ΒΟΥΚΟΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΤΡΙΒΩΝ...

Δεν είμαι φυσικά κτηνοτρόφος, απλά περιμένοντας στο λιμάνι που τελούσε υπό κατάληψη από αυτούς προχθές, κάποιος κάλμαρε την οργισμένη αντίδραση μου για τα καμώματα τους, λέγοντα μου μερικά πράγματα για την κατάσταση στην ύπαιθρο, τα οποία και δημοσιεύω εδώ.

Εν αρχή το ελληνικό κράτος μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφασίζει να ενισχύσει την κτηνοτροφία. Κατ' εξαίρεση το ελληνικό κράτος «πετυχαίνει» η επιδότηση στη χώρα μας να δοθεί κατά κεφαλή και όχι στα προϊόντα όπως στα άλλες χώρες.

Στη θεωρία η επιδότηση δόθηκε για να φτιαχτούν υποδομές που θα έκαναν πιο ανταγωνιστική την ελληνική κτηνοτροφία.
Μάλιστα το Υπουργείο Γεωργίας θα φρόντιζε με συμπληρωματικά μέτρα να ενίσχυε ακόμη περισσότερο αυτή τη δραστηριότητα.

Όλοι οι τοπικοί φορείς είναι υπέρ της επιδότησης της κτηνοτροφίας για πολλούς λόγους. Ο πιο απλός και κατανοητός είναι η απρόσκοπτη τροφοδοσία της αγοράς με ντόπιο ποιοτικό κρέας. Είναι και η απασχόληση του ορεινού πληθυσμού.

Από την άλλη μεριά ότι οι κτηνοτρόφοι ζουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Απομονωμένοι στα ψηλά, αποκομμένοι από τα τεκταινόμενα, ακόμη και η απλή μετάβαση σε ένα νοσοκομείο, από τα καλοκαιρινά μιτάτα είναι γι' αυτούς ολόκληρη περιπέτεια σε σύγκριση με το μέσο κάτοικο των πόλεων.

Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα των μέτρων που ανέφερα παραπάνω;

Αυξήθηκαν δραματικά τα αιγοπρόβατα, με αποτέλεσμα την σημαντική πίεση σε βοσκότοπους από την υπερβολική χρήση, σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ερημοποίηση των οικοσυστημάτων αυτών.

Οι κτηνοτρόφοι επέκτειναν τις περιοχές βόσκησης προς τα κάτω, τα πεδινά μέρη, καταπατώντας και καταστρέφοντας καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Οι προστριβές μεταξύ αυτών και των ιδιοκτητών των παραπάνω εκτάσεων, γίνονται όλο και πιο συχνές και αιματηρές ακόμη.

Λόγω της υπερπροσφοράς κρέατος, γάλακτος κλπ έπεφταν οι τιμές και τα εισοδήματα των κτηνοτρόφων. Αυξάνονταν όμως οι τιμές για τις απαραίτητες ζωοτροφές κλπ έξοδα τους, με αποτέλεσμα να βρεθούν οι περισσότεροι χρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα για να κάνουν τη δουλειά τους.

Και το κυριότερο, λόγω του μοιράσματος των επιδοτήσεων χωρίς κανένα σχεδιασμό και επιμόρφωση των κτηνοτρόφων, συντελέστηκε μια δραματική αλλαγή στη λειτουργία των ορεινών κοινωνιών.

Εντάχθηκαν βίαια σε ένα σύστημα που κυριαρχούν νεοπλουτίστικες αξίες.
Οι μεμονωμένες κι αδύναμες φωνές αντίστασης κάποιων, ενάντια σε αυτή τη λαίλαπα για τις ορεινές κοινότητες πνίγονται από τις σειρήνες την κατανάλωσης, που φυσικά δικαιούνται κι αυτοί.

