Αν είσαι λέει σερβιτόρος δεν δικαιούσαι να πάρεις executive car ακόμη κι αν πληρώνεις όλο το ποσόν μετρητά, ούτε να καταθέσεις κάτι για τα γεράματα σου...
Και στις 2 περιπτώσεις καραδοκούν να σε καρφώσουν οι ίδιοι που παίρνουν τα λεφτά σου. Δεν σε θένε λέει πελάτη, δεν έπρεπε να πλουτίσεις, δεν χωράς στον χώρο τους...
Η μοίρα σου είναι να κουβαλείς ποτήρια φραπέ σε τεμπελχανάδες στην καφετέρια που θα δουλεύεις 12ωρο μέχρι να γεράσεις να μην τους κάνεις πια, θα παίρνεις λίγα, θα χρωστάς πολλά και θα αποκοιμίζεσαι με την μπάλα που θα σου δείχνουν στη τηλεόραση κάμποσες φορές την βδομάδα.
Σε τέτοια πουτάνα κοινωνία ξοφλημένων που ευχαριστιούνται κι ηδονίζονται όταν ένας άνθρωπος σαν κι αυτούς τραβιέται μέσα δεμένος...
...Ξέχνα τις τράπεζες και τις πολυτέλειες.
Βολέψου μ' ένα μεσαίο αυτοκινητάκι ειδικά φτιαγμένο για το πόπολο που θα το πληρώνεις με 70 δόσεις χωρίς να βιάζεσαι, να σε κυνηγούνε να τις πάρουν, μην πηγαίνεις αυτοβούλως να τις πληρώνεις κάθε μήνα, ούτε να καταθέτεις το τυχόν περίσσευμα σου στα ταμεία τους για 3% τόκο...
Κι άσε τα γελοία κουστουμάκια να αμοληθούν στον δρόμο να ψάχνουν πελάτες και κέρδη για τα αφεντικά τους...
Εσύ εκεί, με το μεταχειρισμένο σαράβαλο να χαλά συχνά και να το σπρώχνεις,
φτάνει να συνεργάζεται πρόθυμα το νινί από δίπλα...
Αν ναι, κράτησε γι' αυτήν εκείνο που θέλεις πολύ να γράψεις και να χώσεις σε τέτοια κοινωνία...Να θυμάσαι πως είναι η μόνη που θα σε κάνει να τους ξεχνάς όλους...
Τι άλλο να ζητήσεις αν γεννηθείς φτωχός σε κόσμο γεμάτο με φτωχο-βολεμένους (από σπόντα ή ρουσφέτι);
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου