Άθλος είναι και μόνο το γεγονός ότι με δεδομένη την οικονομική κρίση
που επιδεινώνεται στην Ελλάδα, οι αθλητές μας καταφέρνουν να συμμετέχουν
σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Και όχι μόνο κάποιοι να φτάνουν σε ημιτελικούς και τελικούς στα αθλήματά τους, αλλά και να παίρνουν πρωτιές με χρυσό ή ασημένιο μετάλλιο (Αννα Κορακάκη, Ελ. Πετρούνιας, Σπύρος Γιαννιώτης κ.ά.) και ίσως προστεθούνε κι άλλοι ως τη λήξη των αγώνων.
Πίσω από αυτές τις επιτυχίες κρύβεται το τεράστιο πείσμα των αθλητών μας καθώς και η πίστη σ΄αυτά τα παιδιά των γονιών, των συγγενών και των προπονητών τους. Όσο για τη βαθιά αγάπη τους σε μια ήδη διαλυμένη χώρα που έστω και για λίγο απολαμβάνει μερικές χαρές - νίκες τους, ε, αυτή αποδεικνύεται με την υπεράνθρωπη προσπάθειά τους...
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί αθλητές κατάφεραν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, αφού ξεπέρασαν μύρια εμπόδια που στήνουν συνήθως άθλιοι ρουσφετοβολεμένοι γραφειοκράτες, διάφοροι απόθανοι "παράγοντες", πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες επιτροπές, φορείς κ.λπ., απλά πληρώνοντας από την τσέπη τους πολλά από αυτά που θα έπρεπε η πολιτεία να είχε φροντίσει να έχουν...
Το πιο περίεργο δε είναι ότι όλοι αυτοί που στήνουν τρικλοποδιές και εμπόδια στην ομαλή εξέλιξη ενός αθλητή ή μιας αθλήτριας, εάν μεν αυτός ή αυτή αποκλειστεί από το άθλημα, τον ή την ρίχνουν στην αφάνεια ή τη δυσμένεια. Αν αντίθετα λάμψει σε κάποια πρώτη θέση, τότε αυτοί οι "επίσημοι" σπεύδουν στα φώτα της δημοσιότητας δίπλα του, για να γευθούν λίγη από τη δόξα του, φωτογραφιζόμενοι ή δίνοντας συνέντευξη μαζί του!
Τέτοια άθλια κουτοπονηριά.
Αυτή η αθλιότητα δεν αποδεικνύει άραγε, πόσο οι πολιτικοί ή οι παράγοντες επιδιώκουν μόνο την αυτοπροβολή τους και όχι το καλό των νέων αθλητών ή του αθλητισμού γενικότερα;
Δεν αποδεικνύει το πόσο η πολιτική θέλει να έχει υποχείριο τον κλασικό αθλητισμό, αλλά να μην πληρώνει εκείνα που απαιτούνται;
Και για ποια άραγε, εθνική υπερηφάνεια μας μιλούν οι ιθύνοντες, όταν οι ανούσιες συγχαρητήριες δηλώσεις τους φανερώνουν την κατεργαριά τους, δηλαδή την ψηφοθηρία;
Το βλέπουμε σε κάθε Ολυμπιάδα που θα επιστρέψει κάποιος/α με μετάλλια, τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά.
Πόσο πιο λαϊκίστικη συμπεριφορά πια;
Σε ένα - δυο μήνες το πολύ, δεν θα ασχολείται κανείς...
Και όχι μόνο κάποιοι να φτάνουν σε ημιτελικούς και τελικούς στα αθλήματά τους, αλλά και να παίρνουν πρωτιές με χρυσό ή ασημένιο μετάλλιο (Αννα Κορακάκη, Ελ. Πετρούνιας, Σπύρος Γιαννιώτης κ.ά.) και ίσως προστεθούνε κι άλλοι ως τη λήξη των αγώνων.
Πίσω από αυτές τις επιτυχίες κρύβεται το τεράστιο πείσμα των αθλητών μας καθώς και η πίστη σ΄αυτά τα παιδιά των γονιών, των συγγενών και των προπονητών τους. Όσο για τη βαθιά αγάπη τους σε μια ήδη διαλυμένη χώρα που έστω και για λίγο απολαμβάνει μερικές χαρές - νίκες τους, ε, αυτή αποδεικνύεται με την υπεράνθρωπη προσπάθειά τους...
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί αθλητές κατάφεραν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, αφού ξεπέρασαν μύρια εμπόδια που στήνουν συνήθως άθλιοι ρουσφετοβολεμένοι γραφειοκράτες, διάφοροι απόθανοι "παράγοντες", πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες επιτροπές, φορείς κ.λπ., απλά πληρώνοντας από την τσέπη τους πολλά από αυτά που θα έπρεπε η πολιτεία να είχε φροντίσει να έχουν...
Το πιο περίεργο δε είναι ότι όλοι αυτοί που στήνουν τρικλοποδιές και εμπόδια στην ομαλή εξέλιξη ενός αθλητή ή μιας αθλήτριας, εάν μεν αυτός ή αυτή αποκλειστεί από το άθλημα, τον ή την ρίχνουν στην αφάνεια ή τη δυσμένεια. Αν αντίθετα λάμψει σε κάποια πρώτη θέση, τότε αυτοί οι "επίσημοι" σπεύδουν στα φώτα της δημοσιότητας δίπλα του, για να γευθούν λίγη από τη δόξα του, φωτογραφιζόμενοι ή δίνοντας συνέντευξη μαζί του!
Τέτοια άθλια κουτοπονηριά.
Αυτή η αθλιότητα δεν αποδεικνύει άραγε, πόσο οι πολιτικοί ή οι παράγοντες επιδιώκουν μόνο την αυτοπροβολή τους και όχι το καλό των νέων αθλητών ή του αθλητισμού γενικότερα;
Δεν αποδεικνύει το πόσο η πολιτική θέλει να έχει υποχείριο τον κλασικό αθλητισμό, αλλά να μην πληρώνει εκείνα που απαιτούνται;
Και για ποια άραγε, εθνική υπερηφάνεια μας μιλούν οι ιθύνοντες, όταν οι ανούσιες συγχαρητήριες δηλώσεις τους φανερώνουν την κατεργαριά τους, δηλαδή την ψηφοθηρία;
Το βλέπουμε σε κάθε Ολυμπιάδα που θα επιστρέψει κάποιος/α με μετάλλια, τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά.
Πόσο πιο λαϊκίστικη συμπεριφορά πια;
Σε ένα - δυο μήνες το πολύ, δεν θα ασχολείται κανείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου