ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008
ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ ΠΡΟΣΕΤΡΙΒΗΣΑΝ...
Κάποτε πριν πολλά χρόνια ο τότε υπουργός της Δικαιοσύνης αποφάσισε να κάνη αθρόες μεταθέσεις Ειρηνοδικών από τα χωριά, με το αιτιολογικό «ότι προσετρίβησαν εις τας έδρας των, λόγω της μακροχρονίου εκεί παραμονής των».
Ίσως ο υπουργός να μην είχε άδικο σκεπτόμενος όπως σκέφθηκε.
Το να μένει ένας Ειρηνοδίκης χρόνια στο ίδιο μέρος, επόμενο είναι να εξοικειωθεί με τους κατοίκους, ν' αποκτήσει φιλίες ή έχθρες και κατόπιν να είναι ελαστικός ή αμείλικτος στην εκτέλεση του καθήκοντός του.
Δίκαιη, λοιπόν, η απόφαση του υπουργού, με μόνη τη διαφορά ότι δεν έπρεπε να ανακατευθεί στην υπόθεση η λέξη «προσετρίβησαν».
Τι την ήθελε ο γραμματιζούμενος; Χάθηκαν οι λέξεις; «Προσετρίβησαν»!
Φανταστείτε σε τι παρεξηγήσεις μπορεί να οδηγήσει αυτή η λέξη.
Στα χωριά ιδίως.
Σ' ένα ορεινό χωριό του Μυλοπόταμου που ήξερα από παλιές κουβέντες, έξαφνα μόλις μαθεύτηκε ότι πρόκειται να μετατεθεί ο Ειρηνοδίκης, άρχισαν οι συζητήσεις:
- Το μάθατε; Μεταθέτουν τον κυρ-Μενέλαο, τον Ειρηνοδίκη.
- Αλήθεια; Και γιατί;
- Δεν ξέρω ακριβώς, μα φαίνεται, ότι κάτι πολύ κακό έκανε.
- Τι;
- Θα σας πω, αλλά λέξη σε κανένα! Να, ο παπάς μου είπε, ότι τον μεταθέτουν, γιατί «προσετρίβη»!
- Προσετρίβη; Τι θα πει αυτό;
- Δεν ξέρω, αλλά είναι κακό.
- Να ρωτήσουμε τον δάσκαλο. Και όλοι γρήγορα τρέχουν στα φώτα του δασκάλου.
- Πες μας, κυρ-δάσκαλε, τι θα πει «προσετρίβη»;
- Προσετρίβη; Είναι λέξις σύνθετη, γίνεται από την πρόθεση «προς» και το ρήμα «τρίβομαι».
- Και τι πάει να πει ετουτονά;
- Θα πει, ότι ένα πράγμα τρίβεται με κάτι άλλο. Έρχεται δηλαδή σε προστριβή.
- Ώστε ο δάσκαλος προστρίφτηκε;
- Βέβαια!
- Και με ποιον;
- Με ποιον ρωτάτε; Μα με σας, τους κατοίκους, εδώ μένει άλλωστε.
Οι χωρικοί αγριεύουν.
- Ιντα λες, μωρέ δάσκαλε, μήπως με σένα έκαμε καμιά τέτοια δουλειά και τώρα ζητάς να τα ρίξεις σε μας;
Ένας άλλος όμως, ψυχραιμότερος επεμβαίνει.
- Να σας πω εγώ τι συμβαίνει. Ένα βράδυ που γύριζα σπίτι μου είδα τον Ειρηνοδίκη στη γωνιά του δρόμου μαζί με την δασκάλα την Αγλαΐα, να κάνει αυτό ακριβώς που λέει ο δάσκαλος. Φαίνεται ότι το είδε ο αστυνόμος τότε και θα τον ανέφερε στο Υπουργείο.
- Έτσι θάναι τότε! επικροτούν οι υπόλοιποι ανακουφισμένοι.
Φανταστείτε τώρα τι θα γίνονταν σ' όλα τα χωριά ώσπου να βρουν οι χωριάτες με ποιον «προσετρίβη» ο Ειρηνοδίκης τους και τον μεταθέτουν.
Γλέντι αληθινό...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου