρίσης ολοένα και θα μεγενθύνεται. Το ρίσκο για χρήση όπλων κατά τη διεξαγωγή εγκληματικών ενεργειών ολοένα και θα διερύνεται. Θύματα θα υπάρξουν πολλά, ως συνήθως μεταξύ των ατόμων που δεν αντιδρούν δυναμικά, όπως πάντα γίνεται...
Γιατί και η αυτοδικία θα ενταθεί όσο δεν συγκρατείται η κατάσταση. Εκ των πραγμάτων. Φαντάστηκε κανείς τους πως δεν θ' αντιδράσουμε όσοι μπορούμε; Μπορούμε να τους αφήνουμε ανεμπόδιστους να μας παίρνουν τα χρήματα και να μη μιλάμε, να χτυπούν, να βιάζουν ως και γριές, να φονεύουν για λίγα ευρώ;
Η οπλοφορία απαγορεύεται στην Ελλάδα ΜΟΝΟ για τους νομοταγείς.
Οι κακοποιοί θα έχουν όπλο καθότι ούτως ή άλλως είναι παράνομοι. Στην απαγόρευση θα κολλήσουν;
Άρα αλίμονο πάλι στους φιλήσυχους οικογενειάρχες που πάλι θα καταφύγουν σε κλάψες...
Κλέφτες, ληστές και δολοφόνοι είναι και οι Ελληνές, απλώς οι αλλοδαποί συνήθως κάνουν πιο σκληρά εγκλήματα διότι έχουν λιγότερους ενδοιασμούς και δεν τους ενώνει τίποτα με τον τόπο.
Οι κακοποιοί είναι κακοποιοί ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας, μα αν βγάλουμε απέξω τα εγκλήματα οικονομικής φύσεως (ακάλυπτες επιταγές,κομπίνες, καταπατήσεις κλπ) και μείνουμε στη βαριά εγκληματικότητα αυτή που μυρίζει αίμα, εκεί οι νεαροί ιδίως ξένοι κρατούν τα σκήπτρα. Η οικονομική κρίση θα χτυπήσει πρώτα τους πιο αδύναμους κρίκους και είναι αυτοί, δεν σημαίνει πως θα τους ανεχόμαστε όμως.
ΕΊναι ώρα να σταματήσει επιτέλους το παραμύθι (της περιθωριοποιημένης αριστεράς και κάποιων ξοφλημένων της ζωής και της κοινωνίας) περί εθνικισμού, ρατσισμού και κακομοίρηδων που ψάχνουν ένα κομμάτι ψωμί. Δεν τους καλέσαμε εμείς ούτε φταίμε για τα χάλια τους, δεν θα πληρώσουμε σχέδια άλλων.
Έχουμε δικούς μας εγκληματίες, δεν χρειαζομαστε και εισαγομενους.
Αυτονόητο είναι βέβαια πως η εγκληματικότητα που προέρχεται από αλλοδαπούς δεν είναι λόγος μαζικής απέλασης τυχαίων αλλοδαπών εργατών, αλλά αυστηρής εφαρμογής κάποιων κριτηρίων στη προσέλευση τους και οι μετανάστες να κρίνονται αυστηρά και με απελάσεις όταν χρειάζεται. Ας γινει επιτέλους ενα ξεκαθάρισμα.
Από την άλλη, η Αστυνομία οφείλει να θωρακίσει την τραγική καθημερινότητα κι ανασφάλεια του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη πρώτα κι ύστερα να φρουρεί αχρείαστα πολλές μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες δήθεν "επώνυμους" κόπρους από σαλόνι σε σαλόνι...
Ετικέτες
εγκληματικότητα,
καθημερινότητα,
κρίση,
μετανάστες,
τραγωδία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου