ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΥΙΟΣ...

Τυχερός από την πρώτη μέρα της ζωής του ο Γιάννης. Γεννήθηκε σίγουρος πως σαν γινότανε 20 χρονών θα κληρονομούσε το μεγάλο και σπουδαίο τοπικά μαγαζί του εύπορου μπαμπά του.

Ηλεκτρικά είδη κι έπιπλα εμπορευόταν ο μπαμπάς και για πολλά χρόνια έκανε χρυσές δουλειές έχοντας σχεδόν αποκλειστικότητα στον τόπο που ζούσε. Έκανε περιουσία καλή και ζούσε άνετη ζωή. Μεγάλωνε ο Γιάννης προσανατολισμένος ν' αναλάβει το κερδοφόρο μεγάλο μαγαζί που "έκοβε μονέδα" κατά τους πολλούς και πιστούς πελάτες τους...

Έτσι δεν τον ένοιαζε να μάθει γράμματα και δεν έκανε καμμιά προσπάθεια στο σχολείο. Με το ζόρι ξετέλεψε το λύκειο και πήρε το χαρτί του. Αν ήθελε ο γέρος του τον έστελνε στο καλύτερο κολλέγιο και του αγόραζε ότι πτυχίο ήθελε ο υιός, μα ήξεραν καλά πως άλλο η έτοιμη κονόμα κι άλλο να μαζεύει κανείς χαρτιά χωρίς κανένα αντίκρυσμα πραγματικά...

Νωρίς κι εύκολα ξετέλεψε και την θητεία του στην τοπική μονάδα, χωρίς να κάνει δύσκολες υπηρεσίες, φρόντισε ο μπαμπάς γιαυτό και οι πολιτικάντηδες που ήξερε, από βουλευτές και τέως πρωθυπουργούς, μέχρι δημοτικούς και νομαρχιακούς συμβούλους που τον λογάριαζαν για οικονομικό παράγοντα της περιοχής τους.

Την επόμενη μέρα που απολύθηκε, ήταν έτοιμος ν' αναλάβει το μαγαζί, ν' αρχίσει να κονομά από την πρώτη μέρα στη δουλειά. Δουλειά που ήταν έτοιμη και τον περίμενε από καιρό. Έτσι ο Γιάννης δεν πέρασε την φάση να ψάχνει δουλειά και να κάνει εργάτες αλλονού, τη μεγαλύτερη ξεφτίλα για έναν άντρα, ή ακόμη χειρότερα να τον απορρίπτουν όπου απευθύνεται με αιτήσεις και χαρτιά μπας και τον πάρουν υπάλληλο. Δεν μπορεί να καταλάβει ούτε ο ίδιος πόσο τυχερός στάθηκε να μη χάσει μέρα από την ζωή του για άλλους...

Η μόνη αλλαγή που είδε, ήταν πως άλλαξαν την μεγάλη φωτεινή ταμπέλα από "μαγαζί του μπαμπά" σε "μπαμπάς και υιός", κάθισε στην διευθυντική καρέκλα και είχε απασχόληση και παράδες από τους ίδιους πελάτες με πριν...

Τι κι αν στο μεταξύ κατάφτασαν οι αληθινοί επιχειρηματίες, ο Κωτσόβολος και οι άλλοι που με στρατηγική και αναπτυξιακά πλάνα καλά μελετημένα τους πήραν εύκολα την αγορά στα ηλεκτρικά είδη. Είχανε τα έπιπλα όπου κι επικεντρώθηκαν...

Χώρισαν μάλιστα το μεγάλο μαγαζί σε μικρότερα. Κράτησε ο γέρος που δεν είχε πια ανάγκη, τα ηλεκτρικά κι απόμεινε να προσπαθεί να ξεπουλήσει τη σαβούρα που είχε στις αποθήκες του σε αφελείς πελάτες που του έμεναν πιστοί μη χάσουν το κελεπίρι με τις τριτοκοσμικές συσκευές του, δίνοντας όμως την μεγάλη ευκαιρία στον υιό να ασχοληθεί με τα έπιπλα που ακόμη δεν είχε σπουδαίους ανταγωνιστές και να διαπρέψει στον χώρο.

Τέσσερα πολυόροφα εμπορικά μαγαζιά επικεντρωμένα στον χώρο του επίπλου έστησε ο υιός και καλύπτει τις ανάγκες της πόλης από μωρουδιακές κούνιες, παιδικά έπιπλα, οικιακό κι εξοχικό εξοπλισμό κι ακόμη έπιπλα γραφείου για κάθε γούστο.

Πριν θυσιαστεί ο μπαμπάς για χάρη του, πρόλαβε και τον πάντρεψε όπως ήθελε, με νύφη από σπίτι με προίκα κι όνομα, επιστημόνισσα, δικηγορίνα μα χωρίς γραφείο αφού συνδράμει τις επιχειρηματικές προσπάθειες του Γιάννη, τι το θέλει να κυνηγά πελάτες στην αυλή των διακαστηρίων όπως άλλοι/ες με παρόμοιο πτυχίο, εδώ τα λεφτά τους πολλαπλασιάζονται χωρίς να σηκωθούν από την καρέκλα, σε όποιο μαγαζί κι αν παρίστανται σήμερα...

Λεφτά που όλοι συμβάλλουμε ν' αποκτούν αυτοί, μιας και δεν έχουν ακόμη ανελέητο ανταγωνισμό από μεγάλες αλυσίδες επίπλων...

Μα όχι τελείως ανεμπόδιστοι από άλλους, όπως πχ η πανύψηλη ξανθιά κόρη μικρότερου επιπλοποιού (κυριολεκτικά, αφού τα φτιάχνει κιόλας ο ίδιος hand made τα δικά του) που μου έκλεισε το μάτι όταν με είδε να κοιτώ στη βιτρίνα της την δερμάτινη καρέκλα Manager που ήθελα για το γραφείο μου και με κάλεσε μέσα, με αποτέλεσμα εκείνη τη μέρα ν' αποκτήσω εγώ κάθισμα σε καλή τιμή κι εκείνη την κάρτα μου να ξέρει ποιός είμαι...

Παρόμοια ιστορία με του Γιάννη και η δική της, μαγαζί έτοιμο κληρονόμησε κι αυτή και φαίνεται να είναι πιο ισχυρές οι σχέσεις μπαμπά και κόρης από ότι με υιό...

Επειδή όμως αυτή διαθέτει επιπλέον αυτό που ποθεί κάθε γνήσιος άντρας και στερείται ο Γιάννης, θ' αναφερθώ αργότερα στη χάρη της που θέλω ν' απολαύσω, αν καταφέρω να την ξεκολλήσω από τον δικό της μπαμπά...