Ακραίες εκφράσεις αυτής της κατάστασης παρουσιάζονται σε κοινότητες που δεν διαθέτουν κανένα άλλο πόρο πέρα της κτηνοτροφίας, όπως στο ορεινό Μυλοπόταμο. Ενώ στα Σφακιά όπου υπάρχει και η διέξοδος του τουρισμού που ασχολούνται αρκετοί κάτοικοι το καλοκαίρι κυρίως, δεν έχομε ακραία φαινόμενα τύπου Ζωνιανών.

Σε ελάχιστες περιπτώσεις τα χρήματα των επιδοτήσεων χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθούν υποδομές.

Οι συμπληρωματικές δράσεις που προωθεί το Υπουργείο Γεωργίας, μέσα στη μακάρια αποξένωσή του από τα προβλήματα και την υπερτροφική, συγκεντρωτική, γραφειοκρατία που συντηρεί, καταναλώνονται σε καταστροφικές άναρχες διανοίξεις δρόμων και στην επιδότηση των συρματοπλεγμάτων.

Οι δράσεις αυτές φυσικά, αφού γίνονταν «έτσι, χωρίς πρόγραμμα» όξυναν αντί να επιλύσουν τα προβλήματα της κτηνοτροφίας. Το κερασάκι σε όλη αυτή την τούρτα είναι η αδράνεια των συνεταιρισμών αφού οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των κτηνοτρόφων δεν είναι φυσικά οι αξιότεροι, αλλά οι «κομματικότεροι».

Έρχονται τώρα οι ίδιοι καρεκλοκένταυροι φωστήρες του Υπ. Γεωργίας και αποφασίζουν μετά από εντολές της Ε.Ε. (που ξέρουμε πόσο καλά διαχειρίζεται την κτηνοτροφία της επιμένοντας σε εντατικούς τρόπους παραγωγής που οδηγούν σε τρελές αγελάδες, κοτόπουλα με διοξίνες κ.λ.π.) ότι το πρώτο βήμα για μια ορθολογικότερη κτηνοτροφία, είναι ο «περιορισμός» του αριθμού των ζώων σε 1 ανά 4,5 στρέμματα.
Θα το εφαρμόσουμε, αποφάσισαν, ξεχνώντας ακόμη και τις συνήθεις μπούρδες περί βοσκοϊκανότητας που συνήθως τσαμπουνάνε για να κάνουν το κομμάτι τους.

Βγάζουν λοιπόν μια τέτοια απόφαση που ισχύει ισοπεδωτικά από τη Ροδόπη μέχρι την Κρήτη, από το Θεσσαλικό κάμπο μέχρι το μικρότερο βραχονήσι. Σιγά μην μπουν τώρα σε τέτοιες λεπτομέρειες οι βολεμένοι κόπροι των Αθηνών. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε τοπικός παράγοντας της περιοχής μιας ορεινής περιοχής κάνοντας πρόχειρους υπολογισμούς, η προτεινόμενη αναλογία στην περιοχή του που είναι ήδη εξαιρετικά βεβαρημένη από τον μεγάλο αριθμό αιγοπροβάτων που συντηρεί, σημαίνει το διπλασιασμό τους εκεί!

Και τα προβλήματα συνεχίζονται ανακυκλούμενα.
Εγώ δεν μπορώ να προτείνω λύση, δεν ασχολούμαι καθόλου με την κτηνοτροφία, τήρησα την υπόσχεση μου να δημοσιεύσω στο Blog μου την περιγραφή της κατάστασης που διαμορφώθηκε στη ύπαιθρο.

Άλλοι έχουν την δυνατότητα και την υποχρέωση να τα δουν με ενδιαφέρον και να δώσουν εφικτές λύσεις. Αν δεν μπορούν να το κάνουν, ας αποχωρήσουν να πάρουν την θέση τους άλλοι, ικανότεροι (ξεχάσαμε πια τη έννοια της λέξης).

Μα να δράσουν επιτέλους, δεν γίνεται να πληρώνουμε όλοι κάθε φορά, τις συνέπειες από κινητοποιήσεις ομάδων για πράγματα αυτονόητα για όλους εκτός από τους κατεξοχήν αρμόδιους όπως φαίνεται.