ΑΝΕΡΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ...

Έρευνες της Γ.Σ.Ε.Ε. δείχνουν πως υπάρχει μεγάλη ανεργία ανάμεσα στις γυναίκες, δεν βρίσκουν λέει εύκολα απασχόληση.
Εγώ που κυκλοφορώ συνέχεια έξω, σαν άνθρωπος της ελεύθερης αγοράς και Σύμβουλος ανθρώπων, άλλα βλέπω.

Θέλω τα σχόλια των γυναικών αναγνωστριών μου, αφού διαβάσουν πρώτα το παρακάτω κείμενο:

Η κομμώτρια μου είναι γυναίκα. Βλέπω να υπάρχουν και μερικές δεκάδες ακόμη κομμωτήρια, φίσκα σε κοπέλες εργαζόμενες (και πελάτες / πελάτισσες επίσης, όλη μέρα, μην λέτε πως βγάζετε λίγα!).
Η λογίστρια μου είναι γυναίκα, με 3 ακόμη θηλυκούς βοηθούς.
Η οφθαλμίατρος μου και η οπτικός που έφτιαξε τα γυαλιά μου είναι νέες γυναίκες, όλες οι νοσοκόμες στα νοσοκομεία επίσης.
Όταν αγοράζω ρούχα, συχνά, από πολλά κι επώνυμα μαγαζιά, μόνο κοπέλες με εξυπηρετούν. Όταν θέλησα να αλλάξω φερμουάρ σε ένα δερμάτινο μπουφάν μου (10ετίας, αθάνατο), γυναίκα το πέρασε.
Σε μαγαζιά με παπούτσια το ίδιο. Φωτοτυπίες κοπέλα μου έβγαζε.
Σε μαγαζιά με καλλυντικά, ινστιτούτα αισθητικής, είδη δώρων κλπ μόνο γυναίκες συναντά όποιος μπαίνει, (από τέτοια δεν ξέρω εγώ ακόμη).
Το σπίτι μου το έχει μελετήσει γυναίκα μηχανικός και γυναίκα αρχιτέκτονας το σχεδίασε.
Στο σχολείο είχα 4 δασκάλες και 2 δασκάλους, καθηγήτριες πολλαπλάσιες των αντρών.
Στα Αγγλικά για ενήλικες στην Via Lingua, κοπέλες από όλον τον κόσμο λίγο πάνω από τα 20, άρτι αποφοιτήσαντες από κολέγια και πανεπιστήμια, με διδάσκουν (αυτή υπάρχει ΜΟΝΟ στα Χανιά και σε ελάχιστα ακόμη μέρη, μην την ψάχνετε άδικα οι άντρες...).
Στα super market's οι γυναίκες είναι στα ράφια και τα ταμεία, οι άντρες κάνουν τις αγγαρείες στην αποθήκη ή οδηγούν φορτηγά σε στενούς δρόμους.
Σε ξενοδοχεία που πάω μόνο γυναίκες βλέπω, στην reception ή τις υπηρεσίες.
Σε ταξιδιωτικά γραφεία, σε ναυτιλιακές εταιρείες, στο σινεμά, γυναίκες μου δίνουν εισιτήρια.
Σε εκθέσεις που βλέπω, κυρίως γυναίκες καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους
Να μην πούμε τώρα για τα ακριβά εστιατόρια, τα μπάρ, τα καφενεία, τις καφετέριες και τις ψησταριές ακόμη που βρίθουν από καλλίγραμμα τσουλάκια να σερβίρουν και σαβούρες στις κουζίνες και τους νεροχύτες.
Τα μοντέλα είναι κυρίως κοπέλες και πούστηδες (gay σήμερα).
Η προσωπική μου τσιγγανούλα που φιλοδωρώ πότε - πότε είναι είναι ωραίο και πονηρό κοριτσάκι, δεν έχω δώσει ποτέ τίποτα σε κανέναν σιχαμένο αρσενικό γύφτο.
Η γραμματεία στην εταιρεία που είμαι, στελεχώνεται από γυναίκες.
Στην Forever που συμμετέχω, η πλειονότητα των συνεργατών είναι γυναίκες, ιδιαίτερα δραστήριες ορισμένες.
Από τις τράπεζες με ενημερώνουν πάντα γυναίκες για τα νέα προϊόντα τους.
Κάποιες βλαμμένες γίνονται μπατσίνες ή καραβανούδες όλων των βαθμίδων. Άλλες πουτάνες παντρεύονται γιούς πλούσιων και τρώνε τα λεφτά που μάζευαν χρόνια οι μπαμπάδες.

Παρά την τόση έντονη θηλυκή παρουσία παντού, επιμένετε ακόμη πως βιώνετε ανεργία;

Τι ζηλεύετε που δεν έχετε κατακτήσει ως σήμερα, να πάτε στα μηχανουργεία μέσα στα λάδια, τις αναθυμιάσεις και τις μουτζούρες ή να ποδαριάζετε σε σκαλωσιές στις οικοδομές με όλους τους καιρούς, από τις ελάχιστες δουλειές που έχετε αφήσει στους άντρες;

Εδώ κυρίες (ιδίως δεσποινίδες) μου θέλω τα σχόλια σας επώνυμα, καλόπιστα και με λογικά επιχειρήματα. Να λυθεί η απορία μου